Druga Komisja José Manuela Barroso

Druga Komisja José Manuela BarrosoKomisja Europejska, która działalność rozpoczęła 9 lutego 2010 (w momencie zatwierdzenia jej składu przez Parlament Europejski). Jej przewodniczącym był José Manuel Barroso.

Nowa Komisja miała rozpocząć urzędowanie w listopadzie 2009, jednak jej zatwierdzenie zostało wstrzymane w związku z opóźnieniem ratyfikacji traktatu lizbońskiego, a następnie wycofaniem się bułgarskiej kandydatki na stanowisko komisarza. Do czasu zatwierdzenia sprawami bieżącymi kierowała ustępująca Komisja.

Skład Komisji Europejskiej

edytuj
Nazwisko Narodowość Stanowisko
José Manuel Barroso   Portugalia Przewodniczący Komisji Europejskiej
Catherine Ashton   Wielka Brytania Pierwsza wiceprzewodnicząca. Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
Joaquín Almunia   Hiszpania Wiceprzewodniczący. Komisarz ds. konkurencji
Siim Kallas   Estonia Wiceprzewodniczący. Komisarz ds. transportu
Neelie Kroes   Holandia Wiceprzewodnicząca. Komisarz ds. agendy cyfrowej
Viviane Reding   Luksemburg Wiceprzewodnicząca. Komisarz ds. sprawiedliwości, praw podstawowych i obywatelstwa do 1 lipca 2014. 16 lipca 2014 zastąpiła ją Martine Reicherts (wyłącznie na stanowisku komisarza)
Maroš Šefčovič   Słowacja Wiceprzewodniczący. Komisarz ds. stosunków międzyinstytucjonalnych i administracji
Antonio Tajani   Włochy Wiceprzewodniczący. Komisarz ds. przemysłu i przedsiębiorczości do 1 lipca 2014. 16 lipca 2014 zastąpił go Ferdinando Nelli Feroci (wyłącznie na stanowisku komisarza)
László Andor   Węgry Komisarz ds. zatrudnienia, spraw społecznych i włączenia społecznego
Michel Barnier   Francja Komisarz ds. rynku wewnętrznego i usług
Dacian Cioloș   Rumunia Komisarz ds. rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich
Tonio Borg   Malta Komisarz ds. zdrowia (od 28 listopada 2012, do 1 lipca 2013 jako komisarz ds. zdrowia i polityki konsumenckiej). Zastąpił Johna Dalliego, który podał się do dymisji z dniem 16 października 2012
Maria Damanaki   Grecja Komisarz ds. gospodarki morskiej i rybołówstwa
Štefan Füle   Czechy Komisarz ds. rozszerzenia i polityki sąsiedztwa
Máire Geoghegan-Quinn   Irlandia Komisarz ds. badań, innowacji i nauki
Kristalina Georgijewa   Bułgaria Komisarz ds. współpracy międzynarodowej, pomocy humanitarnej i reagowania kryzysowego
Karel De Gucht   Belgia Komisarz ds. handlu
Connie Hedegaard   Dania Komisarz ds. działań w dziedzinie klimatu
Johannes Hahn   Austria Komisarz ds. polityki regionalnej
Janusz Lewandowski   Polska Komisarz ds. budżetu i programowania finansowego do 1 lipca 2014. 16 lipca 2014 zastąpił go Jacek Dominik
Cecilia Malmström   Szwecja Komisarz do spraw wewnętrznych
Günther Oettinger   Niemcy Komisarz ds. energii
Andris Piebalgs   Łotwa Komisarz ds. rozwoju
Janez Potočnik   Słowenia Komisarz ds. środowiska
Olli Rehn   Finlandia Komisarz do spraw gospodarczych i walutowych do 1 lipca 2014. 16 lipca 2014 zastąpił go Jyrki Katainen
Algirdas Šemeta   Litwa Komisarz ds. podatków i unii celnej, audytu i zwalczania nadużyć finansowych
Andrula Wasiliu   Cypr Komisarz ds. edukacji, kultury, wielojęzyczności i młodzieży
Neven Mimica   Chorwacja Komisarz ds. polityki konsumenckiej (od 1 lipca 2013)

W pierwotnym, proponowanym przez José Barroso, składzie Komisji Europejskiej Bułgarię miała reprezentować Rumjana Żelewa, obejmując tekę komisarza ds. pomocy humanitarnej. Po informacjach ujawnionych przez „Financial Times Deutschland”, że Bułgarka w swoim oświadczeniu majątkowym miała zataić dochody z kilku przedsiębiorstw, z którymi była związana, 19 stycznia Rumjana Żelewa wydała oświadczenie, w którym rezygnowała z ubiegania się o to stanowisko. Ponadto w czasie przesłuchania jej w Parlamencie Europejskim zarzucono jej brak przygotowania merytorycznego do tej funkcji. Socjaliści, liberałowie i zieloni zadeklarowali, że zagłosują przeciwko całemu składowi KE, jeśli jej kandydatura nie zostanie wycofana. Na jej miejsce rząd Bułgarii wskazał Kristalinę Georgievą, pełniącą funkcję wiceprezesa Banku Światowego.

1 lipca 2014 czterech komisarzy zrezygnowało z funkcji w związku z objęciem mandatów w Europarlamencie VIII kadencji.

Zobacz też

edytuj