Drive-through

Drive-through, w ang. amer. także jako drive-thru (wym. [d r a ɪ v -θ r u]) – rodzaj działu sprzedaży w przedsiębiorstwach gastronomicznych, handlowych lub usługowych, w którym klient ma możliwość podjechania pojazdem i nabycia towarów lub usług, bez konieczności opuszczania go^[1]. Konsumpcja nabytego dobra następuje w zaparkowanym tuż po dokonaniu transakcji pojeździe, po dojechaniu do celu, bądź podczas dalszej podróży^[2]^[3].

Obsługa klienta w obiektach tego typu odbywa się zwykle za pośrednictwem okienka, przy których zatrzymuje się zmotoryzowany klient, bądź systemu kilku okien, gdzie podjeżdżać należy zgodnie z poleceniami sprzedawcy.

Pierwsze drive-throughs pojawiły się w Stanach Zjednoczonych w połowie lat 20. XX wieku. Do obiektów prowadzących działalność tego typu należą m.in. zakłady gastronomiczne (w szczególności bary szybkiej obsługi), banki, pralnie, kwiaciarnie^[4] czy apteki^[5].

Synonimem słów drive-through (dosł. „przejechać”) jest drive-up („podjechać”)^[6]. Nieco zbliżone znaczenie mają słowa drive-in („wjechać”), używane w odniesieniu do obiektów z parkingiem, gdzie klient ma możliwość zarówno nabycia, jak i konsumpcji usługi bądź produktu na terenie obiektu, pozostając w zaparkowanym samochodzie (np. kina samochodowe, restauracje)^[3].

Przypisy

↑ drive-through. Oxford Dictionaries. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
↑ Wyjątkiem od tego jest miejsce, obszar bądź sytuacja, gdzie spożywanie pokarmów w trakcie kierowania pojazdem w ruchu drogowym jest prawnie regulowane bądź zakazane. Na terenie Polski, zgodnie z art. 63 p. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, zakaz jedzenia i picia tyczy się każdego kierowcy w trakcie transportu pasażerów pojazdami silnikowymi, z wyjątkiem samochodów osobowych niebędących taksówkami i samochodów ciężarowych, gdzie transport odbywa się w kabinie. W wyniku tego zakazem spożywania posiłków objęci są przede wszystkim zawodowi kierowcy w trakcie zorganizowanego przewozu osób transportem zbiorowym, za pomocą np. autobusu, autokaru, tramwaju, czy taksówki. Państwem, gdzie zakaz spożywania bezwzględnie obowiązuje wszystkich kierowców, jest Cypr.
↑ ^a ^b Dallas Zoning Districts – Restaurant With Drive-in or Drive-through Service. City of Dallas. [dostęp 2013-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-20)]. (ang.).
↑ Matthew Poole: Frommer's Los Angeles 2011. John Wiley & Sons, 2010, s. 18-19. ISBN 0-470-94348-3.
↑ James Tozer: Boots opens Britain's first drive-through chemist... in an old McDonald's. Daily Mail, 2008-08-21. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
↑ drive-up. Oxford Dictionaries. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).

[1] rive-through. Oxford Dictionaries. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).

[2] Wyjątkiem od tego jest miejsce, obszar bądź sytuacja, gdzie spożywanie pokarmów w trakcie kierowania pojazdem w ruchu drogowym jest prawnie regulowane bądź zakazane. Na terenie Polski, zgodnie z art. 63 p. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, zakaz jedzenia i picia tyczy się każdego kierowcy w trakcie transportu pasażerów pojazdami silnikowymi, z wyjątkiem samochodów osobowych niebędących taksówkami i samochodów ciężarowych, gdzie transport odbywa się w kabinie. W wyniku tego zakazem spożywania posiłków objęci są przede wszystkim zawodowi kierowcy w trakcie zorganizowanego przewozu osób transportem zbiorowym, za pomocą np. autobusu, autokaru, tramwaju, czy taksówki. Państwem, gdzie zakaz spożywania bezwzględnie obowiązuje wszystkich kierowców, jest Cypr.

[dallas-3] Dallas Zoning Districts – Restaurant With Drive-in or Drive-through Service. City of Dallas. [dostęp 2013-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-20)]. (ang.).

[4] Matthew Poole: Frommer's Los Angeles 2011. John Wiley & Sons, 2010, s. 18-19. ISBN 0-470-94348-3.

[5] James Tozer: Boots opens Britain's first drive-through chemist... in an old McDonald's. Daily Mail, 2008-08-21. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).

[6] rive-up. Oxford Dictionaries. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]