Wikipedia

Dricus du Plessis

południowoafrykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

Dricus du Plessis (ur. 14 stycznia 1994 w Welkom[2]) – południowoafrykański kick-bokser i zawodnik mieszanych sztuk walki. Były mistrz EFC w wadze półśredniej oraz średniej. Były międzynarodowy mistrz KSW w wadze półśredniej. Aktualnie związany z UFC[3], w której od 21 stycznia 2024 jest mistrzem w wadze średniej[4].

Dricus du Plessis
Pseudonim

Stillknocks[1]

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1994
Welkom

Obywatelstwo

Południowa Afryka

Wzrost

183 cm

Masa ciała

84 kg

Styl walki

kick-boxing

Trenowany przez

Morne Visser

Debiut

2013

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

półśrednia (2013–2018)
średnia (2013–2015; 2019–obecnie)

Klub

Team CIT

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

24

Zwycięstwa

22

Przez nokauty

9

Przez poddania

11

Przez decyzje

2

Porażki

2

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 18 sierpnia 2024.

Przeszłość sportowa

edytuj

Od piątego roku życia uprawia sport zaczynając od judo i zapasów[5]. W wieku 14 lat zaczął trenować kickboxing, natomiast w 2012 roku mając 17 lat zdobył złoty i zarazem pierwszy w historii medal dla Południowej Afryki podczas mistrzostw świata WAKO kadetów i juniorów w kategorii do 86 kg w formule K-1[6]. Ponadto zostawał mistrzem kraju w tejże formule walki w 2012 i 2013. Jego bilans amatorski i semi–pro wynosi 33 zwycięstwa w tym 30 przed czasem i zero porażek[7][8].

Kariera MMA

edytuj

EFC

edytuj

Stoczył trzy amatorskie walki w MMA, po czym w 2013 przeszedł na zawodowstwo.

13 czerwca 2013 związał się z krajową organizacją Extreme Fighting Championship[9], debiutując dla niej i zarazem tocząc pierwszy zawodowy pojedynek 27 lipca 2013 przeciwko Tshikangu Makuebo, którego pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie[10].

Po serii trzech kolejnych wygranych 30 sierpnia 2014 podczas EFC 33 przegrał pierwszą walkę o tytuł mistrza wagi średniej (do 84 kg), z bardziej doświadczonym Garrethem McLellanem, poddając się w trzeciej rundzie wskutek duszenia[11].

Po kolejnej passie zwycięstw w 2015 i 2016 otrzymał ponownie szanse walki o pas EFC, lecz tym razem wagę niżej. 17 czerwca 2016 poddał duszeniem gilotynowym w trzeciej rundzie Martina van Stadena, zostając nowym mistrzem EFC wagi półśredniej (do 77 kg)[12].

9 grudnia 2016 na EFC 56 wygrał przed czasem z Polakiem Rafałem Haratykiem, którego poddał także gilotyną, jednak tym razem w odsłonie drugiej[13].

13 maja 2017 obronił tytuł wagi półśredniej w starciu z Brazylijczykiem, Maurício da Rochę Jr., którego znokautował w pierwszej rundzie[14],

19 sierpnia 2017 zdobył drugie mistrzostwo południowoafrykańskiej organizacji, w wadze średniej, poddając obrońce tytułu, Brytyjczyka Yannicka Bahatiego, w półtorej minuty od rozpoczęcia pojedynku[15].

KSW i powrót do EFC

edytuj

30 października 2017 związał się z polską organizacją Konfrontacją Sztuk Walki[16], gdzie 23 grudnia 2017 miał zmierzyć się o mistrzostwo wagi półśredniej z Borysem Mańkowskim, jednak do walki nie doszło z powodu kontuzji Afrykanera[17]. Jego miejsce zajął Chorwat Roberto Soldić, który pokonał Mańkowskiego i odebrał mu tytuł[18].

14 kwietnia 2018 podczas KSW 43 we Wrocławiu, zmierzył się o tytuł z Roberto Soldiciem[19], którego ostatecznie pokonał w drugiej rundzie przez TKO, zostając tym samym nowym mistrzem KSW wagi półśredniej[20]. Organizacja postanowiła nagrodzić du Plessisa bonusem w kategorii nokaut wieczoru[21].

6 października 2018 na gali KSW 45 w Londynie, przystąpił do pierwszej obrony pasa mistrzowskiego KSW w wadze półśredniej[22]. Stracił swój tytuł w rewanżowym boju na rzecz Chorwata, który go znokautował w trzeciej rundzie[23]. Pojedynek nagrodzono bonusem za najlepszą walkę wieczoru[24].

W 2019 roku zawakował tytuł mistrzowski wagi półśredniej afrykańskiej organizacji EFC[25].

14 września 2019 podczas gali KSW 50 w Londynie zmierzył się z byłym mistrzem organizacji FEN w wadze lekkiej, Joiltonem Santosem[26]. Du Plessis znokautował rywala w drugiej rundzie[27].

Później powrócił do EFC, gdzie podczas 83 edycji tej gali zdobył pas wagi średniej, mierząc się z Brendanem Leserem[28]. Du Plessis poddał rywala w pierwszej rundzie.

UFC

edytuj

W drugiej połowie 2020 roku ogłoszono, że podpisał kontrakt z największą organizacją MMA na świecie – Ultimate Fighting Championship[29]. W pierwszej walce dla tej organizacji 10 października 2020 roku podczas UFC Fight Night: Moraes vs. Sandhagen pokonał przez techniczny nokaut Markusa Pereza[30].

W drugim pojedynku dla UFC zmierzył się z Trevinem Gilesem podczas UFC 264 10 lipca 2021 roku[31]. Zwyciężył walkę nokautując rywala prawym prostym w drugiej rundzie[32]. Po walce otrzymał pierwszy bonus finansowy za najlepszy występ wieczoru[33].

Na gali UFC 269 miał walczyć z Andre Munizem, jednak z powodu kontuzji był zmuszony się wycofać z pojedynku[34]. Do walki z du Plessisem na gali UFC 273 wycofali się Chris Curtis oraz Kelvin Gastelum[35][36].

Na lipcowej gali UFC 276 stoczył walkę z Bradem Tavaresem[37]. Wygrał jednogłośną decyzją sędziów, którzy punktowali zgodnie w stosunku 3 x 29-28[38].

10 grudnia 2022 podczas gali UFC 282, która odbyła się w Las Vegas skrzyżował rękawice z byłym pretendentem do pasa mistrzowskiego UFC w wadze półśredniej, Darrenem Tillem[39]. Bo zajęciu dosiadu i wpięciu się za plecy rywala zwyciężył przez poddanie duszeniem zza pleców[40]. Pojedynek nagrodzono bonusem za najlepszą walkę wieczoru[41].

4 marca 2023 roku na UFC 285 w T-Mobile Arena, w Las Vegas zmierzył się z Derekiem Brunsonem[42]. Zwyciężył przez techniczny nokaut na sekundę przed końcem drugiej rundy, kiedy to narożnik Brunsona wrzucił ręcznik, poddając zawodnika[43]. Według źródeł, Du Plessis podpisał nowy kontrakt z UFC na kilka walk[42].

Podczas gali UFC 290, która odbyła się z 8 na 9 lipca 2023, przystąpił do eliminatora do walki o tytuł, mierząc się z byłym mistrzem Robertem Whittakerem, który był uznawany za faworyta pojedynku[44][45]. Afrykaner znokautował jednak Australijczyka w drugiej rundzie, wywalczając prawo do walki o mistrzowski pas wagi średniej[46]. Po walce został nagrodzony bonusem w kategorii występ wieczoru oraz awansował z 5. na 1. miejsce w rankingu wagi średniej[47][48].

20 stycznia 2024 podczas walki wieczoru gali UFC 297, która odbyła się w kanadyjskim Toronto, zawalczył z panującym mistrzem Seanem Stricklandem, o jego pas mistrzowski[49]. Zwyciężył przez niejednogłośną decyzję sędziów, stając się pierwszym mistrzem UFC w wadze średniej z Republiki Południowej Afryki[50]. Obaj zawodnicy otrzymali bonus za najlepszą walkę wieczoru gali[51].

Siedem miesięcy później podczas walki wieńczącej galę UFC 305, która odbyła się 17 sierpnia 2024 w australijskim Perth, podjął w pierwszej obronie tytułu byłego mistrza Israela Adesanyę[52]. W czwartej rundzie poddał duszeniem zza pleców reprezentanta Nigerii[53].

Kariera w submission fighting

edytuj

Du Plessis reprezentował swój klub CIT MMA na wydarzeniu Submission Kings Quintet, gdzie zwyciężył poddając wszystkich pięciu członków zespołu Gracie Barra[54].

Życie prywatne

edytuj

W kwietniu 2023 roku przeszedł operację, aby naprawić zaburzenia oddychania nosem. Według postu zamieszczonego na instagramie przez jego trenera Morne’a Vissera, Du Plessis rywalizował w UFC z „tylko 8% tlenu” pobieranymi przez nozdrza. Pierwotnie operacja miała odbyć się w 2020 roku, ale została przełożona po podpisaniu przez Du Plessisa kontraktu z UFC[55][56][57].

Osiągnięcia

edytuj

Kick-boxing

edytuj
  • 2012: amatorski mistrz Południowej Afryki w formule K-1
  • 2012: Mistrzostwa Świata WAKO w Kickboxingu – 1. miejsce w kat. -86 kg w formule K-1 (juniorzy)
  • 2013: mistrz semi-pro Południowej Afryki w formule K-1

Mieszane sztuki walki

edytuj
  • 2016-2019: Mistrz EFC w wadze półśredniej
  • 2017-2018: Mistrz EFC w wadze średniej (du Plessis nie bronił tytułu, w związku z tym stracił status mistrza. Organizacja EFC wprowadziła tymczasowy pas, który zdobył Brendan Lesar podczas gali EFC 80, pokonując pogromcę du Plessisa, Garretha McLellana[58].)
  • 2019-2020: Mistrz EFC w wadze średniej
  • 2018: Mistrz KSW w wadze półśredniej
  • 2024: Mistrz UFC w wadze średniej

Lista zawodowych walk w MMA

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 22-2   Israel Adesanya (24-3) Poddanie (duszenie zza pleców) 4 3:38 UFC 305 17.08.2024   Perth Obronił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event
Wygrana 21-2   Sean Strickland (28-5) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC 297 20.01.2024   Toronto Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Wygrana 20-2   Robert Whittaker (24-6) TKO (ciosy pięściami) 2 2:23 UFC 290 10.07.2023   Las Vegas Eliminator do walki o pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru.
Wygrana 19-2   Derek Brunson (23-8) TKO (przerwanie przez narożnik) 2 4:59 UFC 285 05.03.2023   Las Vegas
Wygrana 18-2   Darren Till (18-4-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 2:43 UFC 282 10.12.2022   Las Vegas Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 17-2   Brad Tavares (19-6) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 276 02.07.2022   Las Vegas
Wygrana 16-2   Trevin Giles (14-2) KO (prawy prosty) 2 1:41 UFC 264 10.07.2021   Las Vegas Bonus za występ wieczoru
Wygrana 15-2   Markus Perez (12-3) TKO (ciosy w parterze) 1 3:22 UFC Fight Night: Moraes vs. Sandhagen 10.10.2020   Abu Zabi Debiut w UFC
Wygrana 14-2   Brendan Lesar (3-0) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 4:15 EFC 83 14.12.2019   Pretoria Zdobył pas mistrzowski EFC w wadze średniej. Main Event
Wygrana 13-2   Joilton Lutterbach (30-7. 1 NC) TKO (ciosy pięściami w parterze) 2 3:04 KSW 50: London 14.09.2019   Londyn Pojedynek w wadze średniej.
Przegrana 12-2   Roberto Soldić (13-3) KO (ciosy pięściami) 3 2:33 KSW 45: The Return to Wembley 06.10.2018   Londyn Stracił mistrzostwo KSW w wadze półśredniej. Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 12-1   Roberto Soldić (13-2) TKO (lewy sierpowy i ciosy w parterze) 2 1:37 KSW 43: Soldić vs. du Plessis 14.04.2018   Wrocław Debiut w KSW. Zdobył mistrzostwo KSW w wadze półśredniej. Bonus za nokaut wieczoru. Main Event
Wygrana 11-1   Yannick Bahati (8-1) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 1:30 EFC Worldwide 62 19.08.2017   Johannesburg Zdobył mistrzostwo EFC w wadze średniej. Main Event
Wygrana 10-1   Jose Mauricio da Rocha Jr. (7-3) TKO (ciosy pięściami) 1 3:58 EFC Worldwide 59 13.05.2017   Johannesburg Obronił mistrzostwo EFC w wadze półśredniej. Main Event
Wygrana 9-1   Rafał Haratyk (7-2-2) Poddanie (duszenie gilotynowe) 2 3:34 EFC Worldwide 56 09.12.2016   Johannesburg Main Event
Wygrana 8-1   Martin van Staden (15-8) Poddanie (duszenie gilotynowe) 3 3:59 EFC Worldwide 50 17.06.2016   Sun City Zdobył mistrzostwo EFC w wadze półśredniej. Main Event
Wygrana 7-1   Bruno Belabela Mukulu (2-4-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 2:50 EFC Worldwide 46 12.12.2015   Johannesburg
Wygrana 6-1   Dino Bagattin (11-4) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 3:33 EFC 40 06.06.2015   Johannesburg Main Event
Wygrana 5-1   Darren Daniel (3-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:50 EFC Africa 37 21.02.2015   Carnival City
Przegrana 4-1   Garreth McLellan (11-2) Poddanie (duszenie gilotynowe) 3 2:12 EFC Africa 33 30.08.2014   Durban Pojedynek o mistrzostwo EFC w wadze średniej. Main Event
Wygrana 4-0   Donavin Hawkey (9-6) TKO (ciosy pięściami) 1 4:50 EFC Worldwide 27 27.02.2014   Johannesburg
Wygrana 3-0   JC Lamprecht (2-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 1:54 EFC Worldwide 24 10.10.2013   Johannesburg
Wygrana 2-0   Bruno Belabela Mukulu (0-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:34 EFC Worldwide 23 12.09.2013   Johannesburg
Wygrana 1-0   Tshikangu Makuebo (1-2) TKO (ciosy pięściami) 1 1:18 EFC Africa 21 25.07.2013   Johannesburg

[2]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Oficjalny rekord i statystyki na tapology.com [online], efcworldwide.com [dostęp 2018-04-15] (ang.).
  2. ↑ a b Dricus Du Plessis ("Stillknocks") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2024-01-19] (ang.).
  3. ↑ Martyna Celuch, Dricus Du Plessis w UFC! Zawalczy już w październiku [online], InTheCage.pl, 24 września 2020 [dostęp 2020-09-24] (pol.).
  4. ↑ Du Plessis nowym mistrzem UFC! Strickland pokonany w walce wieczoru [online], www.polsatsport.pl, 21 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-21] (pol.).
  5. ↑ Undefeated Dricus goes big [online], kormorant.co.za [dostęp 2018-04-15] (ang.).
  6. ↑ ALL OFFICIAL RESULTS OF CADETS & JUNIORS WORLD CHAMPIONSHIPS! [online], wakoweb.com [dostęp 2018-04-15] (ang.).
  7. ↑ EFC 59 Preparation with Dricus du Plessis [online], lwmag.co.za [dostęp 2018-04-15] (ang.).
  8. ↑ Dricus du Plessis makes EFC history [online], perdeby.co.za [dostęp 2018-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-15] (ang.).
  9. ↑ Kickboxing World Champ Joins EFC AFRICA [online], efcworldwide.com [dostęp 2018-04-15] (ang.).
  10. ↑ Sherdog.com, EFC Africa - Extreme Fighting Championship Africa 21 [online], Sherdog [dostęp 2023-09-27] (ang.).
  11. ↑ EFC Africa: Extreme Fighting Champ. Africa 33 Fight Results [online], ESPN [dostęp 2023-09-27] (ang.).
  12. ↑ EFC Worldwide 50 | MMA Event [online], Tapology [dostęp 2023-09-27] (ang.).
  13. ↑ Krystian Młynarczuk, Rafał Haratyk przegrywa przez poddanie na gali EFC 56 [online], MMA PL, 9 grudnia 2016 [dostęp 2023-09-27] (pol.).
  14. ↑ EFC 59: EFC Worldwide 59 Fight Results [online], ESPN [dostęp 2023-09-27] (ang.).
  15. ↑ EFC 62 Results: Du Plessis Earns Double Gold; Zulu, Kabesa Also Victorious [online], combatpress.com [dostęp 2018-04-15] (ang.).
  16. ↑ KSW – Martial Arts Confrontation – Offical KSW Federation website [online], www.kswmma.com [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-04] (pol.).
  17. ↑ Roberto Soldic nowym rywalem Mańkowskiego w walce o pas na KSW 41 [online], wmeritum.pl [dostęp 2018-04-15] (pol.).
  18. ↑ Wyniki KSW 41: Soldic zmasakrował Mańkowskiego, Strachu znokautował Popka [online], mmanews.pl [dostęp 2018-04-15] (pol.).
  19. ↑ KSW 43: Soldić - Du Plessis walką wieczoru w Hali Stulecia [online], www.tuwroclaw.com [dostęp 2022-11-03] (pol.).
  20. ↑ Wyniki KSW 43: Du Plessis znokautował Soldica, Janikowski zmiażdżył Bahatiego [online], mmanews.pl [dostęp 2018-04-15] (pol.).
  21. ↑ KSW 43: Du Plessis, Zawada, Janikowski i Michalski z bonusami - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl, 17 kwietnia 2018 [dostęp 2023-09-27] (pol.).
  22. ↑ Magdalena Dubert, Rewanż! Dricus Du Plessis VS Roberto Soldic o pas na KSW 45 w Londynie! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 30 lipca 2018 [dostęp 2022-11-03] (pol.).
  23. ↑ Wirtualna Polska Media, KSW 45: Roberto Soldić nowym-starym mistrzem! Dricus Du Plessis padł na deski (wideo) – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 6 października 2018 [dostęp 2018-12-22] (pol.).
  24. ↑ Wirtualna Polska Media, Przyznano bonusy po KSW 45. Aż pięciu nagrodzonych [online], sportowefakty.wp.pl, 9 października 2018 [dostęp 2023-09-27] (pol.).
  25. ↑ Dricus Du Plessis zwakował pas mistrzowski wagi półśredniej afrykańskiej organizacji EFC [online], MMA PL, 25 lutego 2019 [dostęp 2019-02-26] (pol.).
  26. ↑ Mowa Pisze, Dricus Du Plessis vs. Joilton Santos na KSW 50 [online], Lowking.pl, 29 sierpnia 2019 [dostęp 2024-03-24] (pol.).
  27. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. KSW 50. Dricus Du Plessis – Joilton Santos. Były mistrz wygrał przed czasem – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 14 września 2019 [dostęp 2019-09-15] (pol.).
  28. ↑ EFC Worldwide 83 | MMA Event [online], Tapology [dostęp 2022-01-12] (ang.).
  29. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. Były mistrz KSW, Dricus du Plessis, podpisał kontrakt z UFC – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 29 września 2020 [dostęp 2022-01-12] (pol.).
  30. ↑ Damon Martin, UFC Fight Island 5 video: Dricus du Plessis face plants Markus Perez with stunning knockout [online], MMA Fighting, 10 października 2020 [dostęp 2022-01-12] (ang.).
  31. ↑ Dricus Du Plessis i Trevin Giles zestawieni po raz kolejny na UFC 264 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-03] (pol.).
  32. ↑ Polsatsport.pl, UFC 264: Były mistrz KSW Dricus Du Plessis znokautował rywala – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-01-12] (pol.).
  33. ↑ UFC 264: Poirier vs. McGregor III – bonusy i konferencja – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  34. ↑ Kontuzjowany Dricus du Plessis wypada z rozpiski UFC 269. Afrykaner w piątek przejdzie operację. – myMMA.pl [online], 10 listopada 2021 [dostęp 2022-04-19] (pol.).
  35. ↑ Kelvin Gastelum cykorem? Dricus Du Plessis zarzucił Amerykaninowi, że wymyślił sobie kontuzję, aby uniknąć walki! [online], Lowking.pl [dostęp 2022-04-19] (pol.).
  36. ↑ Terry, Po stracie oryginalnych przeciwników, Dricus Du Plessis i Anthony Hernandez połączyli siły na UFC 273 – Free Fight MMA [online] [dostęp 2022-04-19] (pol.).
  37. ↑ Michał Tkaczuk, Dricus du Plessis przed szansą wejścia do rankingu wagi średniej UFC! Afrykaner zmierzy się z Bradem Tavaresem na UFC 276 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-19] (pol.).
  38. ↑ Dricus Du Plessis po ostrej jatce pokonał Brada Tavaresa! [online], Lowking.pl [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  39. ↑ Kroganin, Dopiął swego! Dricus Du Plessis zmierzy się z Darrenem Tillem! [online], Lowking.pl [dostęp 2022-11-03] (pol.).
  40. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 282: Dricus Du Plessis poddał Darrena Tilla duszeniem zza pleców! (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  41. ↑ Michał Tkaczuk, Hojny Dana White przed świętami - jedenastu zawodników otrzymało bonus po UFC 282 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  42. ↑ a b Bartłomiej Zubkiewicz, Dricus Du Plessis kontra Derek Brunson na marcowej gali UFC 285 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 29 grudnia 2022 [dostęp 2023-01-05] (pol.).
  43. ↑ (VIDEO) Bitka co się zowie! Dricus Du Plessis rozbił Dereka Brunsona! [online], Lowking.pl [dostęp 2023-03-05] (pol.).
  44. ↑ Jugo Mobile, Robert Whittaker zmierzy się z Dricusem Du Plessisem w eliminatorze tytułu wagi średniej UFC na UFC 290 [online], Jugo Mobile | Nowości technologiczne i recenzje i gry, 22 kwietnia 2023 [dostęp 2023-07-11] (pol.).
  45. ↑ Wirtualna Polska Media, Robert Whittaker - Dricus du Plessis kursy i typy bukmacherskie | 09.07.2023 [online], sportowefakty.wp.pl, 8 lipca 2023 [dostęp 2023-07-11] (pol.).
  46. ↑ UFC 290: Dricus du Plessis znokautował Roberta Whittakera w 2. rundzie! [VIDEO] [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 9 lipca 2023 [dostęp 2023-07-11] (pol.).
  47. ↑ Dricus du Plessis wśród nagrodzonych bonusem po UFC 290 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 9 lipca 2023 [dostęp 2023-07-11] (pol.).
  48. ↑ Oskar Wojewódka, Dricus du Plessis numerem 1. kategorii średniej! [online], MMA PL, 11 lipca 2023 [dostęp 2023-07-11] (pol.).
  49. ↑ Konewa, Sean Strickland zmierzy się z Dricusem Du Plessisem w walce wieczoru gali UFC 297 w Toronto [online], Lowking.pl, 7 listopada 2023 [dostęp 2023-11-08] (pol.).
  50. ↑ Du Plessis nowym mistrzem UFC! Strickland pokonany w walce wieczoru [online], www.polsatsport.pl, 21 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-21] (pol.).
  51. ↑ Kamil Zejma, Du Plessis vs. Strickland najlepszą walką wieczoru! Rozdano bonusy po UFC 297 [online], InTheCage.pl, 21 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-21] (pol.).
  52. ↑ Rafał Grabosz, Bój o Afrykę na australijskiej ziemi. Stawką mistrzostwo UFC [online], Kanał Sportowy, 30 czerwca 2024 [dostęp 2024-08-18] (pol.).
  53. ↑ Grzegorz Nielubiak, UFC 305: Du Plessis udusił Adesanyę! [WIDEO] [online], InTheCage.pl, 18 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-18] (pol.).
  54. ↑ Sabrina Phillips, Watch Dricus Du Plessis Submit An Entire Gracie Barra Team [online], Jitsmagazine.com, 14 lipca 2023 [dostęp 2024-01-19] (ang.).
  55. ↑ Ryan Harkness, Nose issues had Du Plessis getting just ‘8% oxygen’ during UFC career [online], MMAmania.com, 12 kwietnia 2023 [dostęp 2024-01-19] (ang.).
  56. ↑ ‘Strange thing to get done’: Whittaker baffled by ‘dangerous’ rival’s move — The Takedown [online], Fox Sports, 28 kwietnia 2023 [dostęp 2024-01-19] (ang.).
  57. ↑ Simon Head, Dricus du Plessis says ‘there won’t be any denying me’ a title shot if he defeats Robert Whittaker at UFC 290 [online], Fighters Only, 6 lipca 2023 [dostęp 2024-01-19] (ang.).
  58. ↑ Fightsport.pl, Były mistrz KSW Dricus [online], MMA, UFC, Muay Thai, Boks, BJJ, KSW – Informacje ..:::.. FightSport.pl ..:::.. Twój Portal Sportów Walki [dostęp 2021-02-05] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj


Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Dricus_du_Plessis&oldid=74649790”