Wikipedia

Borys Mańkowski

polski zapaśnik i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

Borys Mańkowski (ur. 13 października 1989 w Poznaniu[1]) – polski zapaśnik i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). W latach 2014–2017 międzynarodowy mistrz KSW w wadze półśredniej (do 77,1 kg) oraz były pretendent do międzynarodowego mistrzostwa KSW w wadze lekkiej (do 70,3 kg).

Borys Mańkowski
Ilustracja
Mańkowski (2023)
Pseudonim

The Tasmanian Devil

Data i miejsce urodzenia

13 października 1989
Poznań

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

172 cm

Masa ciała

70 kg

Styl walki

zapasy, boks

Trenowany przez

Bartosz Jezierski

Debiut

2008

Federacja

KSW

Kategoria wagowa

półśrednia, lekka

Klub

Czerwony Smok Poznań American Top Team

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

34

Zwycięstwa

22

Przez nokauty

3

Przez poddania

8

Przez decyzje

11

Porażki

11

Remisy

1

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 22 stycznia 2023.
Strona internetowa

Życiorys i początki w sztukach walki

edytuj

Borys mając 6 lat został zaprowadzony przez mamę na pierwszy trening aikido. Mieszkał wówczas na Osiedlu Władysława Łokietka w Poznaniu, a niedaleko jego domu treningi aikido prowadził Karol Matuszczak, pionier brazylijskiego jiu-jitsu i MMA w Polsce. Mama Borysa motywowała go do trenowania sportów walki, gdyż sama uprawiła judo i karate. Jego ojciec również był judoką, zdobył nawet tytuł Wicemistrza Europy w tym sporcie.

W młodości wraz z członkami rodziny oglądał walki bokserskie Andrzeja Gołoty, które późnymi wieczorami były emitowane w telewizji. Przez krótki czas trenował kung-fu, by finalnie trafić na treningi zapasów w stylu klasycznym do klubu KS Sobieski Poznań. Od pierwszych chwil na macie dawał z siebie wszystko, dzięki czemu po roku mógł rywalizować z zawodnikami z dziesięcioletnim doświadczeniem. Często szukał nowych technik, które mógłby wykorzystać w walce, oglądając w Internecie walki najbardziej utytułowanych zawodników. Szukając informacji na temat najlepszych akcji zapaśniczych natrafił na te stosowane w UFC, najlepszej federacji MMA. W tamtym momencie miał ok. 16 lat, a formuła i poziom toczonych tam walk wywarł na nim na tyle duże wrażenie, że samodzielnie zaczął uczyć się z Internetu wybranych technik. Po dwóch latach trenowania zapasów znał już większość technik i mógłby jedynie je doskonalić. Mieszane sztuki walki były tym bardziej skomplikowanym sportem, dzięki czemu bardziej się zagłębił w ten temat i rozpoczął karierę MMA[2].

Kariera w zapasach i grapplingu

edytuj

Mańkowski jest medalistą wielu turniejów i zawodów zapaśniczych oraz grapplingowych na terenie Polski. Zwyciężał m.in. w międzynarodowym turnieju w zapasach o Puchar Sobieskiego w 2005 roku (kat. -66 kg) oraz w II mistrzostwach Polski w grapplingu w 2010 roku (kat.- 75 kg. seniorzy, no-gi). 18 lutego 2017 podczas gali „Poznań Fight Night” zremisował grapplerski pojedynek z przyjacielem Mateuszem Gamrotem[3]. W lipcu 2021 roku został nominowany do czarnego pasa brazylijskiego ju jitsu[4].

Kariera MMA

edytuj

Wczesna kariera

edytuj

W latach 2006–2007 amatorsko walczył w MMA, uzyskując bilans trzech zwycięstw i jednej porażki[5].

Karierę w zawodowym MMA rozpoczął wygranym pojedynkiem z Tomaszem Jeruszką (29 marca 2008 roku)[6].

Turnieje i eliminacja

edytuj

12 czerwca 2009 roku na gali XFS – X Fights Series 3 wygrał turniej wagi półśredniej (pokonał Jordana Błocha i Marka Chwalibogowskiego)[7].

6 grudnia 2009 roku wziął udział w turnieju wagi lekkiej MMA Challengers 2. W ćwierćfinale znokautował już w pierwszej rundzie Bartosza Pietrowskiego. W półfinale poddał w tej samej rundzie Marka Sikorę. W finale przegrał z Marcinem Heldem[8].

5 lutego 2010 wystartował w zachodnioeuropejskich eliminacjach „M-1 Selection 2010”, jednak odpadł już w pierwszym etapie turnieju po porażce z Majrbiekiem Tajsumowem[9].

18 września 2010 roku wziął udział w ośmioosobowym turnieju wagi lekkiej organizacji Konfrontacja Sztuk Walki. W ćwierćfinale przegrał z triumfatorem turnieju, Finem Niko Puhakka[10].

Quest Arena i MMA Attack

edytuj

17 kwietnia 2011 roku na gali Quest Arena 2 pokonał jednogłośnie po trzech rundach Wiktora Sobczyka[11].

5 listopada 2011 na gali MMA Attack 1 stoczył pojedynek z byłym zawodnikiem UFC, pochodzącym z Polski, Niemcem Peterem Sobottą[12]. Sędziowie po dogrywce orzekli niejednogłośną decyzją wygraną Mańkowskiego[13]. 22 grudnia 2011 roku federacja MMA Attack zmieniła werdykt na remis, po pozytywnym rozpatrzeniu protestu teamu Sobotty[14].

 
Mańkowski podczas oficjalnego ważenia przed galą KSW 30 (20.02.2015)

Powrót do KSW

edytuj

W 2012 roku ponownie związał się z Konfrontacją Sztuk Walki[15] i jeszcze tego samego roku 12 maja stoczył zwycięską walkę na gali KSW 19: Pudzianowski vs. Sapp, pokonując na punkty Marcina Naruszczkę[16].

15 września na gali KSW 20: Symfonia Walki pokonał w walce eliminacyjnej o pas mistrzowski wagi półśredniej Rafała Moksa[17].

1 grudnia 2012 roku na wydarzeniu KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie przegrał pojedynek z Asłambiekiem Saidowem o pas mistrzowski z powodu kontuzji nogi[18], którą spowodował niefortunny upadek przy jednym z obaleń Saidowa w 2. rundzie[19].

28 września 2013 na gali KSW 24: Starcie Gigantów zmierzył się po kontuzji z byłym rywalem Saidowa – Benem Lagmanem[20]. Mańkowski zdominował boksersko Lagmana w pierwszej rundzie, a w drugiej znokautował go obszernym ciosem sierpowym, zmuszając sędziego do przerwania pojedynku[21].

17 maja 2014 podczas KSW 27: Cage Time stoczył rewanżowy pojedynek z Saidowem. Stawką pojedynku ponownie był pas mistrzowski wagi półśredniej. Pierwsza runda była wyrównana, w której przeważały wymiany bokserskie, w drugiej Mańkowski założył ciasne duszenie trójkątne nogami Saidowowi, z którego nie mógł uciec i ostatecznie odklepał, tracąc przy tym tytuł mistrza na rzecz Borysa Mańkowskiego[22].

Jeszcze w tym samym roku 6 grudnia obronił pas, pokonując przed czasem duszeniem trójkątnym rękoma Davida Zawadę podczas gali KSW 29: Reload[23].

21 lutego 2015 na gali KSW 30: Genessis zmierzył się w Catchweightcie do 80 kg z Mohsenem Baharim, którego wypunktował na przestrzeni trzech rund[24].

31 października 2015 w Londynie, podczas gali KSW 32: Road to Wembley poddał doświadczonego Amerykanina Jesse'ego Taylora duszeniem gilotynowym w pierwszej rundzie, broniąc drugi raz mistrzostwa KSW w wadze półśredniej[25].

3 grudnia 2016 w swojej trzeciej obronie pasa na gali KSW 37: Circus of Pain zdominował boksersko oraz zapaśniczo byłego zawodnika UFC – Johna Maguire'a i po trzech rundach odniósł zwycięstwo, broniąc po raz trzeci pas mistrzowski[26].

27 maja 2017 podczas gali KSW 39: Colosseum, która miała miejsce na Stadionie Narodowym PGE w Warszawie, przegrał po wyrównanej walce jednogłośnie na punkty z mistrzem KSW wagi średniej Mamedem Chalidowem[27]. Walka nie miała statusu mistrzowskiego[28].

23 grudnia 2017 na KSW 41: Mańkowski vs. Soldić przegrał z Chorwatem – Roberto Soldiciem przez TKO w trzeciej rundzie, tracąc tym samym pas KSW wagi półśredniej[29].

23 marca 2019 na gali KSW 47: The X-Warriors przegrał pojedynek z zawodnikiem z Irlandii-północnej – Normanem Parke[30]. Pojedynek nagrodzono bonusem za walkę wieczoru[31].

9 listopada na gali KSW 51: Croatia w Chorwacji powrócił na ścieżkę zwycięstw, poddając duszeniem anakondą Czarnogórca – Vaso Bakočevicia już w pierwszej rundzie[32]. Starcie odbyło się w umownym limicie -73 kg[33]. Kilka dni po tej walce Mańkowski został nagrodzony bonusem finansowym za najlepsze poddanie wieczoru[34].

11 lipca 2020 podczas gali KSW 53: Reborn pokonał jednogłośnie byłego mistrza KSW w wadze piórkowej Marcina Wrzoska. Mańkowski od tej walki powrócił na stałe do kategorii lekkiej[35].

19 grudnia 2020 na gali KSW 57: De Fries vs. Kita zwyciężył w podobny sposób jak poprzedni, wygrywając pojedynek nad innym byłym mistrzem wagi piórkowej, Arturem Sowińskim[36].

W walce wieczoru gali KSW 66: Ziółkowski vs. Mańkowski, która odbyła się 15 stycznia 2022 roku w Szczecinie, zmierzył się z Marianem Ziółkowskim o pas międzynarodowego mistrza KSW wagi lekkiej[37]. Wyrównaną batalię przegrał po pięciu rundach werdyktem jednogłośnym[38].

18 czerwca 2022 w Toruniu na wydarzeniu KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski zawalczył z kolejnym byłym mistrzem KSW w wadze piórkowej, brazylijsko-austriackim – Danielem Torresem[39]. Walka doczekała się do werdyktu sędziowskiego, po którym zwycięzcą walki został Torres[40]. Pojedynek nagrodzono bonusem w kategorii walka wieczoru[41].

Kolejną walkę stoczył 21 stycznia 2023 podczas gali XTB KSW 78: Materla vs. Grove 2[42]. Jego rywalem został Mołdawianin, Valeriu Mircea[43]. Przegrał przez nokaut w pierwszej odsłonie, po tym jak otrzymał od rywala latające kolano oraz uderzenia kończące walkę[44].

Kariera bokserska

edytuj

2 października 2021 na gali Fame 11: Fight Club w Gliwicach stoczył rewanżową walkę z Normanem Parke. Tym razem to starcie odbyło się na zasadach boksu w rękawicach do MMA z jedną 15 minutową rundą[45]. Walka doczekała się do końcowego gongu, po którym na kartach punktowych jednogłośnie zwyciężył Mańkowski[46].

Osiągnięcia[47]

edytuj

Mieszane sztuki walki

edytuj
  • 2009: X Fights Series – 1. miejsce w turnieju wagi półśredniej, kat 77,1 kg
  • 2009: MMA Challengers 2 – finalista turnieju wagi lekkiej, kat 70,3 kg
  • 2012: Herakles w kategorii "Walka Roku 2011" (z Peterem Sobottą podczas gali MMA Attack 1)[48]
  • 2014–2017: międzynarodowy mistrz KSW w wadze półśredniej, kat 77,1 kg

Zapasy

edytuj
  • 2004: Ogólnopolski Turniej Mikołajkowy Młodzików w zapasach – 3 miejsce w kat. 66 kg, st. klasyczny
  • 2004: Puchar Warmii i Mazur w zapasach – 2 miejsce w kat. 66 kg, st. klasyczny
  • 2005: Międzynarodowy turniej o Puchar Sobieskiego w zapasach – 1 miejsce w kat. 76 kg
  • 2005: 33 Memoriał im. Władysława Miazio – Puchar Polski Kadetów w zapasach – 3 miejsce w kat. 76 kg, st. klasyczny
  • 2005: Puchar Polski Kadetów w zapasach – 2 miejsce w kat. 76 kg, st. klasyczny

Grappling

edytuj
  • 2007: II Otwarty Puchar Polski ADCC – 3. miejsce w kat. 80 kg, juniorzy
  • 2010: II Mistrzostwa Polski w grapplingu – 1 miejsce w kat. 75 kg, no-gi, seniorzy
  • 2021: Czarny pas w brazylijskim jiu-jitsu[49]

Lista zawodowych walk w MMA

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 22-11-1   Valeriu Mircea (27-8-1) KO (latające kolano i ciosy pięściami) 1 4:22 XTB KSW 78: Materla vs. Grove 2 21.01.2023   Szczecin
Przegrana 22-10-1   Daniel Torres (13-5) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski 18.06.2022   Toruń Bonus za walkę wieczoru.
Przegrana 22-9-1   Marian Ziółkowski (23-8-1. 1 NC) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 KSW 66: Ziółkowski vs. Mańkowski 15.01.2022   Szczecin Pojedynek o pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze lekkiej. Main Event
Wygrana 22-8-1   Artur Sowiński (21-11. 2 NC) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 57: De Fries vs. Kita 19.12.2020   Łódź
Wygrana 21-8-1   Marcin Wrzosek (14-6) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 53: Reborn 11.07.2020   Warszawa Powrót do wagi lekkiej. Co-Main Event
Wygrana 20-8-1   Vaso Bakočević (39-18-1) Poddanie (duszenie anakonda) 1 3:36 KSW 51: Croatia 09.11.2019   Zagrzeb Limit umowny -73 kg. Bonus za poddanie wieczoru. Co-Main Event
Przegrana 19-8-1   Norman Parke (25-6-1. 1 NC) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 47: The X-Warriors 23.03.2019   Łódź Bonus za walkę wieczoru.
Przegrana 19-7-1   Roberto Soldić (12-2) TKO (przerwanie przez narożnik) 3 5:00 KSW 41: Mańkowski vs. Soldić 23.12.2017   Katowice Stracił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Main Event
Przegrana 19-6-1   Mamed Chalidow (33-4-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 39: Colosseum 27.05.2017   Warszawa Superfight. Limit umowny -82 kg. Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Wygrana 19-5-1   John Maguire (24-8) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 37: Circus of Pain 03.12.2016   Kraków Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Bonus za występ wieczoru
Wygrana 18-5-1   Jesse Taylor (29-12) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 3:02 KSW 32: Road to Wembley 31.10.2015   Londyn Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Bonus za poddanie i walkę wieczoru. Co-Main Event
Wygrana 17-5-1   Mohsen Bahari (8-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 30: Genesis 21.02.2015   Poznań Limit umowny -80 kg. Main Event
Wygrana 16-5-1   David Zawada (9-1) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 1 1:20 KSW 29: Reload 06.12.2014   Kraków Obronił pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Bonus za poddanie wieczoru.
Wygrana 15-5-1   Asłambiek Saidow (15-3) Poddanie (duszenie trójkątne) 2 4:27 KSW 27: Cage Time 17.05.2014   Gdańsk/Sopot Zdobył pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 14-5-1   Ben Lagman (6-4) TKO (prawy sierpowy) 2 2:16 KSW 24: Starcie Gigantów 28.09.2013   Łódź
Przegrana 13-5-1   Asłambiek Saidow (12-3) TKO (kontuzja nogi) 2 2:06 KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie 01.12.2012   Warszawa Pojedynek o pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej.
Wygrana 13-4-1   Rafał Moks (6-5) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 KSW 20: Symfonia Walki 15.09.2012   Gdańsk/Sopot Eliminator do walki o pas międzynarodowego mistrza KSW w wadze półśredniej. Bonus za walkę wieczoru.
Wygrana 12-4-1   Marcin Naruszczka (10-0) Decyzja (niejednogłośna) 2 5:00 KSW 19: Pudzianowski vs. Sapp 12.05.2012   Łódź
Wygrana 11-4-1   Darius Minkevicius (1-3) Poddanie (duszenie anakonda) 1 0:45 XGSW: Night of Champions 3 04.02.2012   Poznań
Remis 10-4-1   Peter Sobotta (8-4) Remis (zmiana werdyktu przez organizatora) 3 3:00 MMA Attack 1 05.11.2011   Warszawa Początkowo zwyciężył Mańkowski przez niejednogłośną decyzję sędziów, jednak komisje sędziowskie po pozytywnym rozpatrzeniu protestu teamu Sobotty postanowiły zmienić werdykt na remisowy.
Wygrana 10-4   Wiktor Sobczyk (8-3) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Quest Arena 2 17.04.2011   Poznań
Przegrana 9-4   Niko Puhakka (18-10) Poddanie (duszenie anakonda) 2 3:59 KSW 14: Dzień Sądu 18.09.2010   Łódź Debiut w KSW. Ćwierćfinał turnieju wagi lekkiej KSW.
Przegrana 9-3   Mariusz Abramiuk (4-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 1:17 Iron Fist 2 14.05.2010   Szczecin
Przegrana 9-2   Majrbiek Tajsumow (8-2) TKO (ciosy pięściami) 2 0:55 M-1 Selection 2010 – Western Europe Round 1 05.02.2010   Hilversum Ćwierćfinał eliminacji M-1 Selection 2010 w wadze lekkiej.
Przegrana 9-1   Marcin Held (4-0) Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) 1 2:10 MMA Challengers 2 06.12.2009   Bytom Finał turnieju MMA Challengers w wadze lekkiej.
Wygrana 9-0   Marek Sikora (0-0) Poddanie 1 1:10 MMA Challengers 2 06.12.2009   Bytom Półfinał turnieju MMA Challengers w wadze lekkiej.
Wygrana 8-0   Bartosz Pietrowski (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 2:05 MMA Challengers 2 06.12.2009   Bytom Ćwierćfinał turnieju MMA Challengers w wadze lekkiej.
Wygrana 7-0   Jimmy Lagerstrom (0-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:38 FCK – Millenium Cup 2009 17.07.2009   Kołobrzeg
Wygrana 6-0   Marek Chwalibogowski (3-1) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 XFS: X Fights Series 3 12.06.2009   Poznań Finał turnieju X Fights Series w wadze półśredniej.
Wygrana 5-0   Jordan Błoch (3-2) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 XFS: X Fights Series 3 12.06.2009   Poznań Półfinał turnieju X Fights Series w wadze półśredniej.
Wygrana 4-0   Michał Wiśniewski (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 2:20 Piecobiogaz Boxing Team 3 25.10.2008   Poznań
Wygrana 3-0   Gintaras Petrikas (0-1-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:40 XFS: X Fights Series 1 18.10.2008   Poznań
Wygrana 2-0   Jakub Boczek (0-0) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Noc Wojowników 31.07.2008   Mielno
Wygrana 1-0   Tomasz Jeruszka (3-2-1) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Piecobiogaz Boxing Team 2 29.03.2008   Poznań

[1]

Lista walk w boksie

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 1-0   Norman Parke (2-0) Decyzja (jednogłośna) 1/1 15:00 Fame 11: Fight Club 02.10.2021   Gliwice Walka w rękawicach do MMA z 15 minutową rundą. Main Event

[50]

Inne informacje

edytuj

Od 2015 roku prowadzi kanał na YouTube[51]. W 2019 roku przygotowywał youtubera Szymona „Isamu" Kasprzyka do walki podczas gali Fame 3[52]. W 2020 roku wystąpił gościnnie w 7 i 8 odcinku programu typu reality show „Tylko Jeden”, by przygotować do walki finałowej Tomasza Romanowskiego[53]. W grudniu 2023 roku wydał swoją książkę pt. „Stań się Fighterem”[54][55].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Sherdog.com, Borys [online], Sherdog [dostęp 2020-07-12].
  2. ↑ O Mnie | Borys Mańkowski [online] [dostęp 2022-08-13] (pol.).
  3. ↑ Redakcja, Mańkowski z Gamrotem na remis! Bonus BGC zwycięski, ale rywal odwrócił się do niego plecami... [online], Polska Times, 19 lutego 2017 [dostęp 2021-10-07] (pol.).
  4. ↑ Polsatsportpl, Borys Mańkowski i Mateusz Gamrot promowani na czarne pasy w brazylijskim jiu-jitsu – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2021-07-31] (pol.).
  5. ↑ Ankos Team – Borys Mańkowski. ankoszapasypoznan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-30)]. (pol.).
  6. ↑ Sherdog.com, PBT - Piecobiogaz Boxing Team 2 [online], Sherdog [dostęp 2022-10-26] (ang.).
  7. ↑ X Fights Series - Gala XFS 3! [online], MMA PL, 22 maja 2009 [dostęp 2022-10-26] (pol.).
  8. ↑ MMA Challengers 2 – wyniki. mmarocks.pl, 2009-12-06. [dostęp 2017-12-26].
  9. ↑ M-1 Selection 2010: Western Europe Round 1 | ESPN FightCenter [online], ESPN [dostęp 2021-10-02] (ang.).
  10. ↑ KSW 14: Górski i Puhakka najlepsi w wadze lekkiej [online], www.extreme.banzaj.pl [dostęp 2021-10-02].
  11. ↑ Quesr Arena 2: triumf Sebastiana Grabarka [online], Onet Sport, 18 kwietnia 2011 [dostęp 2021-10-02] (pol.).
  12. ↑ Odjechani.com.pl, MMA Attack 2011. [online], odjechani.com.pl [dostęp 2022-10-26] (pol.).
  13. ↑ MMA Attack – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-10-26] (pol.).
  14. ↑ MMA Rocks: MMA Attack zmienia werdykt z walki Mańkowski – Sobotta. mmarocks.pl. (pol.).
  15. ↑ Borys Mańkowski rozmawia z KSW. mmarocks.pl, 16 lutego 2012. (pol.).
  16. ↑ KSW 19 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 12 maja 2012. (pol.).
  17. ↑ KSW 20: Borys Mańkowski pokonał Rafała Moska w kategorii półśredniej [online], Onet Sport, 15 września 2012 [dostęp 2021-10-02] (pol.).
  18. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, Saidov vs. Mańkowski oficjalnie o pas, Mańkowski i Moks z bonusem | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 września 2012 [dostęp 2022-10-26] (pol.).
  19. ↑ Karol Dąbrowski, KSW 21: Ostateczne Wyjaśnienie – relacja i wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 1 grudnia 2012 [dostęp 2021-10-02] (pol.).
  20. ↑ Wirtualna Polska Media, KSW 24: Borys Mańkowski vs Ben Lagman [online], sportowefakty.wp.pl, 15 lipca 2013 [dostęp 2022-10-26] (pol.).
  21. ↑ KSW24: Borys Mańkowski wygrał przez efektowny nokaut [online], Onet Sport, 28 września 2013 [dostęp 2019-01-31] (pol.).
  22. ↑ KSW 27, WYNIKI: Borys Mańkowski zaskoczył na KSW 27! Aslambek Saidov POKONANY! [video] [online], www.eska.pl [dostęp 2019-01-31].
  23. ↑ KSW 29 "Reload": Błyskawiczna walka i popis Polaka. Mańkowski zmusił Zawadę do poddania się [online], Onet Sport, 6 grudnia 2014 [dostęp 2019-01-31] (pol.).
  24. ↑ KSW 30 "Genesis": Borys Mańkowski zwyciężył w walce wieczoru [online], Onet Sport, 21 lutego 2015 [dostęp 2019-01-31] (pol.).
  25. ↑ KSW 32: Borys Mańkowski poddaje Jesse Taylora w pierwszej rundzie utrzymując pas KSW! [online], MMA PL, 31 października 2015 [dostęp 2019-01-31] (pol.).
  26. ↑ Jakub Bijan, Borys Mańkowski bez litości rozprawia się z Johnem Maguire, pas pozostaje w Poznaniu! (Wideo) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 3 grudnia 2016 [dostęp 2019-01-31] (pol.).
  27. ↑ KSW 39: Colosseum – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-05-27. [dostęp 2017-05-28].
  28. ↑ Mamed Khalidov vs. Borys Mańkowski na KSW 39 [online], Lowking.pl [dostęp 2022-10-26] (pol.).
  29. ↑ Wyniki KSW 41: Soldic zmasakrował Mańkowskiego, Strachu znokautował Popka. mmanews.pl, 2017-12-23. [dostęp 2017-12-26].
  30. ↑ Krzysztof Kordys: KSW 47 – wyniki gali. mmarocks.pl, 2019-03-24. [dostęp 2019-03-24].
  31. ↑ KSW 47: Bonusy przyznane! – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2019-12-05] (pol.).
  32. ↑ KSW 51: Borys Mańkowski poddaje Vaso Bakočevicia w pierwszej rundzie [online], MMA PL, 9 listopada 2019 [dostęp 2019-11-09] (pol.).
  33. ↑ Tomasz Chmura, Borys Mańkowski vs Vaso Bakocevic na KSW 51 w Zagrzebiu! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 13 września 2019 [dostęp 2022-10-26] (pol.).
  34. ↑ Bonusy po KSW 51 przyznane! Nieoczekiwany wybór – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2019-12-05] (pol.).
  35. ↑ KSW 53: Konflikt znalazł finał. Mańkowski lepszy od Wrzoska na punkty [online], Onet Sport, 11 lipca 2020 [dostęp 2020-07-11] (pol.).
  36. ↑ Borys Mańkowski pokonał Artura "Kornika" Sowińskiego na KSW 57. Zapaśnicza dominacja [WIDEO] [online], Sport.pl [dostęp 2020-12-20] (pol.).
  37. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Marian Ziółkowski kontra Borys Mańkowski walką wieczoru gali KSW 66 w Szczecinie! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 22 listopada 2021 [dostęp 2021-11-22] (pol.).
  38. ↑ Krzysztof Kordys, KSW 66: Marian Ziółkowski obronił tytuł wagi lekkiej w starciu z Borysem Mańkowskim! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 15 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-16] (pol.).
  39. ↑ Oficjalnie: Dwóch byłych mistrzów zmierzy się na gali KSW 71 w Toruniu! [online], MMA PL, 30 maja 2022 [dostęp 2022-05-30] (pol.).
  40. ↑ Krzysztof Kordys, KSW 71: Daniel Torres wygrał z Borysem Mańkowskim po emocjonującej batalii! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 18 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-19] (pol.).
  41. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Bonusy po gali KSW 71. Wyróżnienie dla dwóch pojedynków (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 21 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-22] (pol.).
  42. ↑ Michał Tkaczuk, Borys Mańkowski i Łukasz Sudolski zawalczą na KSW 78 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 17 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-17] (pol.).
  43. ↑ Marek Łyko, Borys Mańkowski poznał rywala na galę XTB KSW 78 [online], NaszeMMA, 27 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-27] (pol.).
  44. ↑ Jakub Madej, KSW 78: Valeriu Mircea latającym kolanem nokautuje Borysa Mańkowskiego! Ogromna niespodzianka! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 21 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-21] (pol.).
  45. ↑ Wielki hit na Fame MMA! Były mistrz KSW i gwiazda UFC! Tego jeszcze nie było. "Krwawa formuła" [online], Sport.pl [dostęp 2021-08-16] (pol.).
  46. ↑ Meczyki.pl, Borys Mańkowski pokonał Normana Parke'a! Triumf Polaka na gali Fame MMA [online], Meczyki.pl [dostęp 2021-10-02] (pol.).
  47. ↑ FIGHTIME.PL – Borys Mańkowski [online], fightime.pl [dostęp 2020-04-11] (pol.).
  48. ↑ MMA: Wybrano najlepszych 2011 roku! [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  49. ↑ Duży sukces! Gamrot i Mańkowski z czarnym pasem! [online], MMA PL, 28 lipca 2021 [dostęp 2021-07-29] (pol.).
  50. ↑ Borys Mańkowski ("The Tasmanian Devil") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2024-06-20] (ang.).
  51. ↑ Nowy film na moim kanale na YouTube – MMA – MISZCZ :D | Borys Mańkowski [online] [dostęp 2020-05-04] (pol.).
  52. ↑ Borys Mańkowski TV: Ostatnie sparingi ISAMU, tydzień do KSW 47 – myMMA.pl [online], 15 marca 2019 [dostęp 2021-07-26] (pol.).
  53. ↑ Mamed Khalidov i Borys Mańkowski w „Tylko Jeden” – Polsat.pl [online], www.polsat.pl [dostęp 2020-04-30] (pol.).
  54. ↑ Arkadiusz Hnida, Mańkowski wydał książkę ''Stań się fighterem''! Wiemy z czym chciał się podzielić były mistrz KSW! [online], MMA PL, 10 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-10] (pol.).
  55. ↑ „Stań się Fighterem” – Książka Borysa Mankowskiego | Borys Mańkowski [online], 6 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-16] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Borys_Mańkowski&oldid=74395028”