Dominik Piotr Karwosiecki
Dominik Piotr Karwosiecki herbu Lubicz[1] OFMConv (ur. 1728, zm. 18 marca 1789) – polski biskup rzymskokatolicki, franciszkanin, biskup bakowski.
| ||
Data urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
9 maja 1774 | |
Sakra biskupia |
1 czerwca 1775 |
Data konsekracji |
1 czerwca 1775 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Życiorys
edytujW 1746 r. wstąpił do zakonu franciszkanów. Przebywał we Lwowie jako kustosz tamtejszej kustodii i profesor studium teologicznego (1757) oraz gwardian klasztoru (1760). W 1772 r. został prowincjałem ruskiej prowincji zakonu. 9 maja 1774 za zgodą króla Stanisława Augusta Poniatowskiego został prekonizowany na biskupstwo tytularne Byblus i koadiutora bpa Jezierskiego.
Sakrę biskupią przyjął 1 czerwca 1775 r. w Dunajowie. Po śmierci Jezierskiego objął rządy w diecezji (1782) jako ostatni Polak na urzędzie biskupów bakowskich. Wykazał dużą troskę o diecezję, wizytując wszystkie wchodzące w jej skład parafie. Za jego rządów część diecezji (Bukowina) została włączona do archidiecezji lwowskiej w 1786 r.
Przypisy
edytuj- ↑ Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. VI, Warszawa 1909, s. 240.
Bibliografia
edytuj- Ks. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła Katolickiego w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000.
Linki zewnętrzne
edytuj- Dominik Piotr Karwosiecki – publikacje w bibliotece Polona