Delfin (rodzaj ssaków)
Delfin[8] (Delphinus) – rodzaj wodnych ssaków z podrodziny Delphininae w obrębie rodziny delfinowatych (Delphinidae).
Delphinus | |||
Linnaeus, 1758[1] | |||
Delfin zwyczajny (D. delphis) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Parvordo | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
delfin | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Delphinus delphis Linnaeus, 1758 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Zasięg występowania
edytujRodzaj obejmuje gatunki występujące we wszystkich oceanach świata[9][10][11].
Morfologia
edytujSystematyka
edytujRodzaj zdefiniował w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz w 10 wydaniu publikacji swojego autorstwa o tytule Systema Naturae[1]. Linneusz wymienił trzy gatunki – Delphinus delphis Linnaeus, 1758, Delphinus orca Linnaeus, 1758 i Delphinus phocoena Linnaeus, 1758 – z których gatunkiem typowym jest (Linneuszowska tautonimia) Delphinus delphis Linnaeus, 1758.
Etymologia
edytuj- Delphinus: gr. δελφις delphis, δελφινος delphinos ‘delfin’[13].
- Delphax: gr. δελφαξ delphax, δελφακος delphakos ‘świnka’[14].
- Rhinodelphis: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos ‘nos’; δελφις delphis, δελφινος delphinos ‘delfin’[15]. Gatunek typowy: Wagner wymienił kilkanaście gatunków – Delphinus delphis Linnaeus, 1758, Delphinus loriger Wiegmann, 1840 (= Delphinus delphis Linnaeus, 1758), Delphinus longirostris G. Cuvier, 1829 (= Delphinus delphis Linnaeus, 1758), Lagenorhynchus albirostris J.E. Gray, 1846, Delphinus leucoramphus Lacépède, 1804 (= Delphinus peronii Lacépède, 1804), Delphinus plumbeus G. Cuvier, 1829, Delphinus pseudodelphis Schlegel, 1841 (= Steno attenuatus J.E. Gray, 1846), Delphinus coeruleo-albus Meyen, 1833, Delphinus reinwardtii Schlegel, 1841 (= Delphinus bredanensis G. Cuvier, 1828), Delphinus abusalam Rüppell, 1842 (= Delphinus aduncus Ehrenberg, 1833), Delphinus amazonicus Spix & Martius, 1831 (= Delphinus geoffrensis de Blainville, 1817), Delphinus superciliosus Schlegel, 1841 (= Delphinus (Grampus) obscurus J.E. Gray, 1828), Delphinus planiceps Schlegel, 1841 (= Delphinus bredanensis G. Cuvier, 1828), Delphinus tursio Fabricius, 1780 (nomen dubium), Delphinus eschrichtii Schlegel, 1841 (= Delphinus (Grampus) acutus J.E. Gray, 1828), Delphinus novae zeelandiae J.A. Wagner, 1846 (= Delphinus delphis Linnaeus, 1758) – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Delphinus delphis Linnaeus, 1758[16].
- Delphis: gr. δελφις delphis, δελφινος delphinos ‘delfin’[13]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Delphinus delphis Linnaeus, 1758.
- Eudelphinus: gr. ευ eu ‘typowy’; δελφις delphis, δελφινος delphinos ‘delfin’[17]. Gatunek typowy: Autorzy wymienili cztery gatunki – Delphinus delphis Linnaeus, 1758, Delphinus longirostris G. Cuvier, 1829 (= Delphinus delphis Linnaeus, 1758), Eudelphinus tasmaniensis Van Bénéden & P. Gervais, 1879 (= Delphinus delphis Linnaeus, 1758) i Eudelphinus fulvo-fasciatus Van Bénéden & P. Gervais, 1879 (= Delphinus delphis Linnaeus, 1758) – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Delphinus delphis Linnaeus, 1758[18].
- Mamdelphinus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku, polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)[19].
Podział systematyczny
edytujDo rodzaju należą dwa występujące współcześnie gatunki[20]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[8] | Podgatunki[12][9][10][21] | Rozmieszczenie geograficzne[12][9][10][21] | Podstawowe wymiary[12][10][21][c] | Status IUCN[22] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Delphinus bairdii | Dall, 1873 | gatunek monotypowy | wody w okolicach Monterey Bay i Zatoki San Francisco w Kalifornii, na południe do nieco na południe od krańca Kalifornii Dolnej, a następnie na północ w całej Zatoce Kalifornijskiej; pojawiają się coraz częstsze są zapisy dalej na północ niż tradycyjne granice zasięgu w środkowej Kalifornii | DC: 193–265 cm MC: do 200 kg |
NE | ||
Delphinus delphis | Linnaeus, 1758 | delfin zwyczajny | 3 podgatunki | północny i południowy Ocean Spokojny, północny i południowy Ocean Atlantycki i Ocean Indyjski (włącznie z wieloma zamkniętymi lub pół-zamkniętymi zbiornikami wodnymi (południowa Zatoka Kalifornijska, Morze Karaibskie, Morze Śródziemne, Morze Czarne, Zatoka Perska, Morze Czerwone, Zatoka Tajlandzka, Morze Japońskie i Morze Ochockie)); dokładne granice zasięgu nie są dobrze udokumentowane na wielu obszarach | DC: 164–237 cm MC: do 200 kg |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Opisano również mioceński gatunek wymarły[23]:
- Delphinus vanzelleri Fourtau, 1920
Uwagi
edytuj- ↑ Nowa nazwa dla Delphinus Linnaeus, 1758.
- ↑ Młodszy homonim Delphis Wagler, 1830 (Monodontidae).
- ↑ DC – długość ciała; MC – masa ciała
Przypisy
edytuj- ↑ a b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 77. (łac.).
- ↑ J.J. Walbaum: Petri Artedi Sueci Genera Pisicum. Cz. 3: Ichthyologiæ Pars III. Grypeswaldiæ: Impensis A.F. Röse, 1792, s. 579. (łac.).
- ↑ J.A. Wagner: Der Delphin. W: J.C.D. Schreber: Die Säugthiere in Abbildungen nach der Natur, mit Beschreibungen. T. 7. Erlangen: In der Expedition des Schreber'schen Säugthier, 1846, s. 316. (niem.).
- ↑ J.E. Gray. On the Cetacea which have been observed in the seas surrounding the British Islands. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1864, s. 236, 1864. (ang.).
- ↑ P.J. Van Bénéden & P. Gervais: Ostéographie des cétacés vivants et fossiles, comprenant la description et l’iconographie du squelette et du système dentaire de ces animaux, ainsi que des documents relatifs à leur histoire naturelle. Atlas. Paris: A. Bertrand, 1868–1879, s. ryc. xxxix. (fr.).
- ↑ Van Bénéden i Gervais 1800 ↓, s. 600.
- ↑ A.L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Mexico: Officina Tipografica de la Secretan’a de Foment, 1899, s. 27. (hiszp.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 187–188. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 300. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 583. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Delphinus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-06-10].
- ↑ a b c d J. Wang, K. Riehl & S. Dungan: Family Delphinidae (Ocean Dolphins). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 4: Sea Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2014, s. 509. ISBN 978-84-96553-93-4. (ang.).
- ↑ a b Palmer 1904 ↓, s. 221.
- ↑ E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 118. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 606.
- ↑ G.M. Allen. A checklist of African mammals. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 83, s. 250, 1939. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 274.
- ↑ Van Bénéden i Gervais 1800 ↓, s. 601.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 25.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-07-16]. (ang.).
- ↑ a b c T.A. Jefferson, F.I. Archer & K.M. Robertson. The long‐beaked common dolphin of the eastern Pacific Ocean: Taxonomic status and redescription of Delphinus bairdii. „Marine Mammal Science”. W druku, s. e13133, 2024. DOI: 10.1111/mms.13133. (ang.).
- ↑ Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
- ↑ R. Fourtau: Contribution à l’étude des vertébrés miocènes de l’Égypte. Caire: Government Press. Le Caire, 1920, s. 36. (fr.).
Bibliografia
edytuj- P.J. Van Bénéden & P. Gervais: Ostéographie des cétacés vivants et fossiles, comprenant la description et l’iconographie du squelette et du système dentaire de ces animaux, ainsi que des documents relatifs à leur histoire naturelle. Paris: A. Bertrand, 1880, s. 1–634. (fr.).
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).