Delfinek pręgoboki
Delfinek pręgoboki[4], delfin pręgoboki[5] (Stenella coeruleoalba) – gatunek ssaka z rodziny delfinowatych (Delphinidae). Średniej wielkości delfin, żyje w morzach tropikalnych i umiarkowanych. W Morzu Bałtyckim spotykany bardzo rzadko.
Stenella coeruleoalba[1] | |||
(Meyen, 1833) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
(bez rangi) | walenie | ||
(bez rangi) | zębowce | ||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
delfinek pręgoboki | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Dane
edytuj- Wielkość urodzeniowa: ok. 1 m
- Dojrzałość płciowa samic: ok. 2,2 m
- Dojrzałość płciowa samców: ok. 2,3 m
- Największy znany okaz: 2,6 m przy 156 kg wagi
- Pożywienie: rozmaite mezopelagiczne ryby, głowonogi i skorupiaki
- Zagrożenia: niedostatecznie poznany status; często pada ofiarą przypadkowych połowów.
Wygląd
edytujDelfinki pręgobokie zawdzięczają swoją nazwę czarnemu paskowi biegnącemu wzdłuż boku w kierunku ogona i równoległemu z nim szaremu rozjaśnieniu na czarnej na grzbiecie skórze. Od pyska do brzucha delfiny te są białe, nie licząc krótkiego, czarnego paska u spodu żuchwy.
Występowanie
edytujJako że delfinek pręgoboki żyje w wielkich grupach nawet stu lub więcej osobników, nietrudno je spotkać, mimo że występują dość daleko od brzegu. Na przykład nad Morzem Śródziemnym, na wybrzeżu francuskim, stacje whalewatchingu oferują wycieczki z bardzo wysokim prawdopodobieństwem ich spotykania.
Delfinki pręgobokie źle czują się w delfinariach, gdyż będąc na wolności w stadzie jest ich bardzo wiele i nie są przyzwyczajone do życia w nie tak licznym towarzystwie.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Stenella coeruleoalba, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Stenella coeruleoalba. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 16 stycznia 2010]
- ↑ a b c G. Braulik , Stenella coeruleoalba, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-16] (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 189. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 44, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.