Debra Winger
Mary Debra Winger[1] (ur. 16 maja 1955 w Cleveland Heights) – amerykańska aktorka i producentka filmowa.
| |
| Imię i nazwisko |
Mary Debra Winger |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 maja 1955 |
| Zawód |
aktorka, producentka filmowa |
| Współmałżonek |
Timothy Hutton |
| Lata aktywności |
od 1976 |
Życiorys
edytujWczesne lata
edytujPrzyszła na świat w Cleveland Heights, w stanie Ohio w rodzinie żydowskiej jako jedno z trojga dzieci Ruth (z domu Felder; zm. 19 marca 1996), pracownicy umysłowej, Roberta Wingera, pracownika przemysłu rolno-spożywczego[2]. Ma siostrę Marlę i starszego brata Marca (ur. 1950).
W 1973 ukończyła James Monroe High School w Sepulveda w stanie Kalifornia i studiowała socjologię na California State University Northridge. Spędziła kilka lat w Izraelu, gdzie odbyła trzymiesięczną służbę w Siłach Obronnych Izraela[3]. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych w wyniku wypadku samochodowego doznała krwotoku mózgu. Była częściowo sparaliżowana i straciła wzrok na dziesięć miesięcy. Po odzyskaniu zdrowia przeniosła się do Kalifornii i została aktorką[4].
Kariera
edytujMając 21 lat debiutowała rolą Debbie w dramacie komediowym Slumber Part '57 (1976) Williama A. Leveya. Następnie osiągnęła sukces na małym ekranie w serialu fantasy ABC Cudowna kobieta (1976–77) jako Drusilla, młodsza siostra Diany Prince. Początkiem kariery była komedia muzyczna Dzięki Bogu już piątek (1978) Roberta Klane’a z Jeffem Goldblumem i Donną Summer.
Pierwszą liczącą się w oczach krytyki i publiczności rolą była postać mistrzyni parkietu Sissy Davis, której zdrowy pogląd na życie i poczucie wartości są przeciwwagą pozorów i wielkomiejskiej korupcji w melodramacie Miejski kowboj (1980) u boku Johna Travolty, za którą zdobyła dwie nominacje do nagrody Złotego Globu i nominację do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA)[5].
Na planie komediodramatu Ulica Nadbrzeżna (1982) jej ekranowym partnerem był Nick Nolte, z którym zagrała po latach w dreszczowcu Karela Reisza Wszyscy wygrywają (1990). Rola robotnicy Pauli Pokrifki w kinowym hicie Oficer i dżentelmen (1982) Taylora Hackforda z Richardem Gere przyniosła jej pierwszą nominację do Oscara i kolejną do Złotego Globu.
Zachwyciła widzów i krytyków wiarygodnością przejmująco zagranej roli żyjącej w konflikcie ze swoją matką Emmy Horton w komediodramacie Czułe słówka (1983) Jamesa L. Brooksa z Shirley MacLaine i Jackiem Nicholsonem, zdobywając drugą nominację do Oscara i Złotego Globu.
W dreszczowcu Morderstwo Mike’a (1984) zagrała dziewczynę zakochaną w trenerze tenisa, który okazuje się być narkotykowym dilerem; w komedii sensacyjnej Ivana Reitmana Orły Temidy (1986) z Robertem Redfordem i Daryl Hannah wcieliła się w postać prawniczki broniącej ekscentrycznej córki znanego artysty; w dreszczowcu psychologicznym Czarna wdowa (1987) Boba Rafelsona z Theresą Russell jako policjantka tropiła tytułową morderczynię mężów-samotnych milionerów; w dramacie sensacyjnym Zdradzeni (1988) Costy-Gavrasa była policjantką zakochaną w farmerze-szefie miejscowej komórki terrorystycznej. W Pod osłoną nieba (1990) Bernardo Bertolucciego wcieliła się zaś w rolę ekstrawaganckiej artystki Kit Moresby, podróżującej wraz z mężem po Afryce. Za rolę poetki Joy Gresham w biograficznym melodramacie Richarda Attenborougha Cienista dolina (1993) po raz trzeci otrzymała nominację do Oscara i nominację do nagrody BAFTA.
W 1995 roku wykładała na Uniwersytecie Harvarda. W 2002 roku Rosanna Arquette zrealizowała film dokumentalny pt. W poszukiwaniu Debry Winger, gdzie pojawiła się obok czterdziestu popularnych aktorek hollywoodzkich, m.in. Elizabeth Taylor, Gwyneth Paltrow, Sharon Stone, Meg Ryan, Jane Fondy, Diane Lane, Whoopi Goldberg, Robin Wright Penn, Holly Hunter, Melanie Griffith, Laury Dern, Daryl Hannah i Patricii Arquette.
Życie prywatne
edytujOd 16 marca 1986 do 1990 była żoną aktora Timothy’ego Huttona, z którym ma syna Emanuela Noaha (ur. 29 kwietnia 1987). W dniu 28 listopada 1996 roku poślubiła aktora, reżysera i scenarzystę Arlissa Howarda. Mają syna Gideona „Babe” Howarda (ur. 15 czerwca 1997). Spotykała się z Nickiem Nolte (1981–1982), Alem Pacino (w latach 80.) i amerykańskim senatorem Bobem Kerreyem (1983–1985).
Wybrana filmografia
edytujFilmy
edytuj- 1978: Dzięki Bogu już piątek jako Jennifer
- 1980: Miejski kowboj jako Sissy
- 1982: Ulica Nadbrzeżna jako Suzy DeSoto
- 1982: Oficer i dżentelmen jako Paula Pokrifki
- 1983: Czułe słówka jako Emma Greenway-Horton
- 1986: Orły Temidy jako Laura Kelly
- 1987: Czarna wdowa jako Alexandra „Alex” Barnes
- 1988: Zdradzeni jako Katie Phillips / Catherine „Cathy” Weaver
- 1990: Pod osłoną nieba jako Kit Moresby
- 1992: Cudotwórca jako Jane Larson
- 1993: Cienista dolina jako Joy Davidman
- 1995: Zapomnij o Paryżu jako Ellen Andrews Gordon
- 2003: Radio jako Linda Jones
- 2005: Czasem w kwietniu (TV) jako Prudence Bushnell
- 2008: Rachel wychodzi za mąż jako Abby
Seriale TV
edytuj- 1976–77: Wonder Woman jako Drusilla (Wonder Girl)
- 1978: Sierżant Anderson jako Phyllis Baxter
- 2010: Prawo i porządek jako Pani Woodside
- 2010: Terapia jako Frances
- 2016-: The Ranch jako Maggie Bennett
- 2018-: Patriot jako Bernice Tavner
Przypisy
edytuj- ↑ Personalidade: Debra Winger (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2019-07-30]. (port.).
- ↑ Debra Winger Biography (1955?-). Film Reference. [dostęp 2019-07-30]. (ang.).
- ↑ Debra Winger. ČSFD.cz. [dostęp 2019-07-30]. (cz.).
- ↑ Od soft porno do sławy. Wirtualna Polska. [dostęp 2016-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-30)]. (pol.).
- ↑ Debra Winger (16 de Maio de 1955). Filmow. [dostęp 2019-07-30]. (port.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Debra Winger w bazie IMDb (ang.)
- Debra Winger w bazie Filmweb
- Debra Winger w bazie Notable Names Database (ang.)