Wikipedia

Death Magnetic

Death Magnetic – dziewiąty album studyjny amerykańskiego zespołu thrash metalowego Metallica. Został wydany 12 września 2008 roku przez wytwórnię Warner Bros. Records.

Death Magnetic
Wykonawca albumu studyjnego
Metallica
Wydany

12 września 2008

Nagrywany

12 marca 2007 – 11 maja 2008 w Sound City w Van Nuys Los Angeles California, Shangri La Studios w Malibu, California oraz w HQ w San Rafael, California

Gatunek

thrash metal, heavy metal

Długość

74:41

Wydawnictwo

Warner Bros. Records

Producent

Rick Rubin

Oceny
Album po albumie
St. Anger
(2003) 		Death Magnetic
(2008) 		Lulu
(2011)
Single z albumu Death Magnetic
  1. „The Day That Never Comes”
    Wydany: 21 sierpnia 2008
  2. „My Apocalypse”
    Wydany: 26 sierpnia 2008
  3. „Cyanide”
    Wydany: 1 września 2008
  4. „The Judas Kiss”
    Wydany: 8 września 2008
  5. „All Nightmare Long”
    Wydany: 15 grudnia 2008
  6. „Broken, Beat & Scarred”
    Wydany: 3 kwietnia 2009

Historia albumu

edytuj

Początkowo Metallica planowała rozpoczęcie tworzenia nowego albumu na przełomie wiosny i lata 2005 roku, ponownie we własnym studiu nagraniowym HQ (gdzie grupa nagrała poprzedni album studyjny, St. Anger), i ponownie z producentem Bobem Rockiem (który współpracował z zespołem od 1990 roku)[4]. Informacje te nie potwierdziły się do końca 2005 roku. Pierwsza wzmianka o ostatecznym rozpoczęciu prac nad nowym albumem pojawiła się 30 listopada 2005, gdy perkusista Metalliki, Lars Ulrich, wspomniał o ewentualnym wejściu do studia nagraniowego[5]. 16 grudnia 2005 oficjalnie zostało potwierdzone rozpoczęcie przez zespół prac nad nowym albumem w studiu HQ[6].

Wkrótce pojawiły się plotki mówiące, że producentem nowego albumu będzie Rick Rubin mający na koncie współpracę m.in. ze starszymi grupami metalowymi jak Slayer (począwszy od albumu z 1986 r., Reign in Blood, ocenianym jako „szczyt speed metalu”[7]) i nowszymi jak System of a Down (m.in. Toxicity z 2001 r. oceniane jako „heavymetalowy klasyk”[8]), lecz Lars Ulrich zaprzeczył plotkom[9]. 16 lutego 2006, plotka której zaprzeczył Lars Ulrich została potwierdzona – Rick Rubin jest producentem albumu[5].

W czerwcu 2006, Ulrich powiedział, że rozpoczęcie nagrywania albumu przewidywane jest na jesień tego samego roku[5]. Również w czerwcu podano pierwszą przewidywaną datę wydania albumu – połowa 2007 roku[10]. Do grudnia 2006 nie pojawiła się informacja o starcie nagrywania nowego albumu, tylko plotka o rozpoczęciu nagrań tym razem w styczniu 2007 roku i wydaniu albumu pod koniec lata tego samego roku[11]. 9 lutego 2007 ostatecznie zapowiedziano rozpoczęcie nagrywania na 12 marca 2007[12].

Na początku marca 2007 Lars Ulrich podał „nadzieje” związane z albumem: nagrywanie do czerwca, powrót do nagrywania w sierpniu, i ostateczne wydanie na przełomie 2007 i 2008 roku[13]. 12 marca 2007, Metallica rozpoczęła nagrywanie albumu, lecz nie w studiu HQ (znajdującym się w San Francisco), tylko w studiu nagraniowym w Los Angeles[14]. 1 lipca 2007, Lars Ulrich przedstawił luty 2008 jako prognozowaną datę wydania albumu[15]. Gitarzysta prowadzący, Kirk Hammett, podał 8 lipca 2007 nazwę studia nagraniowego w którym Metallica nagrywa album – Sound City Studios[16]. 23 stycznia 2008 pojawiła się kolejna plotka o nowej dacie premiery albumu – wrzesień 2008[17]. 7 marca 2008, Lars Ulrich również podał ten miesiąc jako przewidywaną datę wydania[18]. 19 kwietnia 2008, Ulrich oświadczył, że to będzie jedyny album Metalliki wydany przez wytwórnię płytową Warner Bros. Records[19]. 12 maja 2008 rozpoczęła działanie strona internetowa Mission: Metallica, która ukazuje różnorodne materiały związane z nowym albumem[20]. Trzy dni później, Lars Ulrich ogłosił, że produkcja albumu i jego okładki zakończy się w przyszłym tygodniu[21].

14 czerwca 2008 ogłoszono tytuł albumu – Death Magnetic – i zaprezentowano wstępną wersję okładki[22], zaś 17 lipca 2008 przedstawiono jej wersję ostateczną[23]. 1 sierpnia 2008 ogłoszono oficjalnie, że ogólnoświatowa premiera wydawnictwa będzie miała miejsce 12 września 2008[24]. 10 sierpnia 2008 oficjalna strona Metalliki podała, że album został zmiksowany, jak i został dokonany proces masteringu albumu[25].

Komponowanie

edytuj

Metallica nagrała ponad 50 godzin pomysłów w czasie trasy promującej album St. Anger i na nich są oparte utwory[4]. 26 stycznia 2006 został zamieszczony film na serwisie YouTube ukazujący próbę Metalliki przed występem 15 stycznia 2004 w Nowej Zelandii. Zespół potwierdził, że to, co można usłyszeć na filmie jest częścią wspomnianych ponad 50 godzin pomysłów[26].

Wokalista i gitarzysta rytmiczny Metalliki, James Hetfield, ponownie jest samodzielnym twórcą tekstów do utworów[27]. Na poprzednim albumie, St. Anger, wszyscy członkowie zespołu, włącznie z producentem Bobem Rockiem, byli autorami tekstów[28]. W marcu 2006 James Hetfield stwierdził, że zespół przygotował już 12 utworów, on sam ma udział w solówkach (granych w zespole głównie przez Kirka Hammetta), oraz przyznał, że z basistą, Robertem Trujillo, grupa stworzyła znacznie więcej kompozycji niż przez 14 lat z basistą Jasonem Newstedem[29].

6 czerwca 2006 na koncercie w Berlinie Metallica zagrała tzw. „New Song” – trwający około ośmiu minut utwór, o którym spekulowano, że może znaleźć się na albumie[30]. 12 sierpnia 2006 na koncercie w Tokio zespół wykonał tzw. „Other New Song”, który również miał znaleźć się na albumie[31]. 22 maja 2007 Robert Trujillo zaznaczył, że oba zagrane utwory nie trafią na album, ale mogą zostać wykorzystane ich fragmenty[32].

28 czerwca 2007 James Hetfield zapowiedział, że zespół zamierza zagrać mniej więcej cztery nowe utwory na rozpoczynającej się tego dnia trasie koncertowej, Sick of the Studio '07[15]. Do tego jednak nie doszło. W marcu 2008 Lars Ulrich powiedział, że zespół chce zagrać nowe utwory na letnich koncertach, ale tylko wtedy, gdy będą gotowe[33]. Gitarzysta Kirk Hammett przyznał, że zespół zacznie grać utwory z Death Magnetic gdy album będzie już bliski wydania[34]. 9 sierpnia 2008 grupa zagrała utwór „Cyanide” na festiwalu Ozzfest.

Kontrowersje dotyczące głośności

edytuj

Ostateczna wersja albumu wydana na CD została zmasterowana na bardzo wysokim poziomie głośności, co spowodowało utratę dynamiki (nie ma różnic między momentami cichymi i głośnymi), a także poważne zniekształcenia dźwięku (przesterowanie). Jest to najprawdopodobniej efekt tzw. „wojny głośności” (ang. „Loudness war”), czyli „wyścigu zbrojeń” pomiędzy wytwórniami i artystami polegający na nagrywaniu coraz głośniejszych albumów. Problem został szczegółowo opisany w serii artykułów na blogu[35] który zacytowały takie czasopisma jak Rolling Stone[36], The Guardian[37] i wiele innych. Powstała też petycja[38] o remastering albumu. W internecie w sieci torrentów i p2p rozpowszechniona jest wersja albumu uzyskana z gry Guitar Hero III: Legends of Rock, która według wielu fanów brzmi lepiej niż wersja płytowa – została zmasterowana na o wiele niższym poziomie, dzięki czemu uniknięto przesterowania sygnału[39].

Lars Ulrich stwierdził jednak, że jest zadowolony z brzmienia wydanej płyty[40].

25 października 2008 James Hetfield w wywiadzie dla magazynu Guitar Player przyznał, że brzmienie albumu było zamierzone, a materiał z gry Guitar Hero to prawdopodobnie wcześniejsze wersje utworów. Natomiast Kirk Hammett w tym samym wywiadzie przyznał, że album brzmi tak, jakby był grany na żywo, co jest zgodne z opinią Ricka Rubina[41].

Teledyski

edytuj

The Day That Never Comes

edytuj

31 lipca 2008 zespół zrealizował teledysk do piosenki „The Day That Never Comes”[42]. Jego reżyserem był Duńczyk, Thomas Vinterberg. Teledysk był kręcony na przedmieściach Los Angeles. Klip ukazał się 1 września.

All Nightmare Long

edytuj

7 grudnia 2008 na oficjalnej stronie zespołu został udostępniony teledysk do utworu „All Nightmare Long”[43].

Broken, Beat & Scarred

edytuj

27 marca 2009 na oficjalnej stronie zespołu, na kilka dni przed premierą singla, udostępniony został teledysk do utworu „Broken, Beat & Scarred”. Jego reżyserem jest Wayne Isham, który współpracował z Metalliką już wcześniej, przy okazji kręcenia teledysków do „No Leaf Clover” czy „Sad but True”. Muzyka nie pochodzi z wersji studyjnej, a jest zapisem z koncertu z Kalifornii z grudnia 2008 (zapis wideo również pochodzi z tego koncertu)[44].

Recenzje

edytuj

4 czerwca 2008, w Londynie, miało miejsce zaprezentowanie kilku utworów z nowego albumu krytykom muzycznym m.in. z magazynów Rolling Stone i Metal Hammer[45][46]. Recenzje utworów zostały zamieszczone w Internecie, ale zarząd Metalliki, QPrime Management, poprosił o ich usunięcie, co częściowo zostało dokonane[47].

Ogólne opinie o albumie i utworach są następujące:

  • Kerrang!: „Z radością możemy zakomunikować, że ta płyta RZĄDZI!”
  • Metal Hammer: „Te utwory zabrzmią wspaniale na żywo.”
  • Rock Sound: „Jest mnóstwo solówek Kirka Hammetta i przystępne brzmienie perkusji. Wokal Jamesa [Hetfielda] jest również na dobrym poziomie. Piosenki zawierają wiele wątków i to właśnie przywodzi na myśl klasyczne dokonania zespołu.”
  • The Quietus: „Ten album może być dobry, ale może być też przeciętny.”
  • Rolling Stone: „Zespół powraca do thrash metalu na nowej płycie z Rickiem Rubinem.”

Lista utworów

edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[48].

NrTytuł utworuDługość
1.„That Was Just Your Life”7:08
2.„The End of the Line”7:52
3.„Broken, Beat & Scarred”6:25
4.„The Day That Never Comes”7:56
5.„All Nightmare Long”7:58
6.„Cyanide”6:39
7.„The Unforgiven III”7:46
8.„The Judas Kiss”8:00
9.„Suicide & Redemption”9:59
10.„My Apocalypse”5:00
1:14:43

Twórcy

edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[48].

Listy sprzedaży

edytuj
Lista Kraj Pozycja Status
Ö3 Austria Top 40 Austria 1[49]
ARIA Charts Australia 1[50] 2x platynowa płyta[51]
Billboard Canadian Albums Kanada 1[52] 4x platynowa płyta[53]
Suomen virallinen lista Finlandia 1[54] 2x platynowa płyta[55]
MegaCharts Holandia 1[56]
Oricon Japonia 3[57]
Recorded Music NZ Nowa Zelandia 1[58]
VG-Lista Norwegia 1[59]
OLiS Polska 1[60] diamentowa płyta[61]
Sverigetopplistan Szwecja 1[62] 2x platynowa płyta[63]
Schweizer Hitparade Szwajcaria 1[64]
Billboard 200 Stany Zjednoczone 1[52] 2x platynowa płyta[65]
UK Albums Chart Wielka Brytania 1[66] platynowa płyta[67]
FIMI Włochy 1[68]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Death Magnetic w serwisie AllMusic.
  2. ↑ Metallica: Death Magnetic: Music Reviews: Rolling Stone. [dostęp 2008-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-10)].
  3. ↑ Teraz Rock.
  4. ↑ a b Wszystko o nowym albumie, overkill.pl, 10 marca 2005.
  5. ↑ a b c Informacje o nowym albumie, overkill.pl, 18 lipca 2006.
  6. ↑ Fotki ze studia !!, overkill.pl, 16 grudnia 2005.
  7. ↑ Reign in Blood, Steve Huey, AllMusic.com, (ang.).
  8. ↑ Toxicity, Ed Rivadavia, AllMusic.com, (ang.).
  9. ↑ Informacje o nowym albumie, overkill.pl, 10 stycznia 2006.
  10. ↑ Lars dla BBC Radio, overkill.pl, 16 czerwca 2006.
  11. ↑ Plotki o nowym albumie i... nie tylko, overkill.pl, 7 grudnia 2006.
  12. ↑ Zaczyna się..., overkill.pl, 9 lutego 2007.
  13. ↑ Wywiad z Larsem, overkill.pl, 14 marca 2007.
  14. ↑ ...And Recording For All, overkill.pl, 15 marca 2007.
  15. ↑ a b Lars i James – wywiady w trasie, overkill.pl, 3 lipca 2007.
  16. ↑ Wywiady w Europie – Kirk, overkill.pl, 15 lipca 2007.
  17. ↑ 'Album ukaże się wtedy, gdy będzie gotowy', overkill.pl, 24 stycznia 2008.
  18. ↑ Lars dla The Bruce Dickinson Friday Rock Show w radiu BBC, overkill.pl, 10 marca 2008.
  19. ↑ Lars dla Rolling Stone, overkill.pl, 23 kwietnia 2008.
  20. ↑ Mission: Metallica wystartowała!!!, overkill.pl, 12 maja 2008.
  21. ↑ Lars dla Spin.com, overkill.pl, 19 maja 2008.
  22. ↑ No More. metallica.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-15)]., metallica.com, 14 czerwca 2008, (ang.).
  23. ↑ Okładka Death Magnetic, overkill.pl, 17 lipca 2008.
  24. ↑ The Last Piece of the Puzzle. metallica.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-02)]., metallica.com, 1 sierpnia 2008.
  25. ↑ Death Magnetic – DONE, metallica.com, 10 sierpnia 2008.
  26. ↑ W telegraficznym skrócie 3/2006, overkill.pl, 3 lutego 2006.
  27. ↑ Lars dla MetClubowiczów, overkill.pl, 6 marca 2006.
  28. ↑ Na podstawie filmu dokumentalnego z 2004 roku, Some Kind of Monster.
  29. ↑ James i Kerry King o nowym albumie, overkill.pl, 28 kwietnia 2006.
  30. ↑ New song!!!, overkill.pl, 7 czerwca 2006.
  31. ↑ Escape From The Studio 2006 – Japonia & Korea, overkill.pl, 1 września 2006.
  32. ↑ Wywiad z Robertem, overkill.pl, 5 czerwca 2007.
  33. ↑ Lars o koncertach w Anglii, overkill.pl, 2 kwietnia 2008.
  34. ↑ Kirk dla Dream TV, overkill.pl, 4 sierpnia 2008.
  35. ↑ Mastering Media Blog [online], mastering-media.blogspot.com [dostęp 2017-11-22].
  36. ↑ Music | New Music News, Reviews, Pictures, and Videos [online], www.rollingstone.com [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2009-05-04].
  37. ↑ Metallica album sounds better on Guitar Hero videogame | Music | The Guardian [online], www.guardian.co.uk [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  38. ↑ Re-Mix or Remaster Death Magnetic! Petition [online], www.gopetition.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  39. ↑ YouTube [online], pl.youtube.com [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  40. ↑ Lars odpowiada na krytykę brzmienia „Death Magnetic” | Death Magnetic.
  41. ↑ www.OVERKILL.pl – Oficjalna strona fan klubu zespołu Metallica – Newsy [online], overkill.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  42. ↑ The Day Has Come, metallica.com, 1 sierpnia 2008.
  43. ↑ All Nightmare Long... The Video Premiere, metallica.com, 7 grudnia 2008.
  44. ↑ Broken, Beat and Scarred – Video Premiere, metallica.com, 27 marca 2009.
  45. ↑ Pierwsze recenzje nowego albumu, overkill.pl, 5 czerwca 2008.
  46. ↑ Kolejne recenzje nowego albumu, overkill.pl, 13 czerwca 2008.
  47. ↑ Okładkę i nowy utwór poznamy już niebawem???, overkill.pl, 10 czerwca 2008.
  48. ↑ a b Encyclopaedia Metallum – Metallica – Death Magnetic. www.metal-archives.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  49. ↑ Metallica Austrian Albums Chart. austriancharts.at. [dostęp 2016-11-30]. (niem.).
  50. ↑ Metallica Australian Albums Chart. australian-charts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  51. ↑ ARIA Charts – Accreditations – 2008 Albums. www.aria.com.au. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  52. ↑ a b Metallica Billboard Chart History. www.billboard.com. [dostęp 2016-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-15)]. (ang.).
  53. ↑ Music Canada: Metallica. musiccanada.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  54. ↑ Metallica Finnish Albums Chart. finnishcharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  55. ↑ IFPI FI: Metallica. www.ifpi.fi. [dostęp 2016-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-14)]. (fiń.).
  56. ↑ Metallica Dutch Albums Chart. dutchcharts.nl. [dostęp 2016-11-30]. (niderl.).
  57. ↑ Oricon: Metallica. www.oricon.co.jp. [dostęp 2016-11-30]. (jap.).
  58. ↑ Metallica New Zealand Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  59. ↑ Metallica Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  60. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 02.03.2009 – 08.03.2009. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-30]. (pol.).
  61. ↑ Diamentowe płyty CD przyznane w 2016 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-07-17].
  62. ↑ Metallica Swedish Albums Chart. swedishcharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  63. ↑ IFPI SE Guld & Platina 2008. www.ifpi.se. [dostęp 2016-11-30]. (szw.).
  64. ↑ Metallica Swiss Albums Chart. hitparade.ch. [dostęp 2016-11-30]. (niem.).
  65. ↑ RIAA: Metallica. www.riaa.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  66. ↑ Metallica UK Chart History. www.officialcharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  67. ↑ BPI: Metallica. www.bpi.co.uk. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  68. ↑ Metallica Italian Albums Chart. italiancharts.com. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Death_Magnetic&oldid=72090157”