Daxiatitanrodzaj olbrzymiego zauropoda z grupy tytanozaurów (łac. Titanosauria) żyjącego we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszej Azji. Jego szczątki odnaleziono w osadach grupy Hekou w południowo-wschodniej części basenu Lanzhou na terenie prowincji Gansu w Chinach.

Daxiatitan
You, Li, Zhou & Ji, 2008
Okres istnienia: kreda wczesna
145/100.5
145/100.5
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Infragromada

archozauromorfy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury gadziomiedniczne

Podrząd

zauropodomorfy

(bez rangi) tytanozaury
Nadrodzina

Titanosauroidea

Rodzaj

Daxiatitan

Gatunki

Daxiatitan binglingi

Został opisany w 2008 przez You i współpracowników w oparciu o niekompletny szkielet (GSLTZP03–001) obejmujący dziesięć kręgów szyjnych, dziesięć grzbietowych i dwa kaudalne, a także prawe: łopatkę, kość kruczą oraz kość udową. Obejmuje jeden gatunekDaxiatitan binglingi. Jego nazwa pochodzi od chiń. 大夏 Dàxià (dopływ Huang He, w pobliżu którego odnaleziono skamieniałości) i gr. τιτάν (od tytanów z mitologii greckiej)[1][2].

Rozmiary kręgów szyjnych Daxiatitan pozwalają oszacować długość szyi na około 12 metrów. Długość całego zwierzęcia wynosiła co najmniej 30 metrów. Budowa kości udowych dowodzi, że Daxiatitan poruszał się z bardziej niż inne zauropody rozstawionymi na boki kończynami. Analizy kladystyczne wykazały, iż jest bazalnym przedstawicielem tytanozaurów[1][2] (definiowanych przez Upchurcha i współpracowników (2004) jako przedstawiciele Titanosauriformes bliżej spokrewnieni z saltazaurem niż z brachiozaurem[3]).

Przypisy

edytuj
  1. a b H.-L. You, D.-Q. Li, L.-Q. Zhou, Q. Ji. Daxiatitan binglingi: a giant sauropod dinosaur from the Early Cretaceous of China. „Gansu Geology”. 17 (4), s. 1–10, 2008. 
  2. a b Daxiatitan binglingi. DinoData. [dostęp 2008-01-21]. (ang.).
  3. Paul Upchurch, Paul M. Barrett, Peter Dodson: Sauropoda. W: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press, 2004, s. 259–322. ISBN 0-520-24209-2.