Czesław Biernat
Czesław Biernat (ur. 18 stycznia 1925 w Sulęczynie, zm. 20 stycznia 2015 w Gdyni) – polski historyk, archiwista, profesor nauk humanistycznych.
| Data i miejsce urodzenia |
18 stycznia 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 stycznia 2015 |
| profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia | |
| Doktorat |
1961 – historia |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Józefa (1896–1962), listonosza, i Elżbiety z domu Pałasz (1898–1977). Od 1932 uczęszczał do szkoły powszechnej w Sulęczynie, od 1935 w Gdyni[1].
Podczas okupacji hitlerowskiej pracował jako robotnik przymusowy gdyńskiego warsztatu szklarskiego. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. W 1952 otrzymał tytuł magistra z filozofii w zakresie historii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Doktorat obronił w 1961, a habilitację w 1976. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 1980. Specjalizował się w teorii i metodyce archiwistyki oraz historii gospodarczej. Współtworzył koncepcję kształcenia archiwistów na Uniwersytecie Gdańskim. Następnie (1972–1991) wykładał na specjalizacji archiwistycznej w Instytucie Historii UG. Pełnił funkcje – dyrektora Archiwum Państwowego w Gdańsku (1969–1991) i przewodniczącego Rady Redakcyjnej czasopisma Archeion (1982–1994). Był członkiem: Sekcji Nauk Humanistycznych Komitetu Badań Morza PAN (od 1978), Rady Naukowej Instytutu Historii UG, Polskiego Towarzystwa Historycznego Oddział w Gdańsku, Wydziału I Nauk Społecznych i Humanistycznych Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Komitetu Redakcyjnego Wydawnictw Książkowych Wydziału I GTN, NSZZ „Solidarność”, a także członkiem honorowym Stowarzyszenia Archiwistów Polskich (od 2002). Zasiadał w radach naukowych: Biblioteki Gdańskiej PAN, Muzeum Historii Miasta Gdańska oraz Instytutu Bałtyckiego.
Był mężem Teresy z Węsierskich (1927–2014)[2].
Zmarł w Gdyni, pochowany obok żony na cmentarzu parafii św. Mikołaja w Gdyni (sektor V-4-1)[2].
Publikacje monograficzne
edytuj- Recesy gdańskich ordynków, 1545–1814 (1958)
- Statystyka obrotu towarowego Gdańska w latach 1651–1815 (1962)
- Spór archiwalny polsko-gdańsko-niemiecki w okresie międzywojennym 1919–1939 (1969)
- Dzieje Gdańska (wraz z Edmundem Cieślakiem; 2001)
- Problemy archiwistyki współczesnej (1977)
- Archiwum Państwowe w Gdańsku: przewodnik po zasobie do 1945 roku (1992)
Nagrody i odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1975)
- Odznaka Honorowa za Zasługi dla Archiwistyki (1978)
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1979)
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
- Odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1984)
- Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (1985)[3]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1989)
- Medal Uniwersytetu Gdańskiego (1992)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2002)
Przypisy
edytuj- ↑ BIERNAT CZESŁAW, historyk, dyrektor Archiwum Państwowego w Gdańsku – Encyklopedia Gdańska [online], gedanopedia.com [dostęp 2024-10-28].
- ↑ a b Cmentarz parafii św. Mikołaja w Gdyni [online], www.cmentarz.swmikolaj.org [dostęp 2024-10-28].
- ↑ Laureaci Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-10-28].
Bibliografia
edytuj- Biogram w Gedanopedii autorstwa Mirosława Glińskiego.
- Biogram na stronie UG.
- Katalog Biblioteki Narodowej.
- Prof. dr hab. Czesław Biernat, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-12-13].