Cz (dwuznak)

Cz cz

Cz (Cz, cz) – dwuznak składający się z liter C i Z. W pisowni polskiej najczęściej oznacza dźwięk spółgłoski zwarto-szczelinowej zadziąsłowej bezdźwięcznej oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [t͡ʂ]. Występuje także w innych ortografiach, współcześnie (np. w wyrazach angielskich, jak Czech [t͡ʂɛk] (pol. Czech, czeski)) lub historycznie (np. w języku litewskim, gdzie występował do XIX wieku, lecz zastąpiony został literą „č”^[1]; czeskim – w dawniejszej ortografii średniowiecznej, do XIV wieku^[2]).

Zobacz też

Ch

Przypisy

↑ Philip Baldi, Pietro U. Dini (red.), Studies in Baltic and Indo-European Linguistics, 2004, s. 190.
↑ Susan Baddeley, Anja Voeste (red.), Orthographies in Early Modern Europe, 2012, s. 257.

[1] Philip Baldi, Pietro U. Dini (red.), Studies in Baltic and Indo-European Linguistics, 2004, s. 190.

[2] Susan Baddeley, Anja Voeste (red.), Orthographies in Early Modern Europe, 2012, s. 257.

[1]

[2]