Conrado del Campo y Zabaleta (ur. 28 października 1879 w Madrycie, zm. 17 marca 1953 tamże[1][2]) – hiszpański kompozytor, dyrygent, altowiolista, pedagog i krytyk muzyczny.

Conrado del Campo
Ilustracja
Imię i nazwisko

Conrado del Campo y Zabaleta

Data i miejsce urodzenia

28 października 1879
Madryt

Pochodzenie

hiszpańskie

Data i miejsce śmierci

17 marca 1953
Madryt

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Alfonsa X Mądrego (Hiszpania)

Życiorys

edytuj

Studiował w konserwatorium w Madrycie, gdzie jego nauczycielami byli José del Hierro, Jesús de Monasterio oraz Ruperto Chapí[2]. Uczelnię ukończył, uzyskując I nagrodę w klasie kompozycji[1]. Grał na altówce w orkiestrze madryckiego Teatro Real[1], występował także w zespołach kameralnych[2] (Cuarteto Francés i Quinteto de Madrid[1]). W 1915 roku został profesorem konserwatorium w Madrycie[1][2], gdzie wykładał harmonię i kompozycję[1]. Udzielał także prywatnych lekcji muzyki[1]. Do jego uczniów należeli Cristóbal Halffter, Amadeo Roldán i Domingo Santa Cruz[1].

Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Cywilnego Alfonsa X Mądrego (1946)[3].

Twórczość

edytuj

Pozostawał pod silnym wpływem twórczości neoromantyków niemieckich, szczególnie Richarda Straussa[1]. W jego muzyce widoczne są również nawiązania do Beethovena i Wagnera[2]. Korzystał z elementów ludowej muzyki hiszpańskiej, baskijskiej, a także mauretańskiej[1]. Całkowicie natomiast odrzucał język muzyczny francuskiego impresjonizmu[1]. Komponował opery (El final de Don Álvaro 1910, Fantochines 1922, El arbol de los ojos 1930, Lola, la piconera 1949, El pájaro de dos colores 1951), poematy symfoniczne (Ante las ruinas 1899, Granada 1912, Ariños, aires... 1916, Evocación medieval 1924, Ofrenda a los caídos 1938) i utwory orkiestrowe (Suite madrileña 1934, El viento en Castilla 1942, koncert wiolonczelowy)[2]. Ponadto napisał 22 zarzuele, 3 msze, 12 kwartetów smyczkowych, pieśni, muzykę do filmów[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 20. ISBN 83-224-0223-6.
  2. a b c d e f g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 132. ISBN 0-674-37299-9.
  3. Decreto de 7 de febrero de 1946 por el que se concede la Gran Cruz de la Orden Civil de Alfonso X el Sabio a don Conrado del Campo.. Agencia Estatal Boletín Oficial del Estado. [dostęp 2020-05-01]. (hiszp.).