Wikipedia

Chudoba (Nowe Kotkowice)

wieś w województwie opolskim
Zobacz też: Chudoba w innych znaczeniach tej nazwy.

Chudoba (dodatkowa nazwa w j. niem. Schekai) – przysiółek wsi Nowe Kotkowice w Polsce, położony w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Głogówek[3][4]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej.

Chudoba
przysiółek wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

prudnicki

Gmina

Głogówek

Część miejscowości

Nowe Kotkowice

Liczba ludności (2022)

43

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-250[2]

Tablice rejestracyjne

OPR

SIMC

0493876

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Chudoba”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Chudoba”
Położenie na mapie powiatu prudnickiego
Mapa konturowa powiatu prudnickiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Chudoba”
Położenie na mapie gminy Głogówek
Mapa konturowa gminy Głogówek, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Chudoba”
Ziemia50°22′34″N 17°53′36″E/50,376111 17,893333[1]

Przysiółek wchodzi w skład sołectwa Nowe Kotkowice.

W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do ówczesnego województwa opolskiego.

Według danych na 31 grudnia 2022 przysiółek był zamieszkany przez 43 osoby[5].

Nazwa

edytuj

Do 1945 niemiecką nazwą miejscowości było Schekai[6]. Po zakończeniu II wojny światowej otrzymała polską nazwę Czekaj, jednak miejscowa ludność używała wyłącznie nazwy Chudoba[7]. W sierpniu 2001 Rada Miejska Głogówka postanowiła formalnie zmienić nazwę miejscowości na Chudoba[8], decyzja została urzędowo zaakceptowana w 2003[9]. Według lokalnej legendy, nazwa Czekaj ma pochodzić od tego, że przysiółek był miejscem, w którym „czekali” zbóje ze swoimi rodzinami i napadali na wędrownych kupców[10].

Historia

edytuj
 
Chudoba (Czekai od. Kudowa) wśród miejscowości ziemi prudnickiej na mapie z XIX wieku

Do 1742 wieś należała do powiatu sądowego głogóweckiego w Monarchii Habsburgów[11]. Po I wojnie śląskiej znalazła się w granicach Królestwa Prus i weszła w skład powiatu prudnickiego w prowincji Śląsk[12].

W miejscowości mieszkało 32 rolników i 15 ogrodników, którzy posiadali 1817 morgów ziemi. Hodowano tu konie, krowy i cielęta oraz świnie. Czterech kowali posiadało kuźnie w Chudobie[10].

W 1910 w Chudobie mieszkały 62 osoby[13]. W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Chudoba znalazła się po stronie wschodniej, w obszarze objętym plebiscytem[14].

Po II wojnie światowej, od marca do maja 1945 powiat prudnicki znajdował się pod kontrolą radzieckiej komendantury wojskowej. 11 maja 1945 polska administracja przejęła władzę cywilną w powiecie prudnickim[15]. Mieszkańcom Chudoby, posługującym się dialektem śląskim bądź znającym język polski, pozwolono pozostać we wsi po otrzymaniu polskiego obywatelstwa.

W 1966, a także w 2013 w przysiółku mieszkało 40 osób[16][13].

Mieszkańcy

edytuj

Miejscowość zamieszkiwana jest przez mniejszość niemiecką oraz Ślązaków[17]. Mieszkańcy wsi posługują się gwarą prudnicką, będącą odmianą dialektu śląskiego.

Gospodarka

edytuj

W Chudobie siedzibę ma firma Mechanika Blacharstwo i Lakiernictwo Pojazdowe, zrzeszona w Cechu Rzemieślników i Przedsiębiorców w Prudniku[18].

Transport

edytuj

Chudoba posiada połączenie autobusowe z Głogówkiem. W miejscowości znajduje się jeden przystanek autobusowy[19].

Religia

edytuj

Katolicy z Chudoby należą do parafii św. Fabiana i św. Sebastiana w Kórnicy (dekanat Głogówek)[20].

Bezpieczeństwo

edytuj

Miejscowość jest pod opieką dzielnicowego rejonu służbowego nr 11 Komendy Powiatowej Policji w Prudniku (Komisariat Policji w Głogówku)[21].

Teren miejscowości, jak i całej gminy Głogówek, położony jest w strefie nadgranicznej w związku z czym Straż Graniczna dysponuje, na tym obszarze, specjalnymi kompetencjami w zakresie bezpieczeństwa[22]. Gminę Głogówek obejmuje zasięgiem służbowym placówka Straży Granicznej w Opolu ze Śląskiego Oddziału SG[23].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 16844
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 824 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. ↑ GUS. Rejestr TERYT
  5. ↑ Gmina się nieco zmniejszyła, „Życie Głogówka”, Stanisław Stadnicki – redaktor naczelny, 2 (323), Głogówek: MGOK na zlecenie Urzędu Miejskiego, luty 2013, s. 2, ISSN 1425-9591.
  6. ↑ Schekai [online], gov.genealogy.net [dostęp 2022-04-12].
  7. ↑ Zmiana nazw, „Tygodnik Prudnicki”, 11 (694), 17 marca 2004, s. 9.
  8. ↑ Formalne zmiany nazw, „Tygodnik Prudnicki”, 40 (567), 11 października 2001, s. 6.
  9. ↑ Dz.U. z 2003 r. nr 229, poz. 2288
  10. ↑ a b Henryka Młynarska, Agnyszów – folwark Seherr-Thossów, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 1 (1664), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 4 stycznia 2023, s. 21, ISSN 1231-904X.
  11. ↑ Johann Wolfgang Wieland, Principatus Silesiae Oppoliensis exactissima Tabula geographica, sistens Circulus Oppoliensem Ober-Glogau Gros Strehliz, Cosel, Tost, Rosenberg, Falckenberg & Lubleniz, Norimbergae: ab Homannianis Heredibus. Cum Spec. S. Caes. Rque Mtis Privilegio, 1736.
  12. ↑ Andrzej Dereń, XVIII-wieczna rewolucja, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 18 (441), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 6 kwietnia 1999, s. 17, ISSN 1231-904X.
  13. ↑ a b Andrzej Dereń, Jak wyludniła się Twoja miejscowość: sprzedam wieś pod Prudnikiem, „Tygodnik Prudnicki”, 2 (1202), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 8 stycznia 2014, s. 11, ISSN 1231-904X.
  14. ↑ Abstimmungsgebiet Oberschlesien. Akte polnischer Wahlbeeinflussung., Berlin: Gea Verlag, 1921, s. 1.
  15. ↑ Andrzej Dereń, Polska Ziemia Prudnicka, „Tygodnik Prudnicki”, 19 (754), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 11 maja 2005, s. 8, ISSN 1231-904X.
  16. ↑ Ludność wiejska. Wyniki badania struktury ludności wsi z dnia 15 X 1966, Opole: Wojewódzki Urząd Statystyczny w Opolu, 1969, s. 100.
  17. ↑ Ludność Ziemi Prudnickiej, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 52 (266), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 24 grudnia 1995, s. 10, ISSN 1231-904X.
  18. ↑ Lista Rzemieślników [online], cechprudnik.eu [zarchiwizowane z adresu 2023-12-09].
  19. ↑ Rozkład jazdy PKS na przystanku Chudoba, gm. Głogówek [online], e-podroznik.pl [dostęp 2023-08-18].
  20. ↑ Parafie według dekanatów [online], www.diecezja.opole.pl [dostęp 2023-05-01] (pol.).
  21. ↑ Komisariat Policji w Głogówku [online], prudnik.policja.gov.pl [dostęp 2024-02-24] (pol.).
  22. ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 sierpnia 2005 r. w sprawie wykazu gmin i innych jednostek zasadniczego podziału terytorialnego państwa położonych w strefie nadgranicznej oraz tablicy określającej zasięg tej strefy (Dz.U. z 2005 r. nr 188, poz. 1580).
  23. ↑ PSG w Opolu [online], slaski.strazgraniczna.pl, 19 sierpnia 2012 [dostęp 2024-05-08].
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Chudoba_(Nowe_Kotkowice)&oldid=74976929”