Christopher Franke
Christopher Franke (ur. 6 kwietnia 1953 w Berlinie) – perkusista, multiinstrumentalista[1] i kompozytor wykonujący muzykę elektroniczną[2].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty | |
Gatunki |
krautrock, muzyka elektroniczna, rock elektroniczny, muzyka filmowa |
Zawód | |
Aktywność |
od 1966 |
Zespoły | |
The Tigers/The Centries (1966–1967) Agitation Free (1967–1971) Tangerine Dream (1971–1988) | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujDebiutował w 1966 roku jako perkusista w szkolnym zespole The Tigers, który później zmienił nazwę na The Centries[3]. Jest absolwentem berlińskiego konserwatorium muzycznego w klasie kompozycji[4]. Jako członek awangardowej grupy rockowej Agitation Free (1967–1971), która rozpoczęła współpracę z Thomasem Kesslerem, inicjując powstanie Electronic Beat Studio – był jednym z tych muzyków, którzy kładli podwaliny pod berlińską szkołę muzyki elektronicznej[3][4][5]. Współpracował też z zespołem Vox Heinza Laua (profesor muzyki w berlińskiej Wyższej Szkole Akademickiej)[2]. 14 listopada 1974 roku jako były członek, wziął udział w imprezie pożegnalnej zespołu Agitation Free (pod nazwą The Final Reunion), który kończył swą działalność (z tego powodu przerwał na dwa dni trasę koncertową po Anglii)[6]. W latach 1971–1988 był członkiem awangardowej formacji spod znaku elektronicznego rocka Tangerine Dream z którą nagrał 37 albumów i skomponowało ścieżki dźwiękowe do ponad 30 filmów fabularnych, w tym: Legend, Sorcerer, Thief, Firestarter i Risky Business[2][4][5]. Po opuszczeniu zespołu, wydał swój pierwszy solowy album pt. Pacific Coast Highway (1991), założył Berlin Symphonic Film Orchestra i otworzył studio nagraniowe w Hollywood, stając się odnoszącym sukcesy kompozytorem muzyki filmowej[4]. W 1993 roku założył wytwórnię płytową Sonic Images Records w Los Angeles[2][4]. Skomponował muzykę do filmów fabularnych, takich jak: Uniwersalny żołnierz, Tarzan i Zaginione Miasto, Hooligans, filmu dokumentalnego What the Bleep Do We Know!?, a także produkcji tworzonych na potrzeby telewizji, m.in. całość ilustracji muzycznej do popularnego serialu sci-fi Babylon 5[4]. Jego muzykę można usłyszeć również w 340 odcinkach programu telewizyjnego emitowanego przez CBS, pt. The Amazing Race, który otrzymał 10 nagród Primetime Emmy[4]. Wydał też kilka studyjnych albumów, m.in. poświęconą międzynarodowemu festiwalowi muzyki elektronicznej Klemdag, Klemanię oraz The Celestine Prophecy - A Musical Voyage (1997), album towarzyszący bestsellerowej powieścią Jamesa Redfielda The Celestine Prophecy[4]. Ostatnim jak dotąd projektem jest stworzona wspólnie z niemieckim kompozytorem Konstantinem Weckerem muzyka do musicalu pt. Ludwig, poświęcona królowi Ludwikowi II Bawarskiemu[4].
Albumy
edytuj- 1991 Pacific Coast Highway
- 1992 Universal Soldier
- 1993 New Music for Films, Vol. 1
- 1993 The London Concert
- 1995 Babylon 5
- 1993 Klemania
- 1995 Night of The Running Man
- 1996 Raven
- 1996 Tenchi The Movie - Tenchi Muyo in Love
- 1996 Enchanting Nature
- 1996 Perry Rhodan Pax Terra
- 1996 Celestine Prophecy
- 1997 Babylon 5, Vol. 2 - Messages from Earth
- 1997 Pacific Blue
- 1997 Transformation of Mind
- 1999 Epic
- 2000 New Music for Films, Vol. 2
- 2000 The Calling
- 2001 The Best of Babylon 5
- 2005 Ludwig² - Das Musical
Instrumenty
edytuj- Moog 3P Modular
- Mini Moog
- Moog Voyager
- Access Virus
- ARP 2600
- ARP Odyssey
- EMS VCS-3
- Make Noise Modular
- Moon Modular
- Doepfer System A-100
- Sequential Circuits Prophet 5
- Dave Smith Instruments Prophet 12
- DSI Poly Evolver
- Roland VP-9000
- Roland XV-5080
- Roland JD-800
- Roland JD-990
- Roland JV-880
- Roland D-50
- Roland V-Drums
- Alesis Andromeda
- Alesis QS 8.1
- Korg Karma
- Korg EX-8000
- Yamaha Tenori-On
- Yamaha DX7
- Yamaha TF1
- Waldorf Q Rack
- Waldorf Microwave XTK
Instrumenty programowane
edytuj- Spectrasonics Omnisphere
- Spectrasonics Stylys RMX
- Spectrasonics Atmosphere
- Spectrasonics Trilogy
- Arturia ARP 2600 V
- Arturia CS-80V
- Arturia Moog Modular V2
- Vienna Instruments
- NI Kontakt
- NI Maschine Studio
- NI Kore2
- NI Massive
- NI Absynth
- NI FM8
- NI Pro53
- NI Reaktor
- EastWest Ministry of Rock
- EastWest Voices of Passion
- EastWest StormDrums 2
- EastWest Symphonic Choirs
- EastWest Goliath
- EastWest Percussive Adventure 2
- EastWest RA
- U-he Bazille
- U-he Zebra2
- Camel Audio Camel5000
- LinPlug Albino 3
- Synful Orchestra
- Moduł perkusyjny BFD2
- Ethno World 4
- MOTU Ethno Instruments
- Yellow Tools Independence
- Music Lab Real Guitar
- AAS Ultra Analog
- Ueberschall Liquid Instruments
- Wizoo Electric Guitar 2
- Steinberg Groove Agent 3
- Waldorf PPG Wave 2.v
- Waldorf Attack
Sprzęt nagraniowy
edytuj- Apple Logic Pro X
- Apple Soundtrack Pro 2
- Abelton Live
- Propellerhead Reason
- MOTU Digital Performer
- Celemony Melodyne
- ProTools HD
- Apogee Symphony System
- Apogee AD-8000
- Apogee Rosetta 800
- RME Fireface
- Euphonix Artist Series
- Lexicon 480L
- TC Electronics 2990
- TC Electronics M-Two
- Apple MacPros
- Promise Pegasus 12TB RAID
Przypisy
edytuj- ↑ a b Christopher Franke: Christopher Franke – Equipment List. christopherfranke.com. [dostęp 2024-11-25]. (pol.).
- ↑ a b c d Michael Günther: Musicians (Agitation Free). agitation-free.de. [dostęp 2024-11-25]. (ang.).
- ↑ a b Michael Günther: Agitation Free – Portrait of a Band: Early Days. agitation-free.de. [dostęp 2024-11-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Christopher Franke: Christopher Franke – biography. christopherfranke.com. [dostęp 2024-11-25]. (ang.).
- ↑ a b Michael Günther: Agitation Free – Portrait of a Band: From "Sportpalast" to "Quartier Latin" – the Band Changes. agitation-free.d. [dostęp 2024-11-11]. (ang.).
- ↑ Michael Günther: Agitation Free – Portrait of a Band: Touring until the End. agitation-free.de. [dostęp 2024-11-26]. (ang.).
- ↑ Christopher Franke: Christopher Franke Albums. christopherfranke.com. [dostęp 2024-11-25]. (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Strona internetowa Christopchera Frankego
- Christopher Franke w bazie Discogs.com (ang.)
- Christopher Franke w bazie Filmweb
- Christopher Franke w bazie IMDb (ang.)