Chemioterapeutyki
Chemioterapeutyki – substancje chemiczne stosowane w leczeniu chorób zakaźnych i zakażeń[1]. Są to leki przeciwdrobnoustrojowe otrzymane metodą syntezy chemicznej[1], nieposiadające swojego odpowiednika w przyrodzie[2].
Bezpośrednio działanie wszystkich chemioterapeutyków polega na zwalczaniu rozwoju drobnoustrojów w organizmie. Do tej grupy leków należą między innymi sulfonamidy przeciwbakteryjne (w przeciwieństwie do sulfonamidów moczopędnych i przeciwcukrzycowych).
Chemioterapeutyki w praktyce klinicznej i piśmiennictwie medycznym bywają zaliczane do antybiotyków[2], pomimo że nie spełniają wymogu pochodzenia naturalnego z definicji tych ostatnich[3]. Wynika to z takiej samej charakterystyki działania leczniczego obu tych grup substancji.
Podział ze względu na budowę chemiczną
edytuj- chinolony:
- chinolony niefluorowane:
- I generacji – kwas nalidyksowy
- II generacji – garenoksacyna
- fluorochinolony (podział na generacje niejednoznaczny – w zależności od opracowania, wyróżnia się 2, 3 lub 4 generacje):
- I/II generacji – cyprofloksacyna, norfloksacyna, lewofloksacyna (czasem zaliczana do III/IV generacji), kwas pipemidynowy
- III/IV generacji – moksyfloksacyna
- chinolony niefluorowane:
- oksazolidynony – linezolid
- nitroimidazole – metronidazol, tinidazol
- nitrofurany – nitrofurantoina, furazydyna
- sulfonamidy – sulfacetamid, sulfametoksazol
- diaminopirymidyniny – trimetoprym, iklaprim
- urotropina
- nitazoksanid
Przypisy
edytuj- ↑ a b chemioterapeutyki, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-10-13].
- ↑ a b Artur Drzewiecki, Czy można twierdzić, że kotrimoksazol nie jest antybiotykiem (bo należy do chemioterapeutyków)? [online], Medycyna Praktyczna, 2015 [dostęp 2022-10-13].
- ↑ antybiotyki, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-10-13].
