Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Wysocku
Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Wysocku − dawna parafialna cerkiew greckokatolicka, zbudowana w latach 1885–89.
nr rej. A-395 z dnia 20.11.1990 | |||||||||||
kościół filialny | |||||||||||
Widok z dzwonnicą | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Laszki | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego | |||||||||||
49°59′25,4″N 22°49′31,4″E/49,990389 22,825389 |
W 1948 cerkiew przejęta przez Kościół rzymskokatolicki. Pełni funkcję kościoła filialnego Narodzenia Najświętszej Maryi Panny parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Wietlinie.
Świątynię wraz z dzwonnicą wpisano w 1990 do rejestru zabytków[1].
Historia obiektu
edytujCerkiew wzniesiono w miejscu wcześniejszej drewnianej w latach 1885–89 z fundacji Stefana i Zofii Zamojskich[2]. Parafia należała do greckokatolickiego dekanatu jarosławskiego. Była remontowana w 1935 oraz w latach 1990–92[3].
Architektura i wyposażenie
edytujBudowla murowana. Prezbiterium zamknięte półkoliście, po bokach dwie różne zakrystie. Wejście od frontu zdobione portalem kolumnowym. W elewacji zdobienia fryzem arkadowym. Dachy nakryte trzema kopułami drewnianymi na planie ośmioboku zwieńczone wieżyczkami z latarniami[3].
Wokół cerkwi
edytujObok świątyni znajduje się murowana dzwonnica, dwukondygnacyjna, nakryta dachem w formie iglicy. Zbudowana w XIX w.[3].
Galeria
edytuj-
Elewacja południowa
-
Elewacja frontowa
-
Elewacja północna
Przypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2019-10-08] .
- ↑ Stanisław Kłos: Jarosław, Radymno, Sieniawa, Pruchnik i okolice. Roksana Krosno, Krosno 1988, Wydanie I, s. 126. ISBN 83-87282-65-0.
- ↑ a b c Maciej Skowroński: Cerkwie Nadsania. Wydawnictwo Fundacja, Nowy Sącz 2005, s. 24. ISBN 83-88887-42-4.
Bibliografia
edytuj- Dmytro Błażejowśkyj - "Istorycznyj szematyzm Peremyskoji Eparchiji z wkluczennjam Apostolśkoji Administratury Łemkiwszczyny (1828-1939)", Lwów 1995, ISBN 5-7745-0672-X