Cerkiew Narodzenia Matki Bożej w Moskwie (rejon Twerski)
Cerkiew Narodzenia Matki Bożej – prawosławna cerkiew w Moskwie.
 nr rej. 7710206000
| |||||||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
8/21 września | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Moskwy  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||||
 55°46′01,2″N 37°36′24,7″E/55,767000 37,606861
| |||||||||||||||||||
Historia
edytujPierwsza cerkiew na tym miejscu została wzniesiona z drewna przed 1625[1]. W 1648 świątynię zniszczył pożar. W latach 1649–1652 z fundacji cara Aleksego I Romanowa na jej miejscu powstała nowa parafialna cerkiew, tym razem murowana. Została ona wzniesiona w typowym stylu ruskim połowy XVII w. i była ostatnią świątynią w Rosji zbudowaną w tym stuleciu krytą dachem namiotowym; rok po ukończeniu prac budowlanych patriarcha moskiewski i całej Rusi Nikon zabronił wznoszenia tego typu konstrukcji[1].
W XIX w. cerkiew była remontowana. Bezpośrednio po rewolucji październikowej świątynia nie została zamknięta, działała do 1938. W latach 30. XX wieku przy cerkwi żyli mnisi zlikwidowanego Monasteru Wysoko-Pietrowskiego[1]. W 1932 proboszcz miejscowej parafii, biskup siergijewski Bartłomiej, w tajemnicy przeszedł na katolicyzm w obrządku bizantyjsko-rosyjskim[2].
Następnie obiekt został zaadaptowany na cele świeckie, był m.in. salą prób teatralnych[1]. Z czasem stan techniczny świątyni stawał się coraz gorszy. W latach 1959–1960 architekt Swiesznikow przeprowadził gruntowną restaurację zniszczonej cerkwi, przywracając jej pierwotny wygląd z XVII w.[1].
W 1990 obiekt został zwrócony Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu, w roku następnym po raz pierwszy od czasu zamknięcia została w nim odprawiona Święta Liturgia[1].
Architektura
edytuj
Cerkiew została wzniesiona na planie czworoboku i nakryta trzema dachami namiotowymi, ustawionymi w rzędzie. Dach namiotowy kryje również ośmioboczną dzwonnicę, usytuowaną między główną bryłą cerkwi a jednym z dobudowanych później bocznych ołtarzy. W budynku funkcjonują cztery ołtarze: główny Narodzenia Matki Bożej i boczne Ikony Matki Bożej „Krzew Gorejący”, św. Teodora Tyrona oraz św. Mikołaja[1]. Ołtarz Ikony Matki Bożej „Krzew Gorejący” został zbudowany na prośbę patriarchy jerozolimskiego Paisjusza, przebywającego w 1649 r. w Moskwie[1]. W 1864 dobudowano zachodnie wejście do świątyni[1].