Cerkiew św. Mikołaja w Mycowie

Cerkiew św. Mikołaja w Mycowie – dawna cerkiew greckokatolicka.

Cerkiew św. Mikołaja w Mycowie
Zabytek: nr rej. A/32 z dnia 19.03.1966[1]
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Myców

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia św. Michała Archanioła w Żniatynie

Wezwanie

św. Mikołaja

Położenie na mapie gminy Dołhobyczów
Mapa konturowa gminy Dołhobyczów, na dole znajduje się punkt z opisem „Myców, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Myców, cerkiew”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Myców, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego
Mapa konturowa powiatu hrubieszowskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Myców, cerkiew”
Ziemia50°26′42,4″N 23°59′55,8″E/50,445111 23,998833

Od 2006 użytkowana jako kaplica rzymskokatolickiej parafii w Żniatynie.

Historia obiektu

edytuj

Dawna cerkiew greckokatolicka pw. św. Mikołaja wzniesiona została w 1859. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w latach 1945–47 użytkowana była jako warsztat, a później, kiedy powstał PGR, jako magazyn. Od 1963 opuszczona ulegała postępującej dewastacji. Dopiero w latach dziewięćdziesiątych z inicjatywy Społecznej Komisji Opieki nad Zabytkami Sztuki Cerkiewnej przeprowadzono remont, między innymi kładąc nowy blaszany dach oraz zrekonstruowano zniszczone zakrystie[2]. Od 2006 służy jako kaplica pw. św. Jana Chrzciciela rzymskokatolickiej parafii w Żniatynie.

Architektura i wyposażenie

edytuj

Jest to cerkiew jednokopułowa – nad nawą ośmiopołaciowa kopuła z latarnią, wsparta na wysokim ośmiobocznym tamburze, trójdzielna: prezbiterium, szersza nawa i babiniec równej szerokości z prezbiterium kwadratowe. Prezbiterium zwrócone na zachód, a w jego przedłużeniu zakrystia. Drewniana konstrukcji zrębowej, zwęglowana na rybi ogon, oszalowana. Kopuła, dwuspadowe dachy nad prezbiterium, babińcem i zakrystią oraz okap kryte blachą.

Wewnątrz w nawie ośmiopolowe pozorne sklepienie kopulaste, w pozostałych pomieszczeniach stropy. Zachowała się polichromia z 1862 o tradycjach późnobarokowych oraz niepełny ikonostas barokowo-rokokowy zapewne z końca XVIII wieku gruntownie przemalowany[3]. W cerkwi unikatowo umieszczone są dwa chóry jeden nad drugim.

Wokół cerkwi

edytuj

Obok świątyni stała murowana dzwonnica z pięcioma dzwonami. Została rozebrana w 1969 przez PGR. Cerkiew otacza zdewastowany cmentarz, gdzie pozostało kilka kamiennych nagrobków.

Turystyka

edytuj

Cerkiew jest obiektem transgranicznego szlaku turystycznego Bełżec - Bełz[4].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj