Centralne Towarzystwo Gospodarcze dla Wielkiego Księstwa Poznańskiego

Centralne Towarzystwo Gospodarcze dla Wielkiego Księstwa Poznańskiego (CTG) – społeczno-ekonomiczna organizacja polskich ziemian w Wielkim Księstwie Poznańskim założona na zjeździe w dniach 21–22 lutego 1861 roku. Jego celem było propagowanie nowoczesnych metod rolniczych w uprawie ziemi i hodowli poprzez organizowanie stacji doświadczalnych, wystaw, zebrań, dyskusji, wycieczek, konkursów oraz poprzez publikowanie wyników w prasie i czasopismach (główne wydawnictwo: Ziemianin).

CTG zajmowało się także organizowaniem rynku artykułów rolno-spożywczych oraz rekrutacją robotników rolnych.

Na czele towarzystwa stał Przewodniczący oraz Zarząd Centralny, podlegały im towarzystwa filialne mające własne dyrekcje. Bezpośrednio przed I wojną światową towarzystwo wraz z 14 filiami liczyło około 800 członków.

Przewodniczącymi byli kolejno:

Adolf Łączyński (1861–1865)
Hipolit Cegielski (1865–1868)
Włodzimierz Adolf Wolniewicz (1868–1873)
Henryk Szuman (1873–1884)
Zygmunt Szułdrzyński (1884–1891)
Stanisław Żółtowski (1891–1905)
Tadeusz Jackowski (1905–1914)
Tadeusz Szułdrzyński (1914–1923)
Mieczysław Chłapowski (1923–1926)

Przy Zarządzie Centralnym powstały stopniowo wydziały:

Wydział Techniczno-Fabryczny: przekształcony później w Wydział Gorzelniczy, a następnie w Towarzystwo Gorzelników
Wydział Leśny, przekształcony następnie w Towarzystwo Leśne
Wydział Ogólny
Wydział Rolny
Wydział Chowy Inwentarza
Wydział Spraw Robotniczych

Bibliografia

Księga jubileuszowa wydana w 50 rocznicę założenia Centralnego Towarzystwa Gospodarczego w Wielkiem Księstwie Poznańskiem, Poznań 1911.
Piotr Czerwiński, Vademecum Historia – cz. 1, Wyd. Greg, Kraków.