Caledanapis insolita

Caledanapis insolita – gatunek pająka z rodziny Anapidae. Zamieszkuje Nową Kaledonię. Zasiedla ściółkę.

Caledanapis insolita
(Berland, 1924)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	Araneomorphae
Rodzina	Anapidae
Rodzaj	Caledanapis
Gatunek	Caledanapis pilupilu
Synonimy
Pseudanapis insolitus Berland, 1924 Anapogonia insolita (Berland, 1924)

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1924 roku przez Luciena Berlanda pod nazwą Pseudanapis insolitus. Jako lokalizację typową wskazano górę Ignambi na Nowej Kaledonii. W 1981 roku przeniesiony został on przez Paola Marcella Brignoliego na łamach „Revue Suisse de Zoologie” do rodzaju Anapogonia. Z kolei do rodzaju Caledanapis przeniesiony został w 1989 roku przez Normana I. Platnicka i Raymonda Roberta Forstera na łamach „Bulletin of the American Museum of Natural History”.

Morfologia

Jedyny zmierzony samiec ma 1,98 mm długości ciała przy karapaksie długości 0,76 mm i szerokości 0,65 mm, a jedyna zmierzona samica 1,78 mm długości ciała przy karapaksie długości 0,68 mm i szerokości 0,59 mm. Ubarwienie karapaksu jest rudobrązowe. W widoku grzbietowym jest on owalny z silnie wystającymi oczami bocznymi. W części tułowiowej karapaksu, tuż za pogłębionymi rowkami szyjnymi leży para przednio-środkowych guzków ze szczecinkami. Sześcioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach – zanikowi uległa para przednio-środkowa. Oczy pary tylno-środkowej stykają się ze sobą, w widoku przednim leżą wyżej niż oczy pary tylno-bocznej, a w widoku grzbietowym bardziej z przodu niż one. Oczy tylno-boczne stykają się z oczami przednio-bocznymi i oddalone są od tylno-środkowych o dwukrotność średnicy. Nadustek jest u samca prawie pięciokrotnie, a u samicy czterokrotnie wyższy niż średnica oczu przednio-bocznych. Szczękoczułki są ciemnorudobrązowe, na przedniej krawędzi zaopatrzone w trzy zęby, z których dwa odsiebne zlane są w jedną strukturę na wspólnej płytce. Prawie pionowa warga dolna ma wcięty wierzchołek i długą ostrogę. Ciemnorudobrązowe z jaśniejszymi częściami odsiebnymi szczęki zaopatrzone są w skopule i serrule. Sternum również jest ciemnorudobrązowe. Odnóża są pomarańczowe, porośnięte delikatnymi szczecinkami. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to I, II, IV, III. Uda, a w przypadku pierwszej pary też golenie i nadstopia zaopatrzone są w guzki, u samca znaczniej silniej wykształcone niż u samicy. Opistosoma (odwłok) samca jest szara z parą pomarańczowych przepasek po bokach i białą przepaską nad kądziołkami. Oprócz skutum grzbietowego ma silnie rozrośnięte skutum przednie. Opistosoma samicy jest szarawa z ciemniejszymi znakami słabiej wyrażonymi niż u samca, zaopatrzona w nierozrośnięte skutum przednie i pozbawiona skutum grzbietowego. Genitalia samicy mają środkową spermatekę pojedynczą, skierowaną ku tyłowi i krótką, a przewody spermateki silnie poskręcane. Nogogłaszczki samca mają rzepkę z wykrojoną brzusznie częścią odsiebną i apofizą dystalno-wentralną oraz goleń niemal zlaną z cymbium.

Ekologia i występowanie

Pająk ten występuje endemicznie w górskich równikowych lasach deszczowych północno-zachodniej Nowej Kaledonii. Znajdywany jest na rzędnych od 700 do 1600 m n.p.m. Zasiedla ściółkę.