Bronisław Gutowski
Bronisław Mieczysław Franciszek Gutowski h. Ciołek (ur. 12 lutego 1883 w Warszawie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – polski ziemianin, porucznik kawalerii rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
 porucznik kawalerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 lutego 1883 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1920–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
209 Pułk Ułanów |
| Stanowiska |
dowódca kolumny |
| Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytuj.jpg)
Urodził się jako syn Bronisława i Władysławy z domu Stopiczyńskiej[1]. Studiował na Wydziale Rolniczym Politechniki Wrocławskiej (1905)[1]. Był ziemianinem[1]. W maju 1917 nabył od Erazma Załuskowskiego majątek Jasionna, a ponadto posiadał także majątki Golków, Woleń, część Maciszewic[2], Cienia, Sudoły oraz Gaj[3].
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 209 pułku ułanów i 22 pułku Ułanów Podkarpackich[1]. W 1922 ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Jazdy[1]. Ćwiczenia rezerwy odbywał w 17 pułku Ułanów Wielkopolskich w 1928 i w 19 pułku Ułanów Wołyńskich na przełomie 1935/1936[1]. Został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy kawalerii[4], następnie do stopnia porucznika rezerwy kawalerii[1].
Po wybuchu II wojny światowej w czasie kampanii wrześniowej był dowódcą kolumny taborowej kawalerii nr 744 w składzie Wielkopolskiej Brygady Kawalerii[1]. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów i przewieziony do obozu w Starobielsku[5]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[1], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[6]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 622[1].
Wśród ofiar zbrodni katyńskiej było kilku innych przedstawicieli rodu Gutowskich[7].
Życie prywatne
edytujBył mężem Marii Elżbiety Władysławy z domu Jażdżewskiej[8]. Mieli czterech synów i córkę: Andrzeja Bronisława (1909–1991), Michała Mieczysława Wojciecha, jeźdźca i olimpijczyka, generała brygady[9], Wojciecha (1912–1987), Marię (1916–1943) i Zbigniewa Ludwika Stanisława (1916–2016), kapitana PSP-RAF[10].
Ordery i odznaczenia
edytujUpamiętnienie
edytuj
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[11][12][13]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[14][15][16].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 155.
- ↑ Jasionna. zamkilodzkie.pl. [dostęp 2015-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lutego 2015)].
- ↑ Gutowscy. gutowski-slepowron.de. [dostęp 2015-02-26].
- ↑ Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939. Bronisław Gutowski. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2015-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lutego 2015)].
- ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 306. ISBN 83-7001-294-9.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
- ↑ Zasłużeni Gutowscy. gutowski-slepowron.de. [dostęp 2015-02-26].
- ↑ Bronisław Gutowski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-02-26].
- ↑ Gutowscy herbu Ciołek z Majkowa pod Kaliszem. goczalkowski.plewako.pl. [dostęp 2015-02-26].
- ↑ Sto lat skromności – Kpt. Zbigniew Gutowski (1916–2016) [online], www.magnum-x.pl [dostęp 2022-11-21].
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 85 [dostęp 2024-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
Bibliografia
edytuj- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Bronisław Gutowski. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2015-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 lutego 2015)].
- Bronisław Gutowski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-02-26].