Brodnica (rejon janowski)

Brodnica
Бродніца
Бродница
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	janowski
Sielsowiet	Brodnica
Populacja (2009); • liczba ludności	; 533
Kod pocztowy	225801
	Położenie na mapie obwodu brzeskiego Brodnica
	Położenie na mapie Białorusi Brodnica
	Położenie na mapie Polski w 1939 Brodnica
	52°07′42″N 25°41′22″E/52,128333 25,689444

Brodnica (biał. Бродніца, Brodnica; ros. Бродница, Brodnica) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie janowskim, w sielsowiecie Brodnica, nad Filipówką.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Brodnica, położony na linii Łuniniec – Żabinka.

Historia

W Rzeczypospolitej Obojga Narodów przynależała do powiatu pińskiego województwa brzeskolitewskiego. Była wówczas własnością Kolegium Jezuitów w Pińsku, którzy ufundowali tu cerkiew unicką. W wyniku II rozbioru Polski weszła w skład Rosji, w ramach której w XIX i w początkach XX w. położona była w guberni mińskiej, w powiecie pińskim, w gminie Duboj, następnie Brodnica^[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie pińskim, będąc siedzibą gminy Brodnica^[3]. W 1921 wieś liczyła 327 mieszkańców, zamieszkałych w 60 budynkach, w tym 267 Białorusinów, 26 Żydów, 19 Polaków, 5 Rusinów i 10 osób innych narodowości^[a]. 286 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 26 mojżeszowego i 15 rzymskokatolickiego. Istniał wówczas także folwark Brodnica liczący 41 mieszkańców, zamieszkałych w 3 budynkach, w tym 23 Białorusinów i 18 Polaków. 23 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 18 rzymskokatolickiego^[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi

↑ Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Brodnica było 29 Rosjan, 5 Litwinów i 1 kosmopolita. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości.

Przypisy

↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
↑ Jajeczkowicze, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 374 .
↑ ^a ^b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

Bibliografia

Brodnica, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 362 .
Brodnica (1), pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 232 .
Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2022-11-03]. (ros.).
Mapa WIG Janów (Poleski). [dostęp 2022-11-03]. (pol.).

[uwaga1-4] Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Brodnica było 29 Rosjan, 5 Litwinów i 1 kosmopolita. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości.

[spis-1] Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).

[2] Jajeczkowicze, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 374 .

[przypis1-3] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

[1]

[2]

[3]

[a]