Boulogne-sur-Mer

Boulogne-sur-Mer
	miejscowość i gmina
Herb	flaga Boulogne-sur-Mer↗
Państwo	Francja
Region	Hauts-de-France
Departament	Pas-de-Calais
Okręg	Boulogne-sur-Mer
Kod INSEE	62160
Powierzchnia	8,42 km²
Populacja (1990); • liczba ludności	; 40 588
• gęstość	4820 os./km²
Kod pocztowy	62200
	Położenie na mapie Francji Boulogne-sur-Mer
	Położenie na mapie regionu Hauts-de-France Boulogne-sur-Mer
	Położenie na mapie Pas-de-Calais Boulogne-sur-Mer
	50°43′N 1°37′E/50,716667 1,616667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Boulogne-sur-Mer (^ⓘ, zwyczajowo Boulogne) – miasto i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Pas-de-Calais, położone nad ujściem rzeki Liane(inne języki) do kanału La Manche^[1]. W 2020 roku zamieszkane było przez 40 588 osób. Powierzchnia wynosiła 8,42 km² (gęstość zaludnienia – 4820 os./km²)^[2].

Historia

Widok w kierunku katedry w Boulogne

Miasto, początkowo zwane Gesoriacum i przypuszczalnie także Portus Itius, do IV wieku n.e. Rzymianie nazywali Bononią, wykorzystując je jako główny port łączący resztę cesarstwa z Wyspami Brytyjskimi. Stąd właśnie w roku 43 n.e. cesarz Klaudiusz wyruszył na podbój Brytanii.

W średniowieczu było stolicą hrabstwa Boulogne. O jego posiadanie toczyły się niemal nieustanne walki między Francuzami i Anglikami. W roku 1550, po zakończeniu wojny anglo-szkockiej, Francja odkupiła Boulogne od Anglii za 400 tysięcy koron w złocie.

W początkach XIX wieku odbudowana została z ruin katedra Notre-Dame de Boulogne(inne języki), zniszczona w czasie rewolucji francuskiej. Odbudowę zapoczątkował ksiądz Benoît Haffreingue(inne języki), który odpowiedział rzekomo na wezwanie Boga. W czasie wojen napoleońskich, cesarz zgromadził w Boulogne swą Wielką Armię przygotowując się do niedoszłej inwazji na Wielką Brytanię w roku 1805. Jego plany nigdy nie zostały zrealizowane wobec konieczności wykorzystania Wielkiej Armii na innym teatrze działań zbrojnych w Europie oraz wobec przewagi Royal Navy na morzu.

15 czerwca 1944 roku 297 bombowców (155 Avro Lancaster, 130 Handley Page Halifax i 12 De Havilland Mosquito) RAF-u zaatakowało port w Boulogne, by zminimalizować zagrożenie floty desantowej w Normandii ze strony Kriegsmarine po D-Day. Część Lancasterów była uzbrojona w ciężkie bomby typu Tallboy. Na skutek bombardowania port i otaczające go dzielnice uległy całkowitemu zniszczeniu. W sierpniu 1944 miasto, zgodnie z wolą Hitlera, zostało zamienione w „twierdzę”, ale miesiąc później zostało wyzwolone przez 3 Dywizję Kanadyjską(inne języki). Kanadyjczykom pomogli mieszkańcy miasta, którzy wskazali żołnierzom sekretne przejście wiodące poza średniowieczne mury miejskie, a co za tym idzie na tyły Niemców^[3].

Po wojnie nie zdecydowano się na rekonstrukcję historycznej zabudowy. Powstałe w latach 50. i 60. XX wieku bloki zniechęcają do odwiedzania Boulogne turystów spragnionych widoku średniowiecznego miasta.

Wydarzenia

W dniach 7–12 sierpnia 1905 w mieście odbył się pierwszy Światowy Kongres Esperanto, na którym uchwalono Deklarację Bulońską. Wśród 688 uczestników z 20 krajów był Ludwik Zamenhof, inicjator języka^[4]. 100 lat po Kongresie, w 2005 r. w Boulogne-sur-Mer zorganizowano spotkanie rocznicowe, w którym udział wzięło 550 osób^[5].

Transport

W mieście znajdują się dwie stacje kolejowe. Główną jest Gare de Boulogne-Ville, drugą Gare de Boulogne-Tintelleries. W pierwszej z nich łączą się dwie linie kolejowe: Longueau – Boulogne oraz Boulogne – Calais (na której leży druga stacja).

Przez wschodnią część miasta przebiega autostrada A16^[6].