Bonawentura Klembowski
Bonawentura Klembowski (ur. 1795 w okolicach Krzemieńca, zm. 1878 lub 1888[a] w Krzemieńcu[3]) – polski malarz, znany jako autor portretów.
Data i miejsce urodzenia |
1795 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
portrecista |
Życiorys i twórczość
edytujSyn Franciszka[3]. W latach 1816–1825 pracował w Liceum Krzemienieckim[3], najpierw jako pomocnik Józefa Pitschmanna (u którego się sam szkolił), potem jako nauczyciel rysunku. Znane są jego pastelowe portrety Alojzego Felińskiego i panny Pokutyńskiej. Był też uczniem Jana Rustema na Uniwersytecie Wileńskim. Bywał w salonie prowadzonym przez Salomeę Bécu (matkę Juliusza Słowackiego) – namalował portrety zarówno jej, jak i jej pasierbicy Hersylii (córki Augusta Bécu)[4]. W 1829 jako stypendysta rządowy[5] uczęszczał w Paryżu do pracowni Antoine-Jeana Grosa[6]. W 1831 kontynuował naukę w Rzymie[5].
W 1833[2] lub 1834[7] objął stanowisko nauczyciela rysunków w Uniwersytecie św. Włodzimierza w Kijowie. W latach 1839–1844 pracował w Uniwersytecie Charkowskim. Następnie, po uzyskaniu prawa do emerytury, zamieszkał w Krzemieńcu[2].
Był portrecistą, malował m.in.: Jana Śniadeckiego, Wacława Pelikana, Georga Bradkego i Józefa Antoniego Beaupréego[2][3].
Uwagi
edytuj- ↑ Rok 1888 podają m.in.: J. Derwojed, Klembowski Bonawentura (1795–1888), w: PSB, t. XII, Wrocław–Warszawa–Kraków 1966–1967, s. 586–587; J. Derwojed, Klembowski Bonawentura w: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.), Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1986, s. 9–10. Natomiast według relacji Edmunda Liwskiego malarz zmarł w 1878[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Agnieszka Kołodyńska: Portrety rodziny Słowackich powróciły do Ossolineum. wroclaw.pl, 2015-01-12. [dostęp 2021-01-02].
- ↑ a b c d Kijas, Artur. (1997). Uczeni wileńscy na Uniwersytecie Charkowskim w pierwszej połowie XIX wieku, „Biuletyn Historii Wychowania”, 5–6, s. 42–43.
- ↑ a b c d J. Derwojed, Klembowski Bonawentura w: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.), Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1986, s. 9.
- ↑ „Znad Wilii”, nr 1 (33), Wilno 2008, s. 20.
- ↑ a b J. Derwojed, Klembowski Bonawentura (1795–1888), w: PSB, t. XII, Wrocław–Warszawa–Kraków 1966–1967, s. 586.
- ↑ Jerzy Malinowski , Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa: Wyd. DiG, 2003, ISBN 83-7181-290-6, OCLC 54704215 .
- ↑ Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga, tom 7, s. 275.