Bolesław Drabik
Bolesław Drabik-Klonowiecki, właściwie Bolesław Drabik, ps. „Bolek”, „Madej”, „Bimberek”, „Klonowiecki”[1] (ur. 28 lutego 1915, w Tyśmienicy w powiecie parczewskim[2], zm. 1 czerwca 1971[3] w Gdyni) – polski dowódca partyzancki i działacz komunistyczny z okresu II wojny światowej, komendant powiatowy Milicji Obywatelskiej w Siedlcach.
 komandor podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki |
oddział dywersyjny GL/AL „Bolka” |
| Stanowiska |
dowódca oddziału dywersyjnego |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
tłumacz PMH w Gdyni |
| Odznaczenia | |
      
| |
Życiorys
edytujPrzed wojną był rolnikiem[4]. Początkowo był członkiem Batalionów Chłopskich, aresztowany przez Gestapo 6 grudnia 1942 r., więziony był w lubelskim Zamku. Wysłany do KL Auschwitz został uwolniony 20 maja 1943 r., przez żołnierzy oddziału dyspozycyjnego Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej „Motor 30” podczas akcji w Celestynowie, kiedy to oddział opanował stację kolejową, odciął łączność telefoniczną, opanował parowóz i sterroryzował jego obsługę, a główna grupa harcerzy z Grup Szturmowych zaatakowała gestapowców ochraniających dołączoną do pociągu więźniarkę, uwalniając 49 więźniów, w tym Drabika[5].
W okresie późniejszym Drabik (w stopniu porucznika) wstąpił do partyzantki. Był dowódcą grupy/oddziału dywersyjnego „Bolka” Gwardii Ludowej (następnie Armii Ludowej) organizując akcje dywersyjne na terenie Lubelszczyzny[2]. Od lipca 1944 r. posiadał stopień kapitana.
Po wojnie komendant powiatowy MO w Siedlcach. Prawdopodobnie odpowiedzialny za zamordowanie partyzanta NSZ – Stefana Kosobudzkiego ps. „Sęk”[6]. Przeszedł do służby w Marynarce Wojennej PRL. W okresie późniejszym jako Bolesław Klonowiecki pełnił funkcję tłumacza floty handlowej w Gdyni.
Został pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni w starej alei zasłużonych (kwatera 77-24-4)[7]. Trwają prace nad uszczegółowieniem informacji o jego działalności wojennej i powojennej. Zmiany nazwiska wskazują, że informacje będą kluczowe nad ujawnieniem wielu wojennych informacji przekazywanych pokoleniom.
Odniesienia w kulturze
edytujBolesław Drabik jest bohaterem satyrycznej ballady-historycznej polskiego pieśniarza Leszka Czajkowskiego – „Opowiastka o Bolku „Bimberku”, nagranej razem z Jakubem Mędrzyckim i Pawłem Piekarczykiem i wydanej na kasecie „Śpiewnik oszołoma” w 1996 r. Piosenka nawiązuje do wątpliwych akcji partyzanckich Drabika, na których ten budował po wojnie swoją legendę. Jak piszą autorzy piosenki we wkładce do kasety – jego rzekomych przygód nie powstydziłby się nawet MacGyver.
Awanse
edytuj- porucznik – 1943 lub 1944
- kapitan – lipiec 1944
- komandor podporucznik – po wojnie[7]
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1946)[8]
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Krzyż Partyzancki
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
i inne
Przypisy
edytuj- ↑ Benon Dymek – Okręg Siedlecki 1942-1944: Z walk PPR, GL, i AL (Wyd. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1977).
- ↑ a b Józef Bolesław Garas – Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942-1945: wydanie 2. poprawione i uzupełnione (Wyd. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971).
- ↑ Grobonet.
- ↑ Anna Borkiewicz-Celińska – Batalion „Zośka” (Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990).
- ↑ Benon Dymek, Okręg Siedlecki 1942-1944. Z walk PPR, GL, i AL (Wyd. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1977).
- ↑ Mariusz Bechta, Leszek Żebrowski: Narodowe Siły Zbrojne na Podlasiu: Materiały posesyjne, Tom 1 (Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych, 1997).
- ↑ a b GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarze Komunalne w Gdyni [online], gdynia.artlookgallery.com [dostęp 2018-10-15] (pol.).
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 218