Bolesław Brymora
Bolesław Brymora (ur. 19 października 1897 w Sosnowcu, zm. 1967 w Wolverhampton) – kapitan piechoty Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 października 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1967 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
adiutant batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujW czasie I wojny światowej służył w szeregach 4. kompanii I baonu 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich. Z takim przydziałem został odnotowany w spisie podoficerów i żołnierzy pułku dla Komendy LP z 29 kwietnia 1917[1].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 61. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 5 Pułk Piechoty Legionów[2][3]. 27 lutego 1924 został mianowany z dniem 1 marca 1924 porucznikiem ze starszeństwem z 1 czerwca 1920 i 11. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4][5]. Później został przeniesiony do 58 Pułku Piechoty w Poznaniu[6]. 27 stycznia 1930 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 138. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W czerwcu 1935 w dalszym ciągu pełnił służbę w 58 pp[8][9]. W marcu 1939 pełnił służbę w Batalionie KOP „Ostróg” na stanowisku dowódcy kompanii odwodowej[10].
W kampanii wrześniowej 1939 walczył jako dowódca 5. kompanii strzeleckiej 98 Pułku Piechoty[11]. W kwietniu 1940 walczył w kampanii norweskiej na stanowisku adiutanta I baonu Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich[12]. Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii służył w 21 Baonie Kadrowym Strzelców (od 3 marca 1941 Batalion Strzelców Podhalańskich 7 Brygady Kadrowej Strzelców) na stanowisku zastępcy dowódcy 9. kompanii. 26 września 1941 został odkomenderowany do Ośrodka Zapasowego Broni Pancernej, w charakterze słuchacza II Oficerskiego Kursu Samochodowego.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4812[13]
- Krzyż Niepodległości (16 września 1931)[14]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[13]
- Krzyż Walecznych (9 grudnia 1940)[15]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[16]
Przypisy
edytuj- ↑ Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 123.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 138, 461.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 7 marca 1924 roku, s. 101.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 133, 389.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 72, 242.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 27.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 73, 586.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 72.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 936.
- ↑ Dalecki 1989 ↓, s. 117, 321.
- ↑ Majorkiewicz 1957 ↓, s. 199.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 73.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Kronika 7-ej Brygady 1941 ↓, s. 20, za kampanię norweską.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Kronika 7 Brygady Kadrowej Strzelców, sygn. C.52. [dostęp 2016-09-16].
- Rozkazy dzienne 7 Brygady Kadrowej Strzelców, sygn. R.16. [dostęp 2016-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-05)].
- Ryszard Dalecki: Armia „Karpaty” w wojnie obronnej 1939 r.. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989. ISBN 83-03-02830-8.
- Felicjan Majorkiewicz: Narwik. Dzieje Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1957.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-09-22].