Bolesław Baake
Bolesław Baake (ur. 30 marca 1905 w Kijowie, zm. 6 marca 1963 w Bhannes w Libanie) – polski malarz.
| Data i miejsce urodzenia |
30 marca 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 marca 1963 |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
Życiorys
edytujJego rodzicami byli Władysław i Janina z Krzyżanowskich[1]. Był siostrzeńcem malarza Konrada Krzyżanowskiego[2], uwiecznionego na namalowanym przez niego w 1915 obrazie Babcia z wnuczkiem.
W wyniku rewolucji październikowej i zmian politycznych razem z rodziną w 1920 zamieszkał w Warszawie. W 1926 ukończył naukę w Korpusie Kadetów nr 2 w Modlinie, w 1928 rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem prof. Tadeusza Pruszkowskiego. Po uzyskaniu dyplomu ukończenia nauki w 1934 pozostał na uczelni jako asystent Pruszkowskiego[3], równocześnie tworzył, jego prace były wystawiane w Instytucie Propagandy Sztuki i w Zachęcie oraz w wystawach zbiorowych „Grupy Czwartej”.
Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Lwowa, gdzie po wkroczeniu Armii Czerwonej został aresztowany i zesłany na Syberię. Po ogłoszeniu amnestii przedostał się do miejsca tworzenia Armii Polskiej pod dowództwem gen. Władysława Andersa, z którą przez Iran dotarł do Libanu. Postępująca gruźlica sprawiła, że pozostał tam na stałe, zamieszkał w Bejrucie. Od 1947 prowadził tam Polską Szkołę Malarstwa i Rysunku, która powstała z inicjatywy Wydziału Oświaty Poselstwa RP w Bejrucie i prof. Antoniego Markowskiego w ramach Instytutu Polskiego. Szkoła działała do czerwca 1950, gdy większa część polskich emigrantów opuściła Liban. W 1951 Towarzystwo Studiów Irańskich wydało pracę zbiorową zatytułowaną Lachestan, Bolesław Baake był autorem zamieszczonych tam ilustracji. Latem tego samego roku w lokalu Klubu Libańsko-Syryjskiego w Bejrucie miała miejsce wystawa indywidualna prac artysty. Jako jedyny Polak w Libanie zajmował się krytyką sztuki, na łamach polskojęzycznych periodyków omawiał polskie, francuskie i libańskie malarstwo. pod koniec życia przebywał w sanatorium sióstr szarytek we wsi Bhannes, gdzie zmarł 6 marca 1963 i został pochowany na polskim cmentarzu w Bejrucie.
Twórczość
edytujTworzył pejzaże, sceny rodzajowe i portrety, cechowało je delikatne operowanie światłem i stonowane barwy. Większość przedwojennego dorobku zaginęła lub uległa zniszczeniu[4]. Przed śmiercią jego ostatnią wolą było przekazanie części dorobku artystycznego ojczyźnie, wykonawcą uczynił żonę. Do realizacji doszło dopiero po jej śmierci w 2002, wówczas jej drugi mąż Jousef Boutros Kmaty przy wsparciu ambasadora RP w Libanie Tadeusza Strulaka przekazał Muzeum Nadwiślańskiemu w Kazimierzu Dolnym trzydzieści pięć prac Bolesława Baake[5]. W Muzeum Narodowym znajdują się namalowane przez niego cztery pejzaże[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 7. [dostęp 2021-06-28].
- ↑ Włodzimierz Bartoszewicz, Buda na Powiślu, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 133, ISBN 83-06-00691-7, OCLC 830220591.
- ↑ Bolesław Baake, Desa Unicum
- ↑ Anna Zaleska-Saleh: "Historia to też cmentarze" Polskie Cedry, Bejrut 2006. [dostęp 2017-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-18)].
- ↑ "O Bolesławie Baake" Nakład niewyczerpany 29 października 2015
- ↑ Bolesław Baake, Altius
Bibliografia
edytuj- Anna Tchórzewska, Bolesław Baake, Biogramy Żołnierzy Tułaczy
- W kraju cedrów, Dariusz Abramciów (oprac.), Marzena Zielińska-Schemaly (oprac.), Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2010, s. 59, ISBN 978-83-89474-21-6, OCLC 751497804.