Blanka d’Artois
Blanka d’Artois (ur. 1248, zm. 1302)[1] – hrabianka Artois, królowa Nawarry i hrabina Szampanii w latach 1270–1274 jako żona Henryka Grubego, regentka królestwa Nawarry w latach 1274–1275, jedyna córka Roberta I z dynastii Kapetyngów i Matyldy Brabanckiej, matka królowej Joanny I.
| |
| królowa Nawarry i hrabina Szampanii | |
| Okres |
od 1270 |
|---|---|
| Jako żona | |
| Koronacja |
maj 1273 |
| Poprzedniczka |
Izabela, córka Ludwika Świętego |
| Następczyni | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
1248 |
| Data i miejsce śmierci |
1302 |
| Ojciec | |
| Matka |
Matylda Brabancka |
| Rodzeństwo | |
| Mąż | |
| Dzieci |
Tybald, Joanna I z Nawarry |
| Mąż | |
| Dzieci |
Thomas, Henry, John, Mary |
Pochodzenie
edytujUrodziła się w 1248 roku jako jedyna córka Roberta I, królewicza francuskiego i hrabiego Artois i Matyldy Brabanckiej[1]. Ze strony ojca była wnuczką króla Francji Ludwika Lwa[1]. Jej bratem był Robert II, który urodził się już po śmierci ojca w 1250 roku[1].
Królowa Nawarry
edytujW 1269 roku poślubiła Henryka z dynastii Blois, którego brat Tybald II (żonaty z kuzynką Blanki, Izabelą) był królem Nawarry[1]. Rok po ślubie szwagier Blanki zmarł bezpotomnie i jej mąż został królem. W 1274 roku Blanka została wdową i objęła regencję w imieniu córki, która została królową Nawarry jako Joanna I[2]. Z powodu trudności w sprawowaniu regencji w Nawarze zwróciła się o pomoc do swojego kuzyna, Filipa III Śmiałego[2]. Król Francji wykorzystał to i zaręczył swojego syna Filipa z Joanną już w 1275 roku[2].
Drugie małżeństwo
edytujW 1276 roku z inicjatywy królowej-wdowy Francji Małgorzaty Prowansalskiej Blanka poślubiła jej siostrzeńca, Edmunda Crouchbacka (młodszego brata króla Anglii Edwarda I). W 1284 roku odbył się ślub córki Blanki z Filipem Pięknym, który rok później objął tron Francji[2]. Wtedy Blanka i Edmund utracili regencję nad Szampanią[2].
Ostatnie lata życia
edytujW 1296 roku Blanka ponownie została wdową i dwa lata później powróciła do Francji. Zmarła w 1302 roku, trzy lata przed swoją najstarszą córką[1]. Do 1328 roku Francja i Nawarra miały wspólnego władcę – synów Joanny I. Po śmierci najmłodszego z nich (Karola Pięknego) korona Nawarry trafiła do prawnuczki Blanki, Joanny II Małej[2].
Potomstwo
edytujZ pierwszego małżeństwa z Henrykiem Grubym, królem Nawarry:
- Tybald (zmarł we wczesnym dzieciństwie)[1]
- Joanna I (1273–1305), królowa Nawarry i hrabina Szampanii od 1274 roku oraz królowa Francji od 1285 roku jako żona Filipa IV Pięknego[1].
Z drugiego małżeństwa z Edmundem, bratem króla Anglii Edwarda I:
- Thomas Plantagenet (ok. 1278 – 22 marca 1322), 2. hrabia Lancaster
- Henry Plantagenet (1281 – 25 marca 1345), 3. hrabia Lancaster
- John Plantagenet (ok. 1282–1327), lord Beaufort
- Mary Plantagenet (ok. 1284 – ok. 1289).