Biomarker (medycyna)

Biomarker, znacznik biologiczny (ang. biological marker, biomarker) – obiektywnie mierzalny wskaźnik biologiczny, taki jak substancja, właściwość fizjologiczna czy gen, wskazujący lub mogący wskazywać na obecność stanu chorobowego, czy zaburzeń fizjologicznych lub psychicznych; służący też do kontroli odpowiedzi organizmu na działania lecznicze.

Podział biomarkerów

Z uwagi na charakter badania

ilość substancji w próbce (np. krwi, moczu, tkance), wynik badania obiektywnego (np. ciśnienia krwi), wynik badania dodatkowego (np. EKG), wynik badania obrazowego (np. TK). Obecnie pojęcia biomarkera używa się głównie w pierwszym (podkreślonym) znaczeniu.

Ze względów historycznych

A. klasyczne (np. stężenie cholesterolu czy trójglicerydów), : B. nowe (np. peptyd natiuretyczny typu B czy białko C-reaktywne (CRP))

Z uwagi na uczestnictwo w procesie

A. powodujące wystąpienie choroby (np. cholesterol LDL), : B. wskazujące na istnienie ryzyka, : C. świadczące o uszkodzeniu organów

Zobacz też

• Biomarkery (toksykologia)