Bieruń Stary – część miasta Bieruń[1] będąca jego starym miastem[2].

Bieruń Stary
część Bierunia
Ilustracja
Fragment Rynku i kościół św. Bartłomieja Apostoła
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

bieruńsko-lędziński

Miasto

Bieruń

Data założenia

1376 (pierwsza wzmianka)

Prawa miejskie

1387–1742, 1865–1975

W granicach Bierunia

2 kwietnia 1991

SIMC

0938083

Tablice rejestracyjne

SBL

Położenie na mapie Bierunia
Mapa konturowa Bierunia, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bieruń Stary”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Bieruń Stary”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bieruń Stary”
Położenie na mapie powiatu bieruńsko-lędzińskiego
Mapa konturowa powiatu bieruńsko-lędzińskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bieruń Stary”
50,090995°N 19,091537°E/50,090995 19,091537

Historia

edytuj

Osada wzmiankowana w 1376 r.

W latach 1973–1975 siedziba wiejskiej gminy Bieruń Stary (obejmującej 4 sołectwa: Bijasowice, Czarnuchowice, Nowy Bieruń i Ściernie)[3][4].

Od 27 maja 1975 r. do 1 kwietnia 1991 r. dzielnica Tychów[5][6]. Od 2 kwietnia 1991 r. dzielnica usamodzielnionego Bierunia[6].

Zabytki

edytuj

Bieruń Stary zachował układ przestrzenny z okresu lokacji miasta: czworoboczny rynek z ulicami, wybiegającymi z narożników. W dzielnicy znajdują się kościół św. Bartłomieja Apostoła z 1776 r., rozbudowany w latach 1845–1858 (ulica Hejnałowa); sanktuarium św. Walentego, drewniane z 1628 r.; na cmentarzu mogiły powstańców śląskich, żołnierzy września, więźniów obozu Auschwitz (ulica Krakowska); pomnik powstańców śląskich (na Rynku); kirkut z macewami z przełomu wieków XVIII i XIX w.; grodzisko (kopiec) średniowieczne niedaleko brzegu rzeki Mlecznej.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023, identyfikator PRNG: 5857
  2. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1937 r. o ustaleniu urzędowych nazw miast (M.P. z 1937 r. nr 69, poz. 104).
  3. Uchwała Nr XX/99/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 20 grudnia 1972 r., Nr. 12, Poz. 103)
  4. Dz.U. 1975 nr 15 poz. 87
  5. Dz.U. 1975 nr 15 poz. 8
  6. a b Dz.U. 1991 nr 2 poz. 8

Bibliografia

edytuj
  • Okolice Katowic – mapa turystyczna. Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. E. Romera. Warszawa– Wrocław 1994.

Linki zewnętrzne

edytuj