Bezpieczeństwo czynne pojazdu
Bezpieczeństwo czynne pojazdu (aktywne) – zespół cech pojazdu mechanicznego (np. samochodu) wpływających na zmniejszenie prawdopodobieństwa kolizji lub wypadku drogowego. W jego skład wchodzą zarówno układy uruchamiane przez kierowcę, jak i pracujące niezależnie. Elementy poprawiające bezpieczeństwo czynne to m.in.:
- konstrukcja zapewniająca widoczność (oświetlenie, okna, lusterka, wycieraczki), jak również zapewniająca ergonomię (dzięki której kierowca nie musiałby „odrywać” wzroku od drogi i rąk od kierownicy) oraz posiadająca właściwości aerodynamiczne zapewniające stateczność i docisk pojazdu do nawierzchni (np. spojler);
- układ kierowniczy[1], zawieszenie[2] oraz ogumienie[3] zapewniające sterowność oraz przyczepność do podłoża;
- układ hamulcowy wraz z układami wspomagającymi, korektorami siły hamowania oraz systemami kontroli trakcji pojazdu (np. ABS, AFU, ASR, CDS, EBD) włączonymi najczęściej w skład ESP;
- inteligentny tempomat (ACC) oraz systemy reagujące automatycznie w razie wystąpienia sytuacji niebezpiecznej (np. ostrzeganie o przeszkodach, awaryjne hamowanie przed przeszkodami, uruchamianie świateł awaryjnych w razie nagłego hamowania);
- systemy monitorujące kondycję psychofizyczną oraz poziom zmęczenia kierowcy;
- „zapas” mocy silnika umożliwiający przyspieszenie w razie zagrożenia.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Orzełowski 2010 ↓, s. 241–242.
- ↑ Orzełowski 2010 ↓, s. 186–187.
- ↑ Orzełowski 2010 ↓, s. 231–233.
Bibliografia
edytuj- Seweryn Orzełowski: Budowa podwozi i nadwozi samochodowych. Wyd. XVIII. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2010. ISBN 978-83-02-08785-1.
- Piotr Szypulski, Maciej Brzeziński: Leksykon Techniki Motoryzacyjnej. Nowe Technologie i Elektromobilność. Warszawa: Ringier Axel Springer Polska, 2022, s. 14. ISBN 978-83-8250-149-0.
- Jerzy Wicher: Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego. Wyd. I. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2002. ISBN 83-206-1461-9.