Beta Phoenicis
Beta Phoenicis (β Phe) – gwiazda podwójna w gwiazdozbiorze Feniksa.
| β Phe | |||||||||||||||||
 Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
01h 06m 05,040s[1] | ||||||||||||||||
| Deklinacja |
−46° 43′ 06,28″[1] | ||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) |
35,0 ± 9,5 mas/rok[1] | ||||||||||||||||
| Prędkość radialna |
−1,10 ± 0,74 km/s[1] | ||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy |
podwójny żółty olbrzym | ||||||||||||||||
| Typ widmowy |
G8 III[1] | ||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Charakterystyka obserwacyjna
edytujUkład Beta Phoenicis tworzą dwa niemal identyczne żółte olbrzymy należące do typu widmowego G8[2]. Mają one indywidualnie wielkość gwiazdową 4,10 i 4,19m[3][4][5]. Okrążają one wspólny środek masy po eliptycznych orbitach (e=0,72) w średniej odległości 0,338 sekundy kątowej, w okresie 168 lat[2].
Beta Phoenicis ma także optycznego towarzysza, składnik C o wielkości 11,5m oddalony od pary olbrzymów o 66,1″ (pomiar z 2013 r.)[3].
Problem odległości
edytujOdległość tej gwiazdy od Słońca nie jest dobrze wyznaczona, pomiar paralaksy na podstawie obserwacji satelity Hipparcos jest obarczony błędem ponad stokrotnie przekraczającym zmierzoną wartość. Prawdopodobnie wiąże się to z podwójnością gwiazdy[2].
Niepewny pomiar paralaksy z obserwatorium naziemnego wskazuje, że układ znajduje się 165 lat świetlnych od Słońca; przyjęcie typowej wielkości absolutnej dla gwiazd tego typu sugeruje, że jest oddalony o 200 lat świetlnych. W odległości 180 lat świetlnych gwiazdy dzieliłby dystans średnio 52 au (od 16 do 96 au); prawa Keplera wskazują, że w takim przypadku mają one masę około 2,5 raza większą niż Słońce. Z kolei założenie temperatury 4950 K pozwala ocenić, że gwiazdy są około sto razy jaśniejsze od Słońca i mają masy 2,7–3 M☉, zależnie od stadium ewolucji; dość dobra zgodność wyników wskazuje na trafne oszacowanie odległości[2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Beta Phoenicis w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d Jim Kaler: Beta Phoenicis. [w:] STARS [on-line]. 2011-11-11. [dostęp 2017-08-08]. (ang.).
- ↑ a b Mason et al.: WDS J01061-4643AB. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
- ↑ alf Phe A w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ alf Phe B w bazie SIMBAD (ang.)