Bereśnik (Beskid Sądecki)
Bereśnik (843 m) – szczyt w Paśmie Radziejowej w Beskidzie Sądeckim. Znajduje się na południowo-wschodnim grzbiecie Przysłopu. Grzbiet ten poprzez Kotelnicę (847 m), Cieluszki (811 m), Bereśnik (843 m), Guckę (763 m) i Bryjarkę (677 m) opada do doliny Grajcarka w Szczawnicy, oddzielając dolinę Sopotnickiego Potoku od doliny Skotnickiego Potoku i jego dopływu – Czarnego Potoku[1]. Na mapie Geoportalu szczyt Bereśnika opisany jest jako Góra Popa[2].
 Widok z polany pod Bereśnikiem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
843 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego  | |
 49°26′28,4″N 20°29′23,8″E/49,441222 20,489944
| |
Nazwa wzniesienia pochodzi od łemkowskiego słowa bereza oznaczającego brzozę[3].
Na wierzchołku Bereśnika grzbiet Dzwonkówki skręca na południowy zachód w kierunku szczytu Gucka, natomiast na południowy wschód odchodzi krótkie ramię zakończone stokiem opadającym do doliny Sopotnickiego Potoku. Stoki pokryte są lasem prawie całkowicie, z wyjątkiem obniżających się ku Szczawnicy stoków południowych zalesionych w niewielkim stopniu, dzięki czemu roztaczają się stamtąd widoki na Szczawnicę, Małe i Właściwe Pieniny, a także Tatry. Pod względem administracyjnym Bereśnik należy do Szczawnicy. Na eksponowanym na południe stoku Bereśnika znajdują się wysoko (do 800 m n.p.m.) położone zabudowania należących do Szczawnicy osiedli Języki i Węglarzyska[2].
Na południowo-zachodnich stokach Bereśnika znajduje się schronisko turystyczne – bacówka pod Bereśnikiem, obok którego biegnie żółty szlak turystyczny. Szlak ten omija sam wierzchołek Bereśnika, prowadząc przełęczą między nim a Cieluszkami[1].
Szlaki turystyczne
edytuj
Szczawnica – Bryjarka – bacówka pod Bereśnikiem – Bereśnik – Cieluszki – Kotelnica – Dzwonkówka. 2:40 h, 1:50 h
Bereśnik – wodospad Zaskalnik
Przypisy
edytuj- ↑ a b Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, ISBN 978-83-7605-080-5.
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2012-09-10].
- ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.