Giovanni Beda Cardinale

(Przekierowano z Beda Giovanni Cardinale)

Giovanni Beda Cardinale OSB (ur. 30 lipca 1869 w Genui, zm. 1 grudnia 1933 tamże) – włoski duchowny rzymskokatolicki, benedyktyn, biskup Tarquinii i Civitavecchii, arcybiskup Perugii, dyplomata papieski.

Giovanni Beda Cardinale
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1869
Genua

Data i miejsce śmierci

1 grudnia 1933
Genua

Nuncjusz apostolski w Argentynie i Paragwaju
Okres sprawowania

1922–1925

Nuncjusz apostolski w Portugalii
Okres sprawowania

1928–1933

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

benedyktyni

Prezbiterat

1 kwietnia 1893

Nominacja biskupia

27 maja 1907

Sakra biskupia

9 czerwca 1907

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

9 czerwca 1907

Konsekrator

kard. Girolamo Maria Gotti OCD

Współkonsekratorzy

Domenico Serafini OSB,
Józef Weber CR

Biografia

edytuj

1 kwietnia 1893 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem Zakonu Świętego Benedykta.

27 maja 1907 papież Pius X mianował go biskupem Tarquinii i Civitavecchii[a]. 9 czerwca 1907 przyjął sakrę biskupią z rąk prefekta Świętej Kongregacji Rozkrzewiania Wiary kard. Girolamo Marii Gottiego OCD. Współkonsekratorami byli delegat apostolski w Meksyku, arcybiskup Spoleto Domenico Serafini OSB oraz emerytowany biskup pomocniczy lwowski abp Józef Weber CR.

Ingres do katedry odbył 5 stycznia 1908.

3 lutego 1910 został przeniesiony na stanowisko administratora apostolskiego archidiecezji Perugii. Został wówczas także arcybiskupem tytularnym laodiceńskim. 8 listopada 1910 został pełnoprawnym arcybiskupem Perugii.

9 października 1922 papież Pius XI mianował go nuncjuszem apostolskim w Argentynie i w Paragwaju oraz arcybiskupem tytularnym chersoneskim. Urząd ten pełnił do 29 sierpnia 1925.

18 czerwca 1928 został nuncjuszem apostolskim w Portugalii. W okresie sprawowania przez niego tego urzędu badano prawdziwość objawień fatimskich oraz w 1930 uznano ich autentyczność. Nuncjuszem apostolskim w Portugalii był do śmierci 1 grudnia 1933.

  1. wówczas dwóch osobnych diecezji połączonych unią personalną

Bibliografia

edytuj