Bawełniak pacyficzny
Bawełniak pacyficzny[8] (Sigmodon alleni) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
| Sigmodon alleni[1] | |||
| Bailey, 1902[2] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
bawełniak pacyficzny | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[7] | |||
 | |||
Zasięg występowania
edytujBawełniak pacyficzny występuje w zachodnim Meksyku, wzdłuż pacyficznych nizin, pogórzy i wyższych wzniesień Sierra Madre Wschodniej od południowego Sinaloa na południowy wschód do przesmyku Tehuantepec we wschodniej części Oaxacy[9].
Taksonomia
edytujGatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1902 roku amerykański teriolog Vernon Orlando Bailey nadając mu nazwę Sigmodon alleni[2]. Holotyp pochodził z San Sebastián, w Mascocie, w Jalisco, w Meksyku[10].
Dawniej zaliczany do S. planifrons, ale obecnie uważany za odrębny gatunek; taksony guerrenensis i volcani wydają się być właściwymi synonimami S. alleni, ale dopasowanie populacji z Oaxacy opisanych jako macdougalli i macrodon wymaga dodatkowych badań[9]. Klasyfikacja podgatunków czeka na dokładny przegląd taksonomiczny[9]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[9].
Etymologia
edytuj- Sigmodon: gr. σῖγμα sigma „litera Σ”; ὀδούς odous, ὀδóντος odontos „ząb”; w aluzji do sigmoidalnego wzoru na zębach trzonowych gdy ich korony są zużyte[11].
- alleni: Joel Asaph Allen (1838–1921), amerykański zoolog (teriologia i ornitologia)[12].
Morfologia
edytujDługość ciała (bez ogona) 139–152 mm, długość ogona 88–127 mm, długość ucha 20–22 mm, długość tylnej stopy 27–32 mm; maksymalna masa ciała samic nie będących w ciąży 180 g, samców 178 g[13].
Tryb życia
edytujBawełniak pacyficzny preferuje wilgotne obszary uprawy winorośli oraz krzewy w tropikalnych lub tropikalno–borealnych obszarach, w tym tropikalne lasy liściaste i wilgotne lasy sosnowo-dębowe[7]. Gatunek ten buduje gniazda z traw w różnych miejscach m.in. w kępach traw i krzewów, albo wewnątrz martwych sosen. Bardzo szybko się mnożą. Jedna samica w laboratoryjnych warunkach po trzydziestopięciodniowej ciąży opiekowała się potomstwem przez 87 dni[7].
Populacja
edytujW obszarze występowania tego gatunku na hektar przypada średnio 0,023–0,52 osobnika[7].
Zagrożenia
edytujW dużej części zasięgu bawełniak pacyficzny doświadcza wylesianie dla rolnictwa. Przypuszcza się, że doszło do wymarcia 30% jego populacji w ciągu ostatnich 10 lat. Tempo wymierania tego gatunku rośnie[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Sigmodon alleni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b V.O. Bailey. Synopsis of the North American species of Sigmodon. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 15, s. 112, 1902. (ang.).
- ↑ J.A. Allen. Mammals from the states of Sinaloa and Jalisco, Mexico, collected by J.H. Batty during 1904 and 1905. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 22, s. 247, 1906. (ang.).
- ↑ E.W. Nelson & E.A. Goldman. Three new rodents from southern Mexico. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 46, s. 196, 1933. (ang.).
- ↑ Goodwin 1955 ↓, s. 3.
- ↑ Goodwin 1955 ↓, s. 4.
- ↑ a b c d e P.C. de Grammont & A.D. Cuarón, Sigmodon alleni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-11] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 388. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sigmodon alleni. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-11].
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 631, 1904. (ang.).
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 8–9. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
- ↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 402. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
Bibliografia
edytuj- G.G. Goodwin. Three new cotton rats from Tehuantepec, Mexico. „American Museum novitates”. 1705, s. 1–5, 1955. (ang.).