Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej
Baszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej – wzniesiona w 1580 r. warowna wieża, pierwotnie będąca elementem średniowiecznych murów obronnych miasta, od roku 1843 dzwonnica kościoła ewangelickiego.
 nr rej. A/1177 z 24.03.2009
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Rycerska |
| Styl architektoniczny | |
| Rozpoczęcie budowy |
1319 |
| Ukończenie budowy |
1580 |
| Ważniejsze przebudowy |
1608 i 1843 r. |
Położenie na mapie Bystrzycy Kłodzkiej  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka  | |
 50°17′49,4″N 16°39′13,7″E/50,297056 16,653806
| |
Historia
edytujBaszta została wzniesiona w 1580 r. jako element obwarowań miejskich. W roku 1608 została nakryta ostrosłupowym hełmem z cegieł[1]. W 1843 r. wieża została przerobiona na dzwonnicę wzniesionego obok niej kościoła ewangelickiego[2].
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 24 marca 2009 r. obiekt został wpisany do rejestru zabytków[3].
Architektura
edytujPodstawa baszty ma wymiary 4,5 na 4,5 m. Początkowo budowla miała dach drewniany, później zamieniono go na ceglany, w formie ostrosłupa[4]. Od strony ul. Rycerskiej jest ostrołukowy portal, przy którym zachowały się resztki kamiennych wsporników, służących jako podpora dla ganku, a powyżej dla balkonu. We wszystkich ścianach na różnych wysokościach widnieją wąskie pionowe otwory strzelnicze. W czasie przebudowy baszty na dzwonnicę, w górnej części wypruto na wszystkich ścianach podwójne ostrołukowe okna, z ceglanym obramowaniem. Wtedy dorobiono też gzyms wieńczący budowlę, a na szczyt hełmu nasadzono krzyż i gałkę[5]. We wnętrzu zachował się oryginalny dzwon, pochodzący z początku XIX w[6].
Ciekawostki
edytujW przeszłości baszta była nazywana Kruczą, Czarną lub Rzeźniczą, ostatnia nazwa prawdopodobnie pochodzi od cechu rzeźników, opiekującego się niegdyś tą częścią murów miejskich[7].
Galeria
edytuj
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 15. Wyd. I. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1994, s. 78. ISBN 83-85773-06-1.
- ↑ Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 41. ISBN 83-213-4366-X.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Krystyna Bartnik: Śląsk w zabytkach sztuki. Bystrzyca Kłodzka. Wyd. I. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1992, s. 124. ISBN 83-04-03529-4.
- ↑ Krystyna Bartnik: Śląsk w zabytkach sztuki. Bystrzyca Kłodzka. Wyd. I. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1992, s. 126. ISBN 83-04-03529-4.
- ↑ Agnieszka Maryniak: Bystrzyca Kłodzka. [dostęp 2014-03-23].
- ↑ Poznaj Dolny Śląsk. [dostęp 2014-03-23].
Bibliografia
edytuj- Józef Pilch, Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, ISBN 83-213-4366-X, OCLC 69480077.
- Krystyna Bartnik, Śląsk w zabytkach sztuki. Bystrzyca Kłodzka, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1992, ISBN 83-04-03529-4.
- Marek Staffa (redakcja), Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 15, Wrocław, I-BiS, 1994, ISBN 83-85773-06-1.