Bartosz Jurecki
Bartosz Jurecki (ur. 31 stycznia 1979 w Kościanie) – polski piłkarz ręczny, grający na pozycji obrotowego, reprezentant kraju, uczestnik igrzysk olimpijskich (Pekin 2008, Rio de Janeiro 2016), wicemistrz świata z 2007, brązowy medalista mistrzostw świata z 2009 i z 2015. W latach 2006–2015 zawodnik SC Magdeburg. W 2023 był tymczasowym selekcjonerem seniorskiej reprezentacji Polski[2]. Starszy brat Michała.
.jpg)
| |||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
193 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera
edytujKlubowa
edytujOd samego początku swej przygody ze sportem postawił na piłkę ręczną (w przeciwieństwie do brata Michała). Wyboru nie miał zbyt dużego, bowiem na początku lat 90. w Kościanie możliwości uprawiania jakiejś gry zespołowej były wyłącznie trzy: handball w Tęczy, koszykówka i piłka nożna w Obrze[3]. Starszy z braci Jureckich dość wcześnie postawił na tę pierwszą opcję i zaskakująco szybko zaczął robić widoczne postępy. Jego pierwszym trenerem był Edward Strzymiński[4]. W czasach juniorskich występował na pozycji rozgrywającego, zostając nawet królem strzelców I ligi[5]. W 2001 r. został zawodnikiem ekstraklasowej Olimpii Piekary Śląskie, w której spędził zaledwie jeden sezon (2001/02), pełniąc głównie rolę rezerwowego[3]. Dlatego w 2002 r. przystał na propozycję przejścia do – grającego na tym samym szczeblu – Chrobrego Głogów i w tym klubie doszło do eksplozji jego talentu. Po roku do drużyny dołączył również młodszy brat Michał[5], a Bartosz został wybrany jej kapitanem. W sezonie 2005/06 walnie przyczynił się do odniesienia największego sukcesu w historii „żółto-czerwono-niebieskich” – wicemistrzostwa Polski, zdobywając łącznie 153 bramki i będąc najskuteczniejszym zawodnikiem drużyny. Po zakończeniu sezonu został wytransferowany do SC Magdeburg, z którym już po roku (w sezonie 2006/07) zdobył Puchar EHF. W 2010 r. wystąpił w meczu gwiazd Bundesligi. W lutym 2015 r. podpisał dwuletni kontrakt z Chrobrym Głogów, obowiązujący od sezonu 2015/16[6].
Reprezentacyjna
edytuj_vs_Ferenc_Ily%C3%A9s_(HUN).jpg)
Dla reprezentacji „odkrył” go Bogdan Wenta, bowiem w seniorskiej kadrze narodowej zadebiutował dopiero mając 25 lat i 11 miesięcy – 27 grudnia 2004, w przegranym 29:33 towarzyskim meczu przeciwko Czechom w Zlinie podczas Turnieju Bożonarodzeniowego[4]. Bardzo szybko stał się podstawowym kołowym „biało-czerwonych”. W 2006 r. wziął udział w swej pierwszej wielkiej imprezie międzynarodowej – Mistrzostwach Europy w Szwajcarii, na którym biało-czerwoni zajęli 10. miejsce. W 2007 r. wywalczył srebrny medal Mistrzostw Świata w Niemczech, za co 5 lutego 2007 został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Złotym Krzyżem Zasługi[7] oraz Superpuchar. W lutym 2008 r. zajął 7. miejsce Mistrzostw Europy w Norwegii, a w maju 2008 r. – podczas wrocławskiego turnieju kwalifikacyjnego – wywalczył przepustkę do Igrzysk Olimpijskich w Pekinie (przegrana w ćwierćfinale z Islandią i ostatecznie 5. miejsce). W lutym 2009 r. zdobył brązowy medal Mistrzostw Świata w Chorwacji, a w styczniu 2010 r. pomógł wywalczyć 4. miejsce Mistrzostw Europy w Austrii. W 2015 r. wywalczył brązowy medal Mistrzostw Świata w Katarze. Po nich został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8]. W 2016 r. był jednym z liderów reprezentacji, która zajęła 4. miejsce Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro. Po tym turnieju zakończył karierę reprezentacyjną[9].
Trenerska
edytujW latach 2019–2023 trener Piotrkowianina Piotrków Trybunalski[10], a od lipca 2023 Gwardii Opole[11]. W latach 2020–2023 trener-asystent w seniorskiej reprezentacji Polski, a od lutego do końca marca 2023 jej tymczasowy selekcjoner[2][12].
Osiągnięcia
edytuj- 2006: wicemistrzostwo Polski
- 2007: Puchar EHF
- 2007: 2. miejsce mistrzostw świata
- 2007: Superpuchar
- 2009: 3. miejsce mistrzostw świata
- 2010: 4. miejsce mistrzostw Europy
- 2015: 3. miejsce mistrzostw świata
- 2016: 4. miejsce igrzysk olimpijskich
Wyróżnienia
edytuj- 5 lutego 2007 został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Złotym Krzyżem Zasługi[7]
- 2010: uczestnik meczu gwiazd All Star Game Bundesliga
- 2015: najlepszy obrotowy mistrzostw świata
Życie prywatne
edytujOprócz Michała, ma również drugiego brata – Marcina (mistrza Polski w koszykówce na wózkach z drużyną Start Poznań). Żona Magdalena, córka Agata (ur. 2010)[4].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Marcin Górczyński: Z nimi walczylibyśmy o medal mistrzostw świata. 10 wielkich nieobecnych w reprezentacji Polski piłkarzy ręcznych. sportowefakty.wp.pl, 12 stycznia 2017. [dostęp 2017-01-21].
- ↑ a b Bartosz Jurecki trenerem reprezentacji Polski w piłce ręcznej. weszlo.com, 2023-02-07. [dostęp 2023-02-07]. (pol.).
- ↑ a b Jureccy siłą uderzeniową kadry. przegladsportowy.pl. [dostęp 2013-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-14)]. (pol.).
- ↑ a b c Bartosz Jurecki – obrotowy reprezentacji Polski piłkarzy ręcznych. przegladsportowy.pl. [dostęp 2011-01-21]. (pol.).
- ↑ a b Bracia Jureccy na medal. eurosport.onet.pl. [dostęp 2013-01-09]. (pol.).
- ↑ Bartosz Jurecki na dwa lata w Chrobrym. [dostęp 2015-02-19].
- ↑ a b Prezydent odznaczył polską reprezentację piłkarzy ręcznych. prezydent.pl. [dostęp 2007-02-05]. (pol.).
- ↑ Dziękuję za wzruszenia i sportowy sukces. prezydent.pl, 2015-02-12. [dostęp 2015-02-12]. (pol.).
- ↑ Bartosz Jurecki: zakończyłem swoją przygodę z reprezentacją Polski. eurosport.onet.pl. [dostęp 2016-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-26)]. (pol.).
- ↑ Bartosz Jurecki trenerem Piotrkowianina [online], polsatsport.pl [dostęp 2020-04-08] (pol.).
- ↑ Wojciech Staniec, Bartosz Jurecki zostanie nowym trenerem Gwardii Opole [online], handballnews.pl [dostęp 2023-02-07] (pol.).
- ↑ Legenda polskiej piłki ręcznej nowym selekcjonerem reprezentacji [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2023-04-26] (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Profil zawodnika na stronie Związku Piłki Ręcznej w Polsce [online], zprp.pl [zarchiwizowane z adresu 2014-01-18] (pol.).
- Profil zawodnika na oficjalnej stronie SC Magdeburg [online], scm-handball.de [zarchiwizowane z adresu 2013-02-08] (niem.).