Bank Ludowy w Koźlu

Bank Ludowy w Koźlu (Volksbank e.G..m.u.H.) – międzywojenna instytucja oparta na formule Banku Ludowego działająca w Koźlu w latach 1903-1939, będąca centrum ruchu polskiego.

Bank Ludowy w Koźlu
Volksbank e.G..m.u.H.
Ilustracja
Tablica na budynku dawnej siedziby Banku Ludowego
Data założenia

1903

Data likwidacji

1939

Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Siedziba

Koźle

Adres

Königstraße 19

Historia

edytuj

Przy Banku działały m.in.: Związek Młodzieży Polskiej na Śląsku Opolskim (od 1929 Związek Polskiej Młodzieży Katolickiej) i Górnośląskie Zjednoczenie Rolników (do 1930 Związek Kółek Rolniczych Górnego Śląska). Bank finansowo wspierał działalność gospodarczą i wszelkie formy pracy, polityczną, kulturalno-oświatową, wspomagał grupy młodzieżowe, kursy językowe, współfinansował wycieczki i pielgrzymki religijne do Polski. Dokumentacja i księgowość prowadzone byłe po polsku, natomiast korespondencja z władzami po niemiecku. Bank wydawał swoją własną gazetę – "Katolik", a od 1924 "Nowiny Codzienne".

Liczba członków wahała się od 937 (w lipcu 1922), przez 658 w 1926 i 902 w 1930. Lata 30 XX w. przyniosły stopniowy spadek, bilans ubytków, najczęściej wskutek rezygnacji z członkostwa, znacznie przewyższał coraz rzadsze akcesy – pod koniec 1938 roku było 509 członków, ale już w dniu 1 września 1939 zaledwie 425. Siła finansowa Banku Ludowego z biegiem lat raczej słabła. Wobec ograniczonej wypłacalności pożyczkobiorców, z reguły drobnych rolników, chronionych dodatkowo przez niemieckie rozporządzenia o oddłużaniu rolnictwa, pożyczek udzielano niewysokich (do 300 marek) i w coraz mniejszych ilościach. Wkłady oszczędnościowe z ponad 250 tys. reichsmarek w 1931 roku obniżyły się do niespełna 160 tys. w 1938, a w ostatnich miesiącach przed wybuchem wojny miało miejsce masowe wycofanie depozytów.

Siedziba banku znajdowała się w Kosel na Königstraße 19 (tł. ulicy Króla 19)[1]. Przejściowo Bank otworzył także swoją filię w Głogówku, która działała w okresie 1926-31, a następnie usamodzielniła się. Nie powiodły się próby otwarcia filii w Cisku.

Władze

edytuj

Prezesi:

Ponadto w Zarządzie Banku uczestniczyli: Józef Drost i Ignacy Dziemba (lata 20.), Franciszek Gambor (od 1933) i Józef Planetorz (1933-1939). W Radzie Nadzorczej zasiadali m.in.: Teodor Gadziński z Opola, Piotr Jasiulek, Karol Wolny, Jan Witt, Józef Zganiacz, Franciszek Troll, Alojzy Próba, Jacek Juliusz[2] i Alojzy Gabor.

Bibliografia

edytuj
  • Kędzierzyn-Koźle. Monografia miasta, red. E. Nycz. i S. Senft, Instytut Śląski w Opolu, 2001.
  • R. Pacułt, Bank Ludowy w Koźlu (1903-1939), Opole, 1978.

Przypisy

edytuj
  1. Ryszard Hajduk, Stefan Popiołek "Encyklopedia, która się nie ukazała", Wyd. Śląsk, Katowice 1970
  2. "Encyklopedia powstań śląskich", Instytut Śląski w Opolu, Opole 1982, str. 180, hasło "Juliusz Jacek".