Autobus miejski
Autobus miejski – autobus służący do przewozu dużej liczby osób na stosunkowo krótkich trasach.
.jpg)
Autobusy te muszą mieć szerokie drzwi, możliwie niską podłogę, szerokie i wygodne przejścia między siedzeniami oraz dużo miejsc stojących. Liczba miejsc siedzących może być niewielka, a siedzenia nie muszą być wygodne. Niezbędne jest tutaj zastosowanie rozbudowanej informacji dla pasażerów: oznaczenie linii, trasa itp. i to zarówno zewnętrznej, jak i wewnętrznej.
Ze względu na warunki ruchu miejskiego, w jakich autobusy poruszają się, muszą one odznaczać się dużą zwrotnością i zdolnością do przyspieszenia, natomiast ich prędkość maksymalna nie musi być zbyt duża (chociaż pewne typy autobusów miejskich mają układ napędowy zapewniający prędkość max. ponad 100 km/h i często są stosowane elektroniczne ograniczniki prędkości). Dla poprawy płynności jazdy mają zwykle automatyczne skrzynie biegów (zwiększa to przyśpieszenia i zmniejsza zużycie układu przeniesienia napędu), ale powodują one wzrost zużycia paliwa w warunkach jazdy z niewielką szybkością a zwłaszcza przy nadmiernej ilości zatrzymań, spowodowanych np. sygnalizacjami świetlnymi.
Historia
edytujPierwsze autobusy powstawały na bazie samochodów ciężarowych. Nadwozia były drewniane.
Następnie ustaliła się forma specjalnych nadwozi autobusowych na adaptowanych do tego celu podwoziach z obniżoną w pewnym stopniu przez wygięcie podłużnic nad mostami – podłogą nadwozie nieniosące lub nadwozie samonośne. Nadwozia autobusów miejskich zaczęły być wykorzystywane także do budowy trolejbusów.
Autobusy miejskie miały przez długi czas te same nadwozia co dalekobieżne i turystyczne. Były to tylko wersje z tym samym kadłubem różniące się jedynie wyposażeniem, gdzie autobus miejski miał drzwi zamykane i otwierane zdalnie (siłownikiem lub ręcznym układem prostowodowym), dużo uchwytów dla pasażerów, oraz mniej siedzeń. Z czasem dodawano więcej coraz szerszych drzwi, a także podniesiono dachy dla poprawienia widoczności dla pasażerów stojących. Jako drzwi sterowane zdalnie stosowane są w autobusach i innych pojazdach komunikacji zbiorowej drzwi składane, odstawiane – w widłach nośnych – do wewnątrz (najczęściej) oraz na zewnątrz (zapewniające pełną szczelność). Rozwój nadwozi samonośnych i wzrost poziomu przemysłu spowodował zróżnicowanie kadłubów autobusów dalekobieżnych i miejskich, gdzie te ostatnie miały coraz bardziej obniżoną podłogę (często tylko częściowo), aż do powstania konstrukcji niskopodłogowych.
Autobusy miejskie istnieją obecnie w wielu wersjach długościowych, aby umożliwić dostosowanie pojazdu do warunków eksploatacyjnych obsługiwanych linii.
Rozwojowi ulegały też systemy informacyjne. Dotyczy to wszystkich pojazdów komunikacji publicznej, jednak w autobusach miejskich jest najważniejsze. Początkowo stosowano napisy na nadwoziu, a następnie wymienne systemy tablic („dekoracja”). Krokiem w przód były systemy z przewijaną taśmą, na której wypisuje się wszystkie możliwe trasy. Największym postępem były tablice pikselowe, a w dalszym rozwoju – diodowe i ekranowe, co bardzo ułatwia zmianę wyświetlanej informacji i poprawia widoczność.