Atalanta BC
Atalanta Bergamasca Calcio – włoski klub piłkarski z siedzibą w Bergamo, założony 17 października 1907, od sezonu 2011/12 występujący w Serie A. Zdobywca Ligi Europy.
| Pełna nazwa |
Atalanta Bergamasca Calcio | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek |
Orobici | ||
| Barwy |
| ||
| Data założenia |
17 października 1907 | ||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Region | |||
| Siedziba | |||
| Stadion | |||
| Sponsor techniczny | |||
| Prezes | |||
| Trener | |||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Historia
edytujChronologia nazw:
- 1907: Società Bergamasca di Ginnastica e Sports Atletici Atalanta
- 1919: Società Bergamasca di Educazione Fisica Atalanta
- 1920: Atalanta e Bergamasca di Ginnastica e Scherma – po fuzji z Bergamasca di Ginnastica e Scherma
- 1920: Atalanta Bergamasca Calcio
17 października 1907 założono w Bergamo klub sportowy SBGSA Atalanta[1]. Wziął on nazwę od mitologicznej atletki Atalanty. Przystąpił do F.I.F., ale rozgrywał jedynie mecze towarzyskie. Dopiero w sezonie 1914/15 uczestniczył w Promozione Lombarda (D2). Po zakończeniu I wojny światowej, w sezonie 1919/20 został zakwalifikowany do Prima Categoria, w której zajął 3. miejsce w grupie B Prima Categoria Lombarda. W lutym 1920 r. połączył się z Bergamasca di Ginnastica e Scherma, przyjmując nazwę Atalanta e Bergamasca di Ginnastica e Scherma, którą następnie uproszczono do Atalanta Bergamasca Calcio. W sezonie 1920/21 zespół uplasował się na 4. pozycji w grupie E Prima Categoria Lombarda. 24 lipca 1921, podczas zgromadzenia na którym przedstawiono Projekt Pozzo, plan reformy mistrzostw, który przewidywał zmniejszenie Pierwszej Dywizji Północnej do zaledwie 24 uczestników w porównaniu z 64 uczestnikami mistrzostw sezonu 1920/21, 24 największe włoskie kluby odłączyły się od FIGC, tworząc federację (CCI) i mistrzostwo (Prima Divisione, znane również jako Torneo delle 24). Klub zdecydował się pozostać w szeregach FIGC, zajmując 3. miejsce w sezonie 1921/22 w grupie B Prima Categoria Lombarda. Przed rozpoczęciem sezonu 1922/23 ze względu na kompromis Colombo dotyczący restrukturyzacji mistrzostw, klub został zakwalifikowany do rozgrywek Seconda Divisione Lega Nord (D2), w których najpierw zwyciężył w grupie C, a w półfinale zajął 2. miejsce w grupie B. W następnym sezonie 1923/24 był 3. w grupie B Seconda Divisione Lega Nord.
Po reorganizacji ligi w 1926 r. i wprowadzeniu najwyższej klasy – Divisione Nazionale, w sezonie 1926/27 drużyna zajęła 2. miejsce w grupie B Prima Divisione (D2). W sezonie 1927/28 najpierw zwyciężył w grupie A Prima Divisione, a potem w finale również był pierwszym, zdobywając promocję do Divisione Nazionale. Jednak klub nie zatrzymał się na długo na najwyższym poziomie, po zajęciu 14 pozycji w grupie A Divisione Nazionale w sezonie 1928/29, spadł z pierwszej dywizji. W sezonie 1929/30 po podziale najwyższej dywizji na Serie A i Serie B, klub został zakwalifikowany do Serie B. W 1937 r. zespół awansował po raz pierwszy do Serie A, ale szybko został zdegradowany. Powrócił w 1940 r. i utrzymał się w niej do 1959 r. Po roku pobytu w Serie B, powrócił do najwyższej klasy rozgrywek, by pozostać w niej do 1973 r. W 1964 r. drużyna zdobyła Puchar Włoch, a rok później doszła do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów. W 1981 r. została zdegradowana do Serie C1. Do II ligi powróciła rok później, a w 1985 r. awansował ponownie do najwyższej klasy rozgrywek we Włoszech. Od tej pory klub balansował pomiędzy Serie A i Serie B. Atalanta była degradowana w 1988 r., 1995 r. i 1998 r. W 2006 r. znów powróciła do Serie A. W 2010 r. ponownie znalazła się w II lidze. W 2011 r. po raz kolejny awansowała do Serie A. Największym osiągnięciem drużyny było 3. miejsce w lidze w 2019, 2020 i 2021.
Sukcesy
edytujKrajowe
edytuj| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) |
|---|---|---|---|
| Mistrzostwo | I miejsce | 0 | |
| II miejsce | 0 | ||
| III miejsce | 3 | 2019, 2020, 2021 | |
| Puchar | zdobywca | 1 | 1963 |
| finalista | 5 | 1987, 1996, 2019, 2021, 2024 | |
| Superpuchar | zdobywca | 0 | |
| finalista | 0 | ||
- Półfinalista Pucharu Zdobywców Pucharów (1x) – 1987/1988
- Zdobywca Ligi Europy UEFA (1x) – 2023/2024
Obecny skład
edytuj- Stan na 31 stycznia 2023[2]
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 1 | BR |  Juan Musso
|
| 2 | OB |  Rafael Tolói (kapitan)
|
| 3 | OB |  Joakim Mæhle
|
| 5 | OB | Caleb Okoli
|
| 6 | OB | José Luis Palomino
|
| 7 | PO |  Teun Koopmeiners
|
| 9 | NA |  Luis Muriel
|
| 10 | PO |  Jérémie Boga
|
| 11 | NA |  Ademola Lookman
|
| 13 | PO |  Éderson
|
| 15 | PO | Marten de Roon (wicekapitan)
|
| 17 | NA | Rasmus Højlund
|
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 19 | OB |  Berat Djimsiti
|
| 22 | OB | Matteo Ruggeri
|
| 28 | OB |  Merih Demiral
|
| 31 | BR | Francesco Rossi
|
| 33 | OB | Hans Hateboer
|
| 42 | OB | Giorgio Scalvini
|
| 57 | BR | Marco Sportiello
|
| 77 | OB | Davide Zappacosta
|
| 88 | PO |  Mario Pašalić
|
| 91 | NA | Duván Zapata
|
| 93 | OB |  Brandon Soppy
|
Piłkarze na wypożyczeniu
edytuj| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| NA | Christian Capone (w Ternanie do 30 czerwca 2022)
| |
| NA |  Ebrima Colley (w Spezii do 30 czerwca 2022)
| |
| BR | Pierluigi Gollini (w Tottenhamie Hotspur do 30 czerwca 2022)
| |
| PO |  Wiktor Kowałenko (w Spezii do 30 czerwca 2022)
| |
| NA | Sam Lammers (w Eintrachcie Frankfurt do 30 czerwca 2022)
| |
| NA | Emmanuel Latte Lath (w SPAL do 30 czerwca 2022)
| |
| OB | Matteo Lovato (w Cagliari Calcio do 30 czerwca 2022)
|
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| PO | Filippo Melegoni (w Genoi do 30 czerwca 2022)
| |
| OB | Cristian Romero (w Tottenhamie Hotspur do 30 czerwca 2023)
| |
| OB | Matteo Ruggeri (w Salernitanie do 30 czerwca 2022)
| |
| OB | Boško Šutalo (w Hellasie Verona do 30 czerwca 2022)
| |
| NA | Marco Tumminello (w Regginie do 30 czerwca 2022)
| |
| PO | Luca Valzania (w Cremonese do 30 czerwca 2022)
| |
| NA | Luca Vido (w Cremonese do 30 czerwca 2022)
|
Europejskie puchary
edytuj|
|
Przypisy
edytuj- ↑ Italy – Foundation Dates [online], rsssf.com [dostęp 2020-11-02] (ang.).
- ↑ Atalanta BC, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [dostęp 2021-08-11].