Antoni Dominik Tyszkiewicz
Antoni Dominik Tyszkiewicz herbu Leliwa (ur. 1692 – zm. 31 stycznia 1762[3] w Olsiadach[4]) – biskup żmudzki od 16 września 1740[3], biskup tytularny menniteński, sufragan kijowski od 20 lipca 1739, duchowny sekretarz wielki litewski w latach 1736–1740[5], kanclerz i kanonik wileński od 1725.
| ||
| ||
| Data urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| Biskup żmudzki | ||
| Okres sprawowania |
1740-1762 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
1715[1] | |
| Nominacja biskupia |
20 lipca 1739[1] | |
| Sakra biskupia |
11 października 1739[1] | |
| Odznaczenia | ||
| ||
| Data konsekracji |
11 października 1739 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
| |||||||
W 1744 odznaczony Orderem Orła Białego.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 286. (łac.)
- ↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 324.
- ↑ a b Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 365. (łac.)
- ↑ Encyklopedyja powszechna, t. XXV, Warszawa 1867, s. 864.
- ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 245.
Bibliografia
edytuj- Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008.