Andrzej Pietrzyk
Andrzej Bartłomiej Pietrzyk (ur. 24 sierpnia 1953 w Opatowie) – generał dywizji Wojska Polskiego w stanie spoczynku, analityk wojskowy, nauczyciel akademicki.
generał dywizji w st. spocz. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
• pomocnik szefa służby uzbrojenia i elektroniki w sztabie 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej |
Odznaczenia | |
Kariera wojskowa
edytujAndrzej Pietrzyk urodził się 24 sierpnia 1953 r. w Opatowie. W 1973 r. ukończył Technikum Hutniczo-Mechaniczne w Ostrowcu Świętokrzyskim, natomiast w 1978 r. studia na Wydziale Elektromechanicznym WAT[1].
Od 1978 r. do 1986 r. służył w 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej im. Bohaterów Armii Radzieckiej w służbie uzbrojenia i elektroniki. Kolejno zajmował stanowiska: pomocnika szefa służby uzbrojenia i elektroniki w sztabie 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej, szefa służby uzbrojenia i elektroniki 13 Warszawskiego Pułku Czołgów Średnich i 25 Nyskiego Pułku Zmechanizowanego, zastępcy dowódcy ds. technicznych 25 Nyskiego Pułku Zmechanizowanego[1].
Od 1986 r. pełnił służbę w Sztabie Generalnym WP, gdzie zajmował stanowiska: starszego oficera oraz zastępcy szefa wydziału w Zarządzie Planowania Materiałowego, szefa oddziału i głównego specjalisty w Zarządzie Operacyjno-Strategicznym, zastępcy szefa Zarządu Programowania Rozwoju Sił Zbrojnych (1996–1999), szefa Zarządu Planowania Rozwoju Sił Zbrojnych – zastępcy szefa Generalnego Zarządu Planowania Strategicznego P5 (1999–2002)[1].
W 2002 r. został Radcą-Koordynatorem Sekretarza Stanu – I Zastępcy Ministra Obrony Narodowej.
W 1999 r. został awansowany na stopień generała brygady[2], w 2004 r. na generała dywizji[3]. W latach 2006–2007 pełnił funkcję Pełnomocnika Ministra Obrony Narodowej ds. Budowy Siedziby MON[1].
W 2008 r. zakończył zawodową służbę wojskową i został przeniesiony w stan spoczynku[4].
Autor wielu analiz i ekspertyz ekonomiczno-wojskowych związanych z programem integracji Sił Zbrojnych RP z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego.
W 2001 r. wpisany do „Honorowej Księgi Ministerstwa Obrony Narodowej”.
Awanse
edytuj- porucznik – 1979
- kapitan – 1982
- podpułkownik – 1990
- pułkownik – 1993
- generał brygady – 1999
- generał dywizji – 2004
Działalność naukowa i społeczna
edytujW 1994 r. ukończył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Obrony Narodowej.
W 2011 r. został kierownikiem Katedry Bezpieczeństwa Narodowego w Wyższej Szkole Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim[5]. Od 2012 r. członek kolegium redakcyjnego półrocznika naukowego „Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem”[6]. Autor analiz i publikacji naukowych z zakresu problematyki bezpieczeństwa i obronności.
Członek Rady Programowej Międzynarodowej Konferencji Naukowej „The issues of development, production and maintenance of weapon systems” (2006)[7], Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Życie i działalność Prezydenta RP Kazimierza Sabbata na tle misji polskiej emigracji niepodległościowej na Zachodzie” pod honorowym patronatem Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego (2014)[8]. Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Ogólnopolskich Ćwiczeń Organizacji Proobronnych „Kompania Lekkiej Piechoty w Terenie Zurbanizowanym OSTROWIEC 2014” pod honorowym patronatem Szefa BBN Stanisława Kozieja (2014)[9].
Były Przewodniczący Rady Programowej Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego.
Aktywny uczestnik życia społecznego i kulturalnego[10].
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Honorowy Obywatel Łagowa oraz Tarłowa.
Życie prywatne
edytujBrat prof. dr. hab. Zdzisława Pietrzyka, dyrektora Biblioteki Jagiellońskiej.
Żonaty. Ma 3 dzieci.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Sławni absolwenci THM: Andrzej Pietrzyk, www.thm.edu.pl. [dostęp 2015-02-15].
- ↑ Nominacje generalskie z okazji Święta Wojska Polskiego. prezydent.pl, 1999-08-15. [dostęp 2015-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-04)].
- ↑ Postanowienie Prezydenta RP z 15 sierpnia 2004 o nadaniu stopni oficerskich admirałów i generałów, MP 2004 nr 26, poz. 631. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lipca 2013)].
- ↑ Pożegnanie generałów. 2008-05-07. [dostęp 2015-02-15]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2015-06-03)].
- ↑ Krzysztof Florys, Na WSBiP hitem Bezpieczeństwo Narodowe w: Gazeta Ostrowiecka, 2011-08-04 (wersja online). [dostęp 2015-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ www.anteportas.pl. [dostęp 2015-02-15].
- ↑ www.witu.mil.pl. [dostęp 2015-02-15].
- ↑ www.geopolityka.net, 2014-04-08. [dostęp 2015-02-15].
- ↑ Kompania w Działaniach Nieregularnych w Terenie Zurbanizowanym – relacja z ćwiczenia w: Obronanarodowa.pl, 2014-10-05. [dostęp 2015-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-22)].
- ↑ Krzysztof Florys, Generałowie w Ostrowcu w: Gazeta Ostrowiecka, 2012-06-11 (wersja online). [dostęp 2015-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].