Andrij Połunin

Andrij Połunin
Андрій Полунін
Pełne imię i nazwisko	Andrij Wiktorowycz Połunin
Data i miejsce urodzenia	5 marca 1971 ; Dniepropietrowsk
Wzrost	174 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
1981–1985	Dnipro-75 Dniepropetrowsk
1985–1989	SportInternat Dniepropetrowsk
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2007–2012	Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka (dyrektor sportowy)
2012	Arsenał Kijów (dyrektor wykonawczy)
2013–	Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka (dyrektor sportowy)
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Andrij Wiktorowycz Połunin, ukr. Андрій Вікторович Полунін, ros. Андрей Викторович Полунин, Andriej Wiktorowicz Połunin (ur. 5 marca 1971 w Dniepropietrowsku, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Dnipro-75 Dniepropetrowsk, a potem Internatu Sportowego w Dniepropetrowsku. Pierwszy trener Witrohonow^[1]. W 1989 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerwowej Dnipra Dniepropetrowsk. Również grał w farm-klubie Szachtar Pawłohrad. W 1991 debiutował w podstawowym składzie Dnipra. W latach 1997–1998 występował w zespołach CSKA Kijów, Krywbas Krzywy Róg i Karpaty Lwów. Latem 1998 wyjechał do Niemiec, gdzie bronił barw klubów 1. FC Nürnberg, FC St. Pauli i Rot-Weiss Essen. W 2002 powrócił do Ukrainy, gdzie został piłkarzem Dnipra. W następnym sezonie przeniósł się do Krywbasa, w którym zakończył karierę piłkarską^[2].

Kariera reprezentacyjna

28 października 1992 debiutował w drużynie narodowej Ukrainy w zremisowanym 1:1 meczu towarzyskim z Białorusią. Łącznie rozegrał 9 gier reprezentacyjnych i strzelił 1 gola do bramki Włoch^[3].

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej przez pewien czas odpoczywał od piłki nożnej. Dopiero od 2007 pełnił funkcje dyrektora sportowego klubu Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka. We wrześniu 2012 został zaproszony na stanowisko dyrektora wykonawczego Arsenału Kijów^[4], w którym pracował do grudnia 2012^[5]. Po tym powrócił do poprzedniego stanowiska w ochtyrskim klubie^[6].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

zdobywca Pucharu Federacji Piłki Nożnej ZSRR: 1989
finalista Pucharu Federacji Piłki Nożnej ZSRR: 1990
mistrz Mistrzostw ZSRR spośród drużyn rezerwowych: 1991
wicemistrz Ukrainy: 1993
brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 1992, 1995, 1996, 1998
finalista Pucharu Ukrainy: 1995, 1997

Sukcesy indywidualne

2. miejsce w plebiscycie na najlepszego piłkarza roku na Ukrainie: 1992
najlepszy piłkarz roku Mistrzostwa Ukrainy: 1996

Przypisy

Bibliografia

A. Polunin, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
Andrij Połunin w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
Andrij Połunin w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
Andrij Połunin w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
Andrij Połunin w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
Andrij Połunin w bazie Football Facts (ros.)
Andrij Połunin w bazie National Football Teams (ang.)
Andriy Polunin, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] .

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] UA-Футбол. Андрей Полунин: "Обо всем, что было, не жалею!"

[3] UA-Футбол. Андрей Полунин: "В Германии не довелось увидеть игрока, пьяного в стельку"

[4] Единственный, кто забивал Италии - football.ua. [dostęp 2009-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-12)].

[5] UA-Футбол. Вадим Рабинович: Андрей Полунин в клубе является первым человеком

[6] UA-Футбол. Полунин покинул киевский "Арсенал"

[7] UA-Футбол. Андрій Полунін повернувся в "Нафтовик"

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]