Ambasada RP w Bogocie
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Bogocie (hisz. Embajada de la República de Polonia en Bogota) – polska misja dyplomatyczna w stolicy Kolumbii. Ambasador Rzeczypospolitej w Kolumbii akredytowany jest również w Panamie, Dominikanie, Haiti, Antigui i Barbudzie oraz w Saint Lucia.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Chargé d’affaires | |
| Adres | |
| Edificio Cusezar, Calle 116 No. 7-15, Piso 11, oficina 1103 | |
Położenie na mapie Bogoty  | |
Położenie na mapie Kolumbii  | |
 4°41′N 74°02′W/4,683333 -74,033333
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujStosunki dyplomatyczne Polski z Kolumbią nawiązane zostały w 1931. W 1933 w Kolumbii akredytowany został chargé d’affaires rezydujący w Meksyku. Jednocześnie w Bogocie mianowano konsulem honorowym Stanisława Romana Lisockiego. W 1935 w Cali ustanowiono agencję konsularną. Obie placówki podlegały najpierw Poselstwu w Meksyku, a później w Bogocie[2].
Po wybuchu II wojny światowej Kolumbia uznawała rząd emigracyjny w Londynie i w 1942 zezwoliła na utworzenie w Bogocie poselstwa. W kwietniu 1942 posłem w Kolumbii został Mieczysław Chałupczyński, który uznawany był za przedstawiciela Polski do lipca 1944. Misje konsularne następnie ponownie podporządkowano poselstwu w Meksyku. W grudniu 1945 Kolumbia uznała Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej. Nie zlikwidowano jednak przedstawicielstwa rządu londyńskiego, który po śmierci Chałupczyńskiego reprezentował Kazimierz Eiger, akredytowany także na Ekwador[2].
W latach 1952–1964 stosunki dyplomatyczne Polski z Kolumbią były zawieszone. Działała jedynie Komisja Skarbu Narodowego (podporządkowana Londynowi) z siedzibą w Cali, której prezesem był Ernesto Zawadzki. W latach 1965–1967 w Bogocie działał delegat Ministerstwa Handlu Zagranicznego. W 1967, po zawarciu porozumienia o nawiązaniu polsko-kolumbijskich stosunków konsularnych, utworzono konsulat w Bogocie, który po 1969 włączono do struktury Biura Radcy Handlowego. 28 lipca 1969 przywrócono pomiędzy Polską i Kolumbią stosunki dyplomatyczne. Było to efektem misji specjalnej Witolda Jurasza z 1968, dzięki której nawiązano stosunki dyplomatyczne także z Wenezuelą, Peru, Ekwadorem, Boliwią i Gujaną. Pierwszy ambasador polski, Tadeusz Wagner, przybył do Bogoty w 1975. Status misji zmieniono z Poselstwa na Ambasadę[2].
Skład placówki
edytujW skład placówki wchodzą[1]:
- Referat Polityczno-Ekonomiczny
- Referat Konsularnych
- Referat Administracyjno-Finansowy
Konsulaty honorowe
edytujMiasta, w których znajdują się polskie konsulaty honorowe[3]:
- Kolumbia:
- Antigua i Barbuda:
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Personel, Polska w Kolumbii - Portal Gov.pl [dostęp 2024-08-16] [zarchiwizowane 2024-08-05].
- ↑ a b c Kolumbia - Polska w Kolumbii - Portal Gov.pl [online], Polska w Kolumbii [dostęp 2024-08-16] (pol.).
- ↑ Konsulaty honorowe [online], Polska w Kolumbii - Portal Gov.pl [dostęp 2024-08-16] (pol.).