Amazonius
Amazonius – rodzaj pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny ptasznikowatych. Obejmuje 4 opisane gatunki. Zamieszkują Amerykę Południową.
Amazonius | |
Cifuentes et Bertani, 2022 | |
Samiec Amazonius elenae | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Infrarząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj |
Amazonius |
Typ nomenklatoryczny | |
Tapinauchenius elenae Schmidt, 1994 |
Morfologia
edytujDługość ciała u samic osiąga około 30–40 mm, a u samców około 20–30 mm. Ubarwienie zmienia się w czasie rozwoju osobniczego. Karapaks jest dłuższy niż szeroki, o lekko wyniesionej części głowowej, szerszym niż dłuższym i mniej lub bardziej wysklepionym wzgórku ocznym oraz prostych i głębokich jamkach. Oczy pary przednio-środkowej leżą na tej samej wysokości co oczy pary przednio-bocznej. Brak jest nadustka. Szczękoczułki pozbawione są rastellum. Niemal prostokątne szczęki mają przednie płaty wyciągnięte w stożkowate wyrostki i po około 135–130 kuspuli w kątach wewnętrznych. Warga dolna jest nie węższa niż długa, zaopatrzona w 117–211 kuspuli. Na aparat strydulacyjny składają się nitkowate, długie i krótkie, bezładnie rozmieszczone szczecinki na nasadowo-brzusznych częściach szczękoczułków oraz owalne liry szczęk zbudowane z liczniejszych i smuklejszych szczecinek niż u Psalmopoeus. Brak jest szczecinek strydulacyjnych na nogogłaszczkach i odnóżach. Wargę dolną płytka i płaska bruzda dzieli od dłuższego niż szerokiego, spiczasto zakończonego sternum, na którym widnieją trzy pary sigilli oddalonych o około swoją średnicę od jego krawędzi. Odnóża czwartej i pierwszej pary zwykle są najdłuższe i równej długości, tylko u samic dwóch gatunków czwarta para jest nieco dłuższa od pierwszej. Najkrótsze są odnóża pary trzeciej. Odnóża pierwszej i drugiej pary mają na nadstopiach i stopach szpatułkowate skopule. Trichobotria maczugowate rozmieszczone są w odsiebnych ⅔ długości stopy. Na goleniach i nadstopiach samców występują bocznie skierowane szczecinki. Opistosoma (odwłok) pozbawiona jest włosków parzących. Kądziołki przędne pary tylno-bocznej są palcowate[1].
Samce mają na goleniach pierwszej pary odnóży apofizy (haki) goleniowe złożone z dwóch gałęzi; za dłuższą z nich, tylno-boczną, znajduje się guzek. Nogogłaszczki samca mają prawie trójkątne cymbium zbudowane z dwóch niemal równych rozmiarów płatów, z których tylno-boczny nie ma zaokrąglonego wyrostka. Kulisty bulbus ma małe subtegulum, guzek na przednio-bocznej powierzchni tegulum oraz niespłaszczony, niezakrzywiony i pozbawiony kilów embolus. Genitalia samicy mają dwie osobne, proste spermateki o wierzchołkach podzielonych lub wielopłatowych[1].
Rozprzestrzenienie
edytujRodzaj neotropikalny, zamieszkujący Puszczę Amazońską, znany z terenów Kolumbii, Wenezueli, Gujany Francuskiej, północnej Brazylii, Ekwadoru i wschodniego Peru[1].
Taksonomia
edytujTakson ten wprowadzony został w 2022 roku przez Yeimy Cifuentes i Rogéira Bertaniego na łamach Zootaxa przy okazji rewizji rodzajów Psalmopoeus i Tapinauchenius[1][2]. Nazwa rodzajowa pochodzi od Amazonii[1]. Gatunkiem typowym wyznaczono opisanego w 1994 roku przez Güntera Schmidta Tapinauchenius elenae[1][3][2].
Do rodzaju tego zalicza się 4 opisane gatunki[1][2]:
- Amazonius burgessi (Hüsser, 2018)
- Amazonius elenae (Schmidt, 1994)
- Amazonius germani Cifuentes & Bertani, 2022
- Amazonius giovaninii Cifuentes & Bertani, 2022
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Y. Cifuentes, R. Bertani. Taxonomic revision and cladistic analysis of the tarantula genera Tapinauchenius Ausserer, 1871, Psalmopoeus Pocock, 1985, and Amazonius n. gen. (Theraphosidae, Psalmopoeinae). „Zootaxa”. 5101 (1), s. 1-123, 2022. DOI: 10.11646/zootaxa.5101.1.1.
- ↑ a b c Gen. Amazonius Cifuentes & Bertani, 2022. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-08-16].
- ↑ Günter Schmidt. Eine Tapinauchenius-Art aus Ekuador (Araneida, Theraphosidae). „Deutsche Entomologische Zeitschrift (N.F.)”. 41 (1), s. 257-260, 1994. DOI: 10.1002/mmnd.19940410121.