Alojzy Seget
Alojzy Seget (ur. 25 listopada 1897 w Lubomi, zm. 3 sierpnia 1968) – porucznik Wojska Polskiego, dowódca 4. (następnie 15.) Raciborskiego Pułku Piechoty i powstaniec śląski[1].
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
25 listopada 1897 |
|---|---|
| Data śmierci |
3 sierpnia 1968 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Stanowiska |
dowódca 4. (następnie 15.) Raciborskiego Pułku Piechoty, |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Późniejsza praca |
prezes Samopomocy Chłopskiej |
| Odznaczenia | |
      
| |
Życiorys
edytujUczęszczał do niemieckiej szkoły podstawowej, potem do szkoły handlowej w Raciborzu.
W 1916 r. został wcielony do niemieckiego wojska, walczył na froncie zachodnim. Brał udział w walkach w Gdańsku i Berlinie podczas ruchów rewolucyjnych w Niemczech w 1918 r. Dostarczał broń powstańcom wielkopolskim, był związany z Domem Polskim "Strzecha" w Raciborzu. Uczestnik powstań śląskich, dowódca IV pułku Powstańców Śląskich w III powstaniu śląskim.
Podczas kampanii wrześniowej bronił środkowego i północnego odcinka Odry, następnie przedostał się do Rumunii, a później przez Jugosławię i Włochy do Francji[2]. Walczył w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie[2]. Finalnie trafił do Anglii, gdzie ukończył studia administracyjne[2] oraz działał w Centralnym Komitecie Pomocy Ofiarom Wojny[2]. W 1946 powrócił do kraju[2]. Był założycielem Samopomocy chłopskiej, do 1949 r. również jej prezesem.
Jest patronem ulicy w Raciborzu[2]. W 85. rocznicę wybuchu III powstania śląskiego uchwałą Rady Gminy, nowo wybudowana hala sportowa w Lubomi otrzymała imię Alojzego Segeta.
Został pochowany na cmentarzu w Lubomi[2].
Odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ CG2, Por. Alojzy Seget, dowódca 4. (nast. 15.) Pułku Piechoty (raciborskiego) [online], Muzeum Śląska Opolskiego [dostęp 2022-05-28] (pol.).
- ↑ a b c d e f g Alojzy Seget [online], www.nowiny.pl [dostęp 2024-08-25] (pol.).
- ↑ a b c d e f g Seget, Alojzy - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-05-28].
Bibliografia
edytuj- Franciszek Hawranek, Aleksander Kwiatek, Wiesław Lesiuk, Michał Lis, Bolesław Reiner: Encyklopedia Powstań Śląskich. Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego w Opolu, 1982, s. 501.