Alojzy Błażyński
Alojzy Władysław Błażeński (Błażyński) (ur. 30 sierpnia 1898 w Dąbrówce, zm. 3 września 1934 w Bydgoszczy) – kapitan pilot Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 kapitan pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia |
30 sierpnia 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 września 1934 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1934 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
12 eskadra wywiadowcza |
| Stanowiska |
instruktor |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
.svg){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Franciszka i Bronisławy z Diewelskich. Ukończył w Bydgoszczy Seminarium nauczycielskie, a następnie w fabryce odbywał przez rok praktykę[1]. 22 listopada 1915 otrzymał powołanie do wojska niemieckiego. W Grudziądzu odbył krótkie przeszkolenie w ośrodku lotniczym, a w marcu 1916 wyjechał na front zachodni. Na froncie walczył w składzie 222 eskadry lotniczej, a później został przeniesiony do 22 eskadry myśliwskiej służąc w niej do 1 stycznia 1917, a następnie odkomenderowany do Bydgoszczy, gdzie w stacjonującej tam eskadrze lotniczej wykonywał obowiązki mechanika[2]. Od stycznia 1917[3] był w Altenburgu w szkole budowy maszyn. Był wysłany w lipcu 1918 do eskadry bombardującej, w której pełnił obowiązki mechanika pokładowego[1][2]. 6 lutego 1919 został zwolniony z wojska. W kwietniu tego roku wcielono go ponownie do eskadry lotniczej w Bydgoszczy. 9 czerwca 1919 udało mu się zmylić czujność wartowników i z Bydgoszczy uciekł samolotem niemieckim, którym wylądował na Ławicy k. Poznania[1].
11 czerwca 1919 wstąpił do Wojska Polskiego. Został przeszkolony oraz ukończył szkolenie pilotów i został 25 maja 1920 przydzielony do 12 eskadry wywiadowczej, która walczyła na froncie bolszewickim[1]. 11 sierpnia 1920 skutecznie bombardował nieprzyjaciela rozbijając jego tabory, a w dniu następnym uniemożliwił przeprawę kawalerii bolszewickiej przez Bug, czynem tym zmusił ją do wycofania się za rzekę. Jego brawurowe ataki przyniosły nieprzyjacielowi ciężkie straty. 13 sierpnia 1920 został pod Działdowem zestrzelony i wzięty do niewoli, ale po tygodniu zbiegł wraz z obserwatorem. Za czyny te został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych[2].
W październiku 1920 w stopniu kaprala otrzymał prawo noszenia odznaki pilota[4]. 26 października 1920 otrzymał awans na stopień podporucznika i przydział do 3 pułku lotniczego[5]. W 1923 otrzymał awans na stopień porucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1923[6]. Od tego samego roku instruktor i wykładowca w Szkole Mechaników Lotniczych w Bydgoszczy[7][8]. W 1928 przeniesiony na dwa lata do 6 pułku lotniczego[9], w którym dowodził 61 eskadrą liniową. Następnie został przydzielony do Oddziału Służby Lotnictwa[10]. Za loty nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918–1920 otrzymał Polową Odznakę Pilota nr 59[11]. W 1928 został przeniesiony do kadry oficerów lotnictwa[12] ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1923[13]. Od 1930 wykładowca i dowódca plutonu podchorążych w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 2 w Bydgoszczy[14] ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931[15]. W tym samym roku otrzymał awans na stopień kapitana. 3 września 1934 w Bydgoszczy odebrał sobie życie[16][17].
Z małżeństwa z Michaliną Błażeńską pozostawił syna Zbigniewa (ur. 1923).
Ordery i odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Polak (red.) 1991 ↓, s. 19.
- ↑ a b c Zieliński i Wójcik 2005 ↓, s. 21.
- ↑ Zieliński i Wójcik podają, że od 1918 roku
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 20 października 1920 roku, s. 1076.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 19 sierpnia 1922 roku, s. 632.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 947.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 19 maja 1923 roku, s. 281.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 935.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 345.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 539.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 436.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 544.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 560.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 819.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 233.
- ↑ Błażyński (Błażeński) Alojzy Władysław [online], www.samolotypolskie.pl [dostęp 2022-02-19].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 marca 1934 roku, s. 37.
- ↑ a b Fotografia.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-12-27].
- Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2019-12-27].
- Rocznik Oficerski 1928. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1928. [dostęp 2019-12-27].
- Rocznik Oficerski 1932. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1932. [dostęp 2019-12-27].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Józef Zieliński, Waldemar Wójcik: Lotnicy − Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari. T. 1. Wojna polsko-bolszewicka 1919–1920. Warszawa–Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2005. ISBN 83-7441-243-7.