Aloiampelos

rodzaj roślin

Aloiampelos Klopper & Gideon F.Sm.rodzaj roślin należący do rodziny złotogłowowatych (Asphodelaceae), obejmujący siedem gatunków występujących w Południowej Afryce. Gatunek Aloiampelos ciliaris, uprawiany jako roślina ozdobna, został introdukowany do Francji, Algierii, Maroka, na Wyspy Kanaryjskie, archipelag Juan Fernández oraz na wyspę Norfolk[3].

Aloiampelos
Ilustracja
Aloiampelos ciliaris
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

złotogłowowate

Rodzaj

Aloiampelos

Nazwa systematyczna
Aloiampelos Klopper & Gideon F.Sm.
Phytotaxa 76: 10 (2013)[3]
Typ nomenklatoryczny

Aloiampelos ciliaris (Haw.) Klopper & Gideon F.Sm[4]

Nazwa naukowa rodzaju została stworzona poprzez złożenie nazwy rodzaju aloes (Aloe) i greckiego słowa άμπελος (ampelos), oznaczającego pnącze[4]. W języku angielskim rośliny te nazywane są zwyczajowo rambling, scrambling lub climbing aloes (wędrujący lub wspinający się aloes)[4].

Morfologia

edytuj
 
Aloiampelos ciliaris
 
Aloiampelos tenuior
Pokrój
Wieloletnie, krzewiaste lub pnące sukulenty, zielne lub półdrzewiaste[4].
Liście
Ulistnienie skrętoległe. Liście oddzielone wyraźnymi międzywęźlami. Nasady liści przekształcone w pochwę liściową. Blaszki liściowe równowąsko-lancetowate, cienkie, płaskie, zwężające się do wierzchołka, o ząbkowanych do drobno ząbkowanych brzegach[4].
Kwiaty
Kwiaty zebrane w prostą (rzadziej rozgałęzioną), boczną wiechę z luźnymi lub półgęstymi albo gęsto główkowatymi gronami. Kwiaty cylindryczne, lekko trójkątne na przekroju, czasami zgrubiałe lub zwężone pośrodku. Listki okwiatu mniej więcej złączone, żółte, pomarańczowe, czerwone lub zielonkawe. Pręciki i słupek proste, niekiedy wyrastające ponad okwiat. Nitki pręcików nagie[4].
Owoce
Torebki[4].

Biologia

edytuj
Zapylenie
Kwiaty tych roślin są zapylane przez nektarniki[5].
Cechy fitochemiczne
Korzenie zwykle zawierające chryzofanol i asfodelinę, rzadko aloechryzon. Brak wysięku z liści lub minimalny, zawierający flawonoidy jako flawony (izowiteksyna)[4].
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 14 (4n = 28 i 6n = 42)[4].

Systematyka

edytuj

Rodzaj z podrodziny Asphodeloideae z rodziny złotogłowowatych (Asphodelaceae)[6]. Przed wyodrębnieniem do osobnego rodzaju rośliny te były zaliczane do rodzaju aloes (Aloe) Ser. Macrifoliae (Sect. Prolongatae)[4].

Wykaz gatunków[3]

Zastosowanie

edytuj

Aloiampelos ciliaris i A. tenuior są szeroko uprawiane jako rośliny ozdobne. Aloiampelos striatula jest często sadzona jako żywopłot lub ogrodzenie graniczne posiadłości lub wybiegów dla zwierząt, zwłaszcza w Lesotho[5].

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-09-11] (ang.).
  3. a b c Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2020-09-11]. (ang.).
  4. a b c d e f g h i j OLWEN M. GRACE, RONELL R. KLOPPER, GIDEON F. SMITH, NEIL R. CROUCH i inni. A revised generic classification for Aloe (Xanthorrhoeaceae subfam. Asphodeloideae). „Phytotaxa”. 76 (1), s. 7, 2013-01-07. Magnolia Press. DOI: 10.11646/phytotaxa.76.1.2. ISSN 1179-3163. (ang.). 
  5. a b Plant of the week: Aloiampelos. South African National Biodiversity Institute. [dostęp 2020-09-11].
  6. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2020-09-11]. (ang.).