Aleksander z Hesji-Darmstadt

książę Hesji i Renu

Alexander Ludwig Georg Friedrich Emil von Hessen und bei Rhein (ur. 15 lipca 1823 w Darmstadt, zm. 15 grudnia 1888 w Darmstadt) – książę Hesji i Renu i założyciel rodu Battenbergów, tytularny generał kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Alexander Ludwig Christian Prinz von Hessen und bei Rhein
Ilustracja
tytularny generał kawalerii tytularny generał kawalerii
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1823
Darmstadt

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1888
Darmstadt

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia heska
Armia Cesarstwa Austriackiego
c. i k. Armia

Jednostki

7 Korpus

Stanowiska

komendant korpusu

Główne wojny i bitwy

wojna francusko-austriacka

Odznaczenia
Order Lwa Złotego (Hesja) Order Ludwika (Hesja) Order Zasługi Filipa Wspaniałomyślnego (Hesja) Wojskowy Krzyż Sanitarny (Wielkie Księstwo Hesji) Order Zasługi Wojskowej (Hesja) Order Orła Czarnego (Prusy) Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order „Pour le Mérite” Order Wierności (Badenia) Order Lwa Zeryngeńskiego (Badenia) Order Korony Wendyjskiej (Meklemburgia) Krzyż Zasługi Wojennej (Meklemburgia-Strelitz) Order Korony Rucianej (Saksonia) Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) Krzyż Wielki Orderu Korony Wirtemberskiej Order św. Huberta (Bawaria) Order Słonia (Dania) Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja) Krzyż Wielki Orderu Świętego Karola (Monako) Order Lwa Złotego (Nassau) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Adolfa de Nassau Kawaler Orderu Marii Teresy Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Krzyż Wielki Orderu Leopolda (Austria) Medal Wojenny (Austro-Węgry) Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie)
Aleksander z Hesji-Darmstadt
Aleksander z Hesji-Darmstadt z żoną i córką Marią Karoliną

Życiorys

edytuj

Aleksander był oficjalnie trzecim synem wielkiego księcia Ludwika II oraz jego żony Wilhelminy Badeńskiej oraz przyrodnim bratem następcy Ludwika II, wielkiego księcia Ludwika III. Istnieje jednak wysokie prawdopodobieństwo, że ojcem czworga ostatnich dzieci Wilhelminy, w tym księcia Aleksandra, był jej wieloletni kochanek August von Senarclens de Grancy. Wielki książę Ludwik II chcąc uniknąć skandalu, uznał wszystkie dzieci ze związku Wilhelminy i jej kochanka za swoje.

Aleksander poświęcił się karierze wojskowej. W 1840 roku rozpoczął służbę w wojsku rosyjskim. Siostra Aleksandra, Maria poślubiła przyszłego cara Rosji Aleksandra II. W 1843 roku był już rosyjskim generałem i dowódcą Gwardii Pułku Huzarów. W 1845 roku walczył jako generał kawalerii pod dowództwem księcia Woroncowa na Kaukazie. Z uwagi na małżeństwo z Julią Hauke w 1851 roku kariera księcia w armii rosyjskiej została skończona. Aleksander został zdegradowany i usunięty z armii[1].

W 1852 rozpoczął służbę wojskową w armii austriackiej. 13 sierpnia 1853 roku został mianowany generałem majorem, a 27 maja 1859 marszałkiem polowym porucznikiem. W tym samym roku walczył na wojnie z Francją m.in. w bitwie pod Solferino. 24 grudnia 1862 został przeniesiony do dyspozycji (niem. in disponibilität). 11 listopada 1868 otrzymał prawo do tytułu generała kawalerii[2].

Książę Aleksander był członkiem, a w latach 1886–1888 pierwszej izby stanów Wielkiego Księstwa Hesji.

Małżeństwo i rodzina

edytuj

Aleksander w 1851 ożenił się z Julią Teresa Hauke, córką polskiego generała hr. Maurycego Haukego i Zofii Lafontaine. Julia była damą dworu carycy Marii. Na dworze carskim poznała księcia Aleksandra. Ponieważ car nie chciał zaakceptować ich związku, wyjechali do Wrocławia, gdzie pobrali się 28 października 1851. Julia w tym czasie była już w szóstym miesiącu ciąży. Nie pochodziła z rodu panującego i małżeństwo było morganatyczne, więc jej potomstwo nie miało praw do tytułów dziedziczonych po ojcu. Szwagier wielki książę Ludwik III nadał jej i potomstwu tytuł książąt Battenberg. Julia i Aleksander mieli pięcioro dzieci:

Ordery i odznaczenia

edytuj

Do 1879[3]:

Przypisy

edytuj
  1. Oscar Criste: Alexander. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 45. Duncker & Humblot, Leipzig 1900, S. 750.
  2. Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 70.
  3. Hof- und staats-handbuch des Grossherzogtums Hessen. Darmstadt: 1879, s. 3.
  4. a b c Hof- und staats-handbuch des Grossherzogtums Hessen. Darmstadt: 1879, s. 9, 43, 46, 146.

Bibliografia

edytuj
  • Jochen Lengemann: MdL Hessen 1808–1996, 1996, ISBN 3-7708-1071-6, Seite 181
  • Eckhart G Franz, Das Haus Hessen: Eine europäische Familie, Stuttgart: Kohlhammer, 2005, s. 164–170, ISBN 978-3-17-018919-5, OCLC 76873355.
  • Mikołaj Getka-Kenig. Królewskie koligacje polskich arystokratów. „Mówią Wieki”. 2008 (7). s. 29–34. (pol.). 
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
  • Philip Ziegler, Mountbatten, The Official Biography, London: Collins, 1985, ISBN 0-00-216543-0, OCLC 11904252.